LOVE FAILS (BOYxBOY)

CHAPTER 29

---JOCELYN'S POV(JAY'S MOTHER)---

Hindi ko alam kung ano ba ang nararamdaman ko ngayon. I am confused na tila bay naliligaw ang kaluluwa ko. I cant even think clearly, cant sleep well and cant take if my son is gay. I pursued myself sa paniniwalang hindi bakla ang anak ko ngunit i was failed to prove that he is, lalong lalo na noong halikan ng anak ko si oscar sa harap ng aking business partners .I cant deal with too many issues.

"Paano po ba naging bakla ang anak niyo?/ Is it too shameful? / wit all due respect mrs. Abarrientos if i ask this. can you live with a gay son?/ is it runs from ur blood ?" Yan ang mga tanong na sinampal sakin ng aking mga business partners pagkatapos nilang masaksihan ang nangyari sa party.

Halos hindi ko alam ang isasagot sa kanila dahil wala talaga akong maisagot. I just gave them a minutes of fierce look at gayun man. Tumahimik silang lahat. " YOU ALL dont have the rights to ask my personal life!!! We are talking business here and not my family.........." taas noo kong pagsesermon sa kanila. Para saan paba tong kamalditahan ko kung hindi ko man lang gagamitin.

"What you saw back there was true!!! To clear your minds. My son is gay...." labag sa loob kong wika na halos ay mamumuo na ang mga luha saking mga mata pero patuloy parin akong nakataas noo.

"Is there any problem of being gay? I really do accept my son. Even if he is gay, straight, lesbian or whatever he will be. He came from stomach, i carried him for 9 months and i loved him for almost 2 nd a half decades and even more. he is my son. I cant throw him away like a garbage because he is diffrent! being gay is not a disease or an illness that can cure easily. He is just the way he is! And you?........."

Tinuro turo ko ng isa isa silang lahat na may kasamang panggigil na tingin! Gusto ko nga sanang sabunutan mga bunganga nila.

"You... you.... you.... you are the one who is shameful! Your gossip mouth and dirty minds!!! OUT!!!!!!!! OUT!!!!!!!" pagsisigaw ko at napaalis naman silang lahat. Tingnan natin kung sinong boss. Tang ina niyo. I could almost drop my face dahil sa kahihiyan! Sa paglaho nilang lahat ay napaupo ako habang hawak hawak ang puso ko't napabuntong hininga.

I was hurt by then! And found myself crying literally, ramdam ko namang may pumasok at hinagud hagud ang aking likod. "What happened ?" Alalang tanong ng asawa ko. Napayakap ako sa may tiyan niya ng nakaupo.

"I thought masakit malaman na bakla ang anak natin pero mas masakit palang makarinig ng mga salita ng ibang tao tungkol sa kanya. Kaya kong tanggapin ang anak natin. Pero ang hindi ko kaya ay ang bastusin at pag usapan siya ng iba. Dahil mahal? Kung ako hindi makakapagpigil. Im afraid that i could kill a person for my son! Hindi ko kayang marinig ang pambabastos nila! Kaya hanggat maaari. Tutulungan ko siyang maging lalaki!"

And there! You know the reason kung bakit ayaw kong maging bakla ang anak ko. Ill do the risk kahit ikakasama ko pa para sa anak ko. Thats what parents do! Kaya sa haba haba ng bangayan namin ni oscar ay mahal ko parin siya. Hindi naman mawawala ang pagmamahal ng isang ina sa anak. Maybe my son dont understand me.

kaya andito ako ngayon saking saksakyan at ililigaw ang sarili upang makapag isip isip. Palaging sumasagip saking isipan ang tanong ni oscar sakin. (Hindi mo ba talaga tanggap na may anak kang bakla? Kasi kung hindi. Ako na mismo ang lalayo sa inyong lahat. Sayo. Kay papa. At kay oscar!)...

bakit sa isip ko ay isa akong masamang ina. dahil wala ako sa pag iisip ko ay hindi ko napansin na may tao sa harapan sa tumatakbong kotse ko.

Harap?
Tao?

Agad kong inapakan ang preno ngunit huli na ang lahat at nabundol ko ang tao. Halos magmiminuto akong nakatunganga hawak hawak ang steering wheel sabay sa pagbilis ng paghinga ko.