ο Αναρχικός

κεφάλαιο 3

Μόλις τώρα μπόρεσα και ανοιξα τα μάτια μου δεν αναγνωρίζω το μέρος αλλα αναγνωρίζω το άτομο δίπλα μου τον κοιτάω στα μάτια αυτα τα πράσινα μάτια και τα καστανόξανθα μαλλιά με κοιτά στα μάτια κσι αυτος οι ματιές μας κληδωνουν και εγω σπάω την σιωπή.

Θάλεια : " τι έγινε? ???"

Αλεξ : " αυτος ο μπάσταρδος ο μπάτσος σε κοπανησε με ενα γαμημενο γκλοπ και ο αυχενας αου έτρεχε αιμα μετα απο λίγο λυποθημησες στα χέρια μου , σε κοιτούσα εντρομος τελικα έφυγα απο την πορεία και σε πηγα στο αμάξι μου σε άφησα ξαπλωμένη στης πισω θέσεις εγω άλλαξα και κατευθείαν το αμάξι εγεινε F16 φτάσαμε εδω και σε πηγα στον γιατρο μολις σε πηρανε με ένα φορείο μια νοσοκόμα με πλησιάζει και μου ζήτησε τα στοιχεία σου της ειπα οτι ειμαι το αγόρι σου δεν ξέρω εάν σε πηραξε αλλα συγνώμη για αυτο " λεει και κατεβάζει το κεφάλι του .

Θάλεια : " τιιιιιιιιιιι???? καλε πας καλα σε ευχαριστώ πολύ για ολα και οχι δεν με πείραξε καθόλου" λέω και τον αγκαλιαζω , ανταποκρηνεται στην αγκαλιά μου και τον νιώθω που γελά.

Μετά απο 2 ώρες αφού η Θάλεια έφυγε από το νοσοκομείο.

με έφερε ως το σπίτι μου με το αμάξι του το οποίο ειναι ενα μαύρο corolla .....ποσο γαματο τελος πάντων μολις παω να βγω με πιάνει απο το μπράτσο και μου λεει.

Αλεξ : " ευχαριστώ πολύ που με εμπιστεύεσαι και να προσέχεις μικρή θα τα πούμε σύντομα " λεει και μου κλείνει το μάτι.

αχχχχχχχχ λιώνω !!!!!!!!!♥♥♥♡♡♥
τέλος πάντων δεν θα το σχολιάσω αυτο που μόλις είπα αντε να παω και γω μέσα στο σπίτι λεω και ανεβενω τα σκαλιά μέχρι αυτο που βλέπω με σοκάρει. .....

παιδιά Γειά σας λοιπον βρηκα λιγο χρονο και ανέβασα παρτ επόμενο δεν ξέρω ποτε λοιπον Καληνύχτα και ββ