<< Αχ ξυπνήστε ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ >> ακούω να φωνάζει η Δία και την αγριοκοιτάζω.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Είναι πλέον αργά και είμαστε όλοι κουρασμένοι, αφου φτάσαμε στο ξενοδοχείο ( HOTEL AMALIA) όλοι μας είχαμε μείνει με τα μάτια ανοιχτά.
Ήταν υπέροχο πραγματικά.
Πήγαμε στην ρεσεψιόν και πήραμε τα κλειδιά (κάρτες δηλαδή).
Ανεβήκαμε τον πρώτο όροφο και προχωρήσαμε στα δωμάτια.
Εγώ μαζί με τον Αλεξ, ενώ η Δία με τον Τάσο.
Μετά απο 5 λεπτά που ψάχναμε το δωμάτιο μας 212.
<< Που στον διάολο είναι ρε? >>λέει ο Αλεξ αγανακτησμενος.
<< ααα εδώ >>αναφώνησα εγώ.
Ο Αλεξ με κοιτάει και έρχεται δίπλα μου.
Ανοίγουμε την πόρτα και μπαίνουμε μέσα αφήνω κάτω τα πράγματα και κοιτάω το δωμάτιο με ανοιχτό στόμα και γουρλωμένα ματιά
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
ο Αναρχικός
Science FictionΈρωτας Υπέροχο συναίσθημα αρκεί να υπάρχει και απο τις δύο πλευρές. Τι γίνεται όμως όταν υπάρχει αλλά είναι απαγορευμένο?? Απαγορευμένο απο καταστάσεις, απο συμμορίες, απο οικογένειά και φίλους. Πόσο καλά μπορείς να κρύψεις τα συναισθήματα σου? Η πό...
