Bana Yardım Eder Misin? || jjk

-1-

Daha bir hafta önce aldığım test kitabındaki son soruyuda bitirdikten sonra mutlulukla kitabı kapattım. Başım feci derecede ağrıyordu ama şuan bunu düşünemezdim. Bu ay içinde beş tane test kitabı bitirmiştim ve bunu kutlamam gerekiyordu.

Kafamı sağ tarafa doğru çevirip Eun Ji'yi dürttü. "Eun Ji sana çok güzel birşey söyleyeceğim."

Eun Ji hiç tepki vermeden telefonuna bakmaya devam etti. Resmen transa geçmişti. Bu halleri beni eskiden korkutuyordu ama artık alışmıştım. Yani, alışmak zorundaydım zaten. Gözlerimi telefonunun ekranına indirip neye böyle hayran hayran baktığına baktım. Ah, yine o "O benim aşk böcüğüm, balım, gözümün nuru, tipini yediğim aslan parçam." dediği adama bakıyordu.

Elindeki telefonu alıp hemen arkama sakladı. Oda hızla bana dönüp kaşlarını çatarak cırlamaya tabi. "Niye elimden aldın telefonu ya!? Nasıl güzel aşk böcüğüm, Lee Jong Suk'a bakıyordum."

Şu adama kafayı gerçekten takmıştı şu kız ya. Lee Jung Suk, sana acıyorum...

Dediği şeye göz devirip konuştum. "Lee Jong Suk'un fotoğraflarına sonrada bakarsın. Telefonundan çıkıp kaçtığı yok sonuçta. Herneyse sana çok güzel bir haberim var."

Eun Ji en başta boş boş baksana son dediğim şey ile hemen yüz ifadesini değiştirdi ve heyecanla konuşmaya başladı. "Neymiş o güzel haber çabuk söyle."

Sıranın üstündeki test kitabını alıp yüzüne doğru tuttum. Daha sonra sevinçle gülümsedim. "Test kitabımı bitirdim!"

Ben Eun Ji'ye gülümseyerek bakarken o ise dediğim şey ile suratını asmış ve ilgisiz ilgisiz bana baktı. Sevinmesi gerekiyordu bence. Şahsen o bana test kitabı bitirdiğini söylese sevinçten havalara uçardım. Üstelik ona pasta bile alırdım.

"Diyeceğin şey bu muydu yani?"

Kafamla onu onayladım. "Evet."

Elini uzatıp sıranın üstüne koyduğum telefonunu aldıktan sonra Lee Jong Suk'un fotoğrafına bakarak konuşmaya başladı. "Kızım senin test kitabını bitirmen artık çok doğalıma gidiyor. Sanki ha test kitabını bitirmişsin ha bir tabak çerez yemişsin. İkisi aynı şey senin için. Ben de baya güzel bişey diyeceksin zannetmiştim."

Tamam kabul ediyorum dediği doğru. Çerez yermiş gibi test çözüyor olabilirim ama insan yinede arkadaşı test kitabını bitirince onu tebrik etmez mi ya?

Tebrik eder ama benim öküz gibi bir arkadaşım olunca iş değişiyor işte. Göz devirerek Eun Ji ye baktım. "Bak nasıl güzel test kitabını bitirdim ama sen beni tebrik etmiyorsun. Birde üstüne 'Ben de baya güzel bişey diyecek zannetmiştim.' diyorsun. Bundan güzel ne olabilir ki?"

Eun Ji elindeki telefonu kapatıp sıraya koydu. Daha sonrada oturduğu yerde bana doğru dönerek imalı imalı konuştu. "Bundan güzel çok şey olabilir canım arkadaşım. İstersen hemen bir örnek vereyim. Mesela aşkının karşılıklı olması."

Eun Ji nin dediği şey ile kafamı hemen aşağı doğru indirip göz temasımızı kestim. Şu konuyu açmasa olmuyordu yani. İyiliğimi istediğini, amacının beni üzmek olmadığını biliyordum ama elimde değildi. O benim zayıf noktamdı ve ondan bahsetmek canımı yakıyordu.

Eun Ji elini omzuma koyup yavaşça sıvazladı. "Onu çok seviyorsun değil mi Yeon Seo?"

Onu sevmemek mümkün değildi ki. Onun o tatlılığını, şapşal hareketlerini, gülümsemesini, kızmasını, komik olan yüz mimiklerini ama en çokta onun kalbini seviyordum. O melekler kadar iyi olan saf ve tertemiz kalbini. Onu her gördüğümde kalbim göğüs kafesimden çıkacakmış da yetişmesi gereken bir maraton koşusu varmış gibi hızlı atıyordu. Aslında bunun olması için illaki onu görmem gerekmiyordu. Onun kokusu bile, onu gördüğüm anki etkiyi yaratabiliyordu üzerimde.