Bana Yardım Eder Misin? || jjk

-19-

"Anne ben Eun Ji'ye gidiyorum. Yarın fizik sınavımız var ve onu çalıştırmam gerek."

Askılıktan aldığım çeketimi hemen üzerime geçirdim. Daha sonrasında tam yerdeki sırt çantama uzanıyordum ki annem havluyla elini kurulayarak mutfaktan çıktı.

"Peki, git ama geç kalma olur mu? En geç saat sekizde evde ol." İçten içe göz devirdikten sonra anneme gülümsedim ve kafamı sallayarak onu onayladım. Uzandığım sırt çantamı kolumdan geçirirken annem konuşmaya devam etti. "Eun Ji'ye ve annesine selamımı söyle. Derslerini o dizileri izleyeceğim diye ihmal etmesin."

"Tamam derim ama çok değişeceğini sanmıyorum anne. Neyse benim hemen çıkmam lazım. Geç kaldım zaten, Eun Ji kesin çok kızacak. Hadi görüşürüz."

Annem gülerek bana bakarken ona el sallayıp evden çıktım. Zaten geç kalmıştım birde bana her zamanki dediği şeyleri diyerek daha çok geç kalmama neden oluyordu. Kendi kendime gülerek apartmandan çıktım ve en yakın otobüs durağına doğru adımlamaya başladım. İstersem yürüyerek de gidebilirdim ama şuna canım hiç yürümek istemiyordu. Zaten havalarda gittikçe soğuyordu ve ben hep üşüyen bir tip olarak şuan otobüsün klimalı havasını tercih ediyorumdum.

Durağa geldikten hemen sonra şansıma bineceğim otobüs gelmişti. Hemen binip boş bulduğum bir yere oturdum ve sıcak havanın tadını çıkarmaya başladım.

Yaklaşık on dakika sonra otobüs yolculuğum bitmişti ve hiç zaman kaybetmeden iki apartman ötedeki Eun Ji'nin evine doğru yürümeye başladım. Apartmana geldiğimde kapı otomatik olarak açıldığında şaşırmıştım. Ben daha hiçbir şeye basmamıştım ki? Sonradan aklıma Eun Ji'nin beni balkondan izleme ihtimali gelince rahatladım ve asansörü es geçerken merdivenlere yöneldim. Zaten ikinci katta oturuyordu.

"Nerde kaldın sen ya!"

Daha merdivenleri çıkmayı bitirmemiştim ki kulaklarıma Eun Ji'nin sesi dolmuştu. Yüzümü buruşturup son kalan iki basamağıda çıktıktan sonra Eun Ji'nin çatık kaşlarını umursamadan içeri geçmek için onu ittim. "Hoş buldum Eun Ji. Çok hoş buldum."

İçeri geçtiğimde Eun Ji ev terliklerinden birini önüme atıp konuştu. "Neyse, neden geç kaldığını konuşacak vaktimiz yok. Beni fizik denen lanet derse çalıştırman lazım. Eğer düşük alırsam annem evdeki interneti iptal ettireceğini söyledi. Biliyorsun ki internet benim için su gibi. O yüzden yaşamam için evde internet olması lazım, internet olması için de benim yüksek not almam gerekiyor. Bu da neredeyse imkansız! Bittim ben."

Eun Ji elleri ile yüzünü kapattığında kahkahama engel olamadım. Okul başladığında derslerine baksaydı bu durumlara gelmezdi akıllı. Bunu ona demek istedim ama annesinden bu sözü çok duyduğu ve ondan dayak yemek istemediğim için sustum. Bunun yerine yüzüyle bütünleşmesine az kalan elini tutup Eun Ji'yi odasına sürüklemeye başladım.

"Annen evde mi?"

"Hayır. Niye sordun da?"

"Annen evde mi değil mi diye öğrenmek için sordum Eun Ji. İyi nasıl güzel işte yokmuş. Rahat rahat ders çalışırız. Hem annen eve gelip bizi ders çalışırken gördüğünde belki interneti iptal ettirme konusundan bir daha düşünür."

Eun Ji'nin odasına yaklaştığımızda beni onaylayan sesler çıkarıyordu. Konuşmaya devam ettim. "Ha bu arada annemin sana ve annene selamı var. Dizi izleyeceğine derslerine odaklanmanı söy-"

Eun Ji'nin yatak odasının kapısını açtıktan sonra gördüğüm manzara resmen azımın yarım metre açılmasına neden olmuştu. Normalde odasının duvarlarının her tarafı yüzlerce Lee Jong Suk posteri ile dolu olması gerekirlen şimdi o posterlerin yarısı yoktu. Hatta yarısından daha fazlası yoktu! Hiçkimse onun bu posterlerini çıkarmaya cüret edemezken ne olmuştuda onca poster gitmişti.