a false hope | junhao [DISCONTINUED]

Twenty Nine

After Seven years.

Pitong taon na ang nakalipas, pitong taon na din ang nakakalipas simula ng iwan ni Haoi ang Korea at nagaral sa America.

Kasalukuyang nakatambay sya ngayon sa mini sofa ng condo unit nya, simula nang umalis sya sa bansa, naging libirated na sya dahil di naman nya kasama ang mga magulang nya.

Nagring ang cellphone nya at nakita nyang tumatawag sakanya si Mia, agad nya itong sinagot.  

"Hello?"

"Haoi!"

"Oh napatawag ka?"

"Ah ano kasi Haoi, diba uuwi ka na dito sa Korea next week?"

"Oo, bakit?"

"Pwede bang ngayon ka na umuwi?"

"Pwede naman, pero bakit nga? Nomeron? Ikakasal na si Seokmin?"

"Ay oo, may ikakasal. Pero hindi si Seoks."

"Sino?"

"Si Jun."

🍃🍃🍃🍃

Pagkatapos tawagan ni Mia si Haoi, agad na pinalipat ni Haoi ang schedule na flight nya mula next week sa ngayon. Oo, uuwi sya. Dahil kasal na ng lalaking mahal nya.

After ilang oras na pagbiyahe, nakarating narin si Haoi sa Korea at napangiti nang makita muli ang Korea pagkatapos ng pitong taon. Oo, pitong taon. Pitong taon syang nasa America, doon na sya nagpatuloy ng senior high hanggang sa makapagtapos na sya ng kolehiyo.

Nakaleave sya ng ilang linggo mula sa trabaho nya bilang accountant kaya nakauwi sya.

Nang lumapag na ang eroplano, agad nyang kinuha ang bagahe nya mula sa scanner at naglakad na sa waiting area.

Habang papalakad, napangiti sya nang makita ang Tropang Qt, kumpleto sila, may dala pang placard at kumakaway sakanya.

Tumakbo sya papunta sa mga kaibigan saka niyakap ang mga ito, "Namiss ko kayo!"

"Namiss ka rin kaya namin, bakla. Pitong taon ka ba naman na nawala, duh." mataray na sagot ni Seungkwan.

"Ay wow ang taray ni yobab pero dahil miss ko kayo, may dala akong chocolates!"

"Tologo bah?! Tara na sa van! At umuwi na!" sigaw nila Seokmin, Seungkwan saka Haneng at saka hinila si Haoi palabas na ng airport.

🍃🍃🍃

Nang makarating sila sa boarding house, agad na pumasok sila Seungkwan bitbit ang maleta ni Haoi dahilan para mapatawa si Haoi.

"Jusko pitong taon na ang nakalipas patay gutom parin silang apat, hays."

"Masanay ka na, Haoi. Ahahaha." sagot ni Aika.

"So kamusta na kayo sa loob ng 7 years?" tanong ni Haoi.

"Okay lang kami. Ikaw ang dapat tanungin namin. Kamusta ka na ha? May lovelife na ba sa New York?"

"Wala. Masyado akong busy para dyan, ahahaha."

"Ay akala naman namin ahahaha. Pero nakamove on ka na, diba?"

"Oo naman."

"Hay nako, awat na, tara na at pumasok sa loob! Jetlag pa to si Haoi sa biyahe."

🍃🍃🍃

You  received one message from +69345

Haoi.
Received. 6:30 am

It's Jun, i heard na nakabalik ka na.
Received. 6:31 am

Can we meet now?
Received. 6:32 am

It's okay if hindi ka magreply
Let's meet at Seungkwan's cafe,
9:30 am.
Received. 6:33 am

I'll wait for you.
Received. 6:34 am

🍃🍃🍃

Agad na pumasok si Haoi sa loob ng cafe ni Seungkwan, oo, makikipagkita sya kay Junhui. Makikipagkita sya lalaking dahilan kung bakit kinailangan nyang umalis ng bansa.

Inilibot nya ang paningin, hinahanap si Junhui na agad nya ring nakita. Naka puwesto sa malapit sa glass wall, naiinom ng kape.

Agad syang naglakad papunta kay Junhui, at nang makita sya nito, bigla itong napangiti at agad syang niyakap.

Kahit gulat, tinanggal ni Minghao ang pagkakayakap sakanya ni Jun, "Jun, ano ba. Bitawan mo ko,"

"So-sorry... Upo ka muna."

"Ano bang paguusapan natin?"

"Haoi, namiss kita. Pitong taon ka ring nawala."

"Wag ka na magpaligoy-ligoy pa, sabihin mo na kung anong sasabihin mo."

Hindi sumagot si Junhui ngunit may inilapag ito sa lamesa, isang letter. At saka isinudsod ito papunta sa harap ni Minghao.

"A-ano to?"

"Invitation letter sa kasal."

"Kasal ko, Haoi. Kasal namin ni Wonwoo. At kaya ko yan ibinigay sayo kasi gusto kong ikaw ang bestman ko."