TUVALDEKİ KAN

1.1 "TRAVMA"

İyi okumalar🌸

•
"Annemi özlüyorum..." diye mırıldandı İzel. Küçük bir kız çocuğu gibiydi şuan. Sevgiyi aç, şefkate muhtaç...

Gerçekler yüzüne çarpınca kötü hissetti İzel. Dinlenmek istediği için Alkan'ı odadan kovdu.

"Git burdan..." diyerek kendini yatağına bıraktı İzel.
Alkan'da arkasından baka kalmıştı. Daha fazla burada durmayacağına anlayınca Funda Hanım ile konuşmak için oradan ayrıldı.

"Görüşürüz İzel."

Kapıyı açtığı gibi bir suretle yüz yüze geldi. Stajyerlerden biri Alkan'a elindeki kağıdı uzattığı gibi oradan ayrıldı. Kağıdı eline şaşkınlıkla alan Alkan, kapıyı kapatarak elindeki kağıdı okumaya başladı.

"Funda Hanım neden bu suçu üstlendi bir fikrim yok. Fakat ses cihazını senin taktırdığını anlamamak için salak olmak gerekir. Fakat ben fazlasıyla zekiyi biriyim Alkan. Gözüme battın bir kere. Dikkat et!"

●

Telefon sesi odayı çınlatırken, üzerinde ki yorgunluğa inat gözlerini usulca açtı Alkan. Telefonu bulmak için kafasını kaldırması ile indirmesi bir olmuştu.

"Boynum tutulmuş!" diyerek inlemeden edemedi. O esnada açılıp kapanan kapı Alkan'ın beyninde yankılanmaya başlamıştı.

"Telefonu ne için kullanıyorsun bilmiyorum ama bizler onu genellikle biri tarafından aranıldığı zaman açmak için ve iletişim kurmak için kullanırız."

Kafasını zorlukla kaldıran Alkan, bir sağ tarafa bir sol tarafa döndürerek boynunu kıtlattı. Ardından siyah gözlerini Funda Hanıma dikti.

"Uyuya kalmışım."

Funda hanım Alkan'ı iyice bir süzdü. Karemel rengi saçlarında uzunca durdu gözleri.

"Saçlarına bir şekil ver. Darma duman duruyor."

Alkan duyduğunu idrak etti anda ellerini saçlarına götürdü. İncecik ve yumuşak saç tutamları parmaklarının arasından su gibi geçiyordu. Gözlerini ondan zorlukla çeken Funda Hanım konuşmaya başlamıştı bile.

"İzel konusunda hala bir yol kat edemedik Alkan. Dünden beri bir şeyler düşünüyorum. Aklıma annesinin konusunun hiç açılmadığı geldi. Aslı Kara evinde ölü bulunmuş 12 yıl önce. Dün gecemi sadece bu bilgi için harcadım. Hiçbir yerde, hiçbir şekilde bir haber yoktu. Sanki yer yarılmış da bu olay yerin dibine girmiş." diyerek elinde duran fazlaca dosyayı incelemeye başladı Funda hanım. Olanlar karşısında şaşırıp kaldı Alkan. Daha dün ağlayıp sızlayan kadın gitmiş yerine, işine düşkün despot bir kadın gelmişti.

"Oğlunuz..." Diye mırıldandı Alkan. Çünkü bu soruyu sormazsa kafayı sıyırabilirdi.

"Oğlunuz varmış."

"Buyurun haber şu dosyada." Diyerek konuşmaları duymamazlıktan geldi Funda hanım. Fakat Alkan bir şeyler öğrenmek için çabalıyordu.

"Benimle paylaşabilirsin."diyerek mırıldandı Alkan. Elinde ki dosyalar masaya düşerek tok bir ses çıkardı odada. Funda hanım gözlerini usulca Alkan'ın gözlerine çıkardı.

"Ne anlatayım ki... Sır gibi sakladığım oğul gün yüzüne çıkarıldı. Üzerine açıkça tehdit edildim. Ünal Kara bana yerimi çok iyi belirtti. Bende işime odaklanmaya başladım. Yeterli geldi mi?"