Ο δολοφόνος μου

Είμαι εδώ...

.

Ξυπνάω το πρωί και αισθάνομαι ζεστός... αμέσως μόλις ανοίγω τα μάτια συνειδητοποιώ πως η Carina με έχει κάνει μαξιλάρι... το ένα πόδι της είναι επάνω στην κοιλιά μου ενώ με το χέρι της αγκαλιάζει το στήθος μου ... το κεφάλι της ακουμπισμένο στο χέρι μου μοιάζει σαν ... Σαν να ανήκει εκεί...

Χθες πάλεψα με τον εαυτό μου .. ειλικρινά αυτό που έκανα είναι.. ανεπίτρεπτο... Όμως δεν μπορούσα να αντισταθώ... Την λαχταρούσα... Και ακόμα το κάνω..Και ξέρω καλά τον μαλάκα τον εαυτό μου... ξέρω πως θα την πληγωσω ... αργά ή γρήγορα απλά θα το κάνω...

Δεν μπορώ ακόμα να κατανοήσω τι εγινε χθες ...Πώς είναι δυνατόν μια γυναικα σαν κι αυτή να ειναι παρθενα?? Βασικά... Ήταν...
Χαμογελάω και μονο στην σκέψη του τι έγινε χθες ... παντα σιχαινομουν τις παρθενες ..γυναικες που μετα γαντζωνονται πανω σου σαν βδελλες .. Πότε δεν ακούμπησα καμία..Όμως..με την Carina δεν είναι έτσι... Όταν μου το ειπε απλά...απλά την ποθησα ακόμα περισσότερο... λάτρεψα τον τρόπο που προσπάθησε να μου το πει...
Πότε δεν έχω αφήσει γυναίκα να κοιμηθεί μαζί μου ...Και βλέποντας την δίπλα μου απλά αισθάνομαι τυχερός...

Λένε πως η αλήθεια τρομάζει..Πώς είναι σκληρή.. Η δική μου αλήθεια όμως έρχεται σε αντίπαραθεση με όλο το είναι μου... Η δική μου αλήθεια γκρεμίζει όλα όσα εχτιζα χρόνια τώρα...  φοβάμαι τόσο να το παραδεχτώ ακόμα και στον ίδιο μου τον εαυτό.. φοβάμαι πως αν το πω θα σπάσει και ο τελευταίος  φραγμός... Μπορεί σε κάποιους να μοιαζει αστειο
Όλο αυτό που περνάω γιατί για εκείνους είναι φυσιολογικό... Αλλά για μένα δεν είναι...

Δεν είναι νορμάλ να νιώθεις..το απαγόρευσα στον ίδιο μου τον εαυτό... κι όμως..τον πρόδωσα συνειδητά ...

Ναι λοιπόν!!! Νιώθω.. ένιωσα και θα νιώθω!!!!! Ορίστε
. Το είπα.!!!! Χθες κατάλαβα πως όλη αυτή η συμπεριφορά μου.. όλο αυτό το θεατρο του παραλόγου ήταν απλά γιατί ήμουν ένας ηλίθιος !!! Γιατί άρχισα να αισθάνομαι πράγματα για εκείνη που ηθελα να μην νιώθω... 
Μπήκε στη ζωή μου και την έκανε άνω κάτω σε λίγες μέρες.. μου δόθηκε σε λίγες μέρες... αφέθηκε σε μένα χωρίς καλά καλά να με ξέρει.. Ίσως κάτι μέσα της να την έκανε να νιώθει όπως εγώ...

το ήξερα ο μαλακας!!! Από την ώρα που πάτησα το πόδι μου σε εκείνο το σπίτι και έπιασα εκείνο το ποτήρι που πέταξε το ήξερα... ήξερα μέσα μου πως την πάτησα.. ήξερα πως την γουστάρω και το αρνιομουν ... άραγε αν δεν γινόταν αυτό στο λιμάνι..
Θα μπορούσα ποτέ να την σκοτώσω??