ο Αναρχικός

Κεφάλαιο 33

Θάλεια : "Τι στο καλό θέλετε?"

Τέο: " Ενοχλούμε?"

Αλεξ:  " Ε ναι θα έχει να κάνει και δουλειές με τον άντρα της, μην την απασχολούμε!"

Θάλεια :  " Ε αντε μου στο διάολο!"

Λέω και ανοίγω την πόρτα της πολυκατοικίας για να βγω έξω

Αρχίζω και περπατάω στους δρόμους μέχρι που μια φωνή με διακόπτει.

¿: " ΑΣΤΥΝΟΜΊΑ! "

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Γυρνάω και κοιτάω πίσω μου, βλέπω έναν αστυνομικό να έρχεται γρήγορα καταπάνω μου

Κάθομαι ακίνητη και τον βλέπω να έρχεται κι άλλο κοντά μου

Δεν μπορώ να κουνήσω τίποτα

Ο αστυνομικός με έφτασε, βγάζει ένα μαύρο πράγμα από την ζώνη του και με σημαδεύει με αυτό.

Αυτόματα κάνω δύο βήματα πίσω και αυτός έρχεται ακόμα πιο κοντά μου

: " Τολμά να την αγγίξεις και θα σε θάψω 10 μέτρα κάτω από το χώμα"

Ακούγεται από πίσω μου μια φωνή

Γυρνάω και βλέπω τον Άλεξ να φωνάζει στον αστυνομικό.

Αρχίζει να τρέχει καταπάνω του αλλά μια άλλη φωνή λέει

:  "  4 ΚΆΝΕ ΠΙΣΩ!"

Ήταν ο Μεγάλος

Ο Αλεξ κάνει πίσω και μια μολότοφ σκάει πάνω στον αστυνομικό

:" ΑΥΤΌ ΓΙΑ ΝΑ ΜΆΘΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΒΆΖΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΜΑΣ, ΜΠΆΣΤΑΡΔΕ"

ακούω την εξαγριωμένη φωνή του Μεγάλου

Ο αστυνομικός πέφτει κάτω, ενώ φωτιές έχουν τυλίξει τα πόδια του, προσπαθεί να σηκωθεί αλλά δεν καταφέρνει κάτι

Ακούμε την σειρήνα από ένα περιπολικό και αρχίζουμε να τρέχουμε όλοι μαζί προς μια κατεύθυνση

Φτάνουμε σε ένα στενάκι αλλά ακόμα ακούμε τις σειρήνες

Ο Τέο πετάει κάτι κλειδιά στον Αλεξ και αυτός ανοίγει ένα μαύρο corolla και μπαίνουμε μέσα.

Το αμάξι του αλεξ είναι

Εγώ στα πίσω καθίσματα και ο Τέο με τον Αλεξ μπροστά.

Με το που μπαίνει ο Μεγάλος στην αρχή από το στενάκι βλέπουμε τα φώτα ενός περιπολικού και η σειρήνα μας τρυπαει τα αυτιά.

Ο Αλεξ δεν κάνει τίποτα, απλός περιμένει να έρθει πιο κοντά το περιπολικό

Ο Τέο φαίνεται ήρεμος

Ανοίγει το ντουλαπάκι από το αμάξι και πιάνει κάτι μαύρα πράγματα

Το φοράει το ένα αυτός, το άλλο το δίνει στον Αλεξ και το τελευταίο το δίνει σε εμένα

Παίρνω στα χέρια μου την μαύρη balaclava και την φοράω στο κεφάλι μου

Ο Αλεξ μόλις με δει από τον καθρέφτη του αμαξιού ότι την φόρεσα πατάει το γκάζι

Περνάμε δίπλα από το περιπολικό και ο Αλεξ κάνει κωλοδαχτυλο στο παράθυρο την ώρα που οι αστυνομικοί μας κοιτάνε, επειδή περνάμε ακριβώς από δίπλα τους

Καταφέρνουμε να βγούμε από εκεί και ο αλεξ πατάει κι άλλο το γκάζι

Πάω να βγάλω την balaclava και ο Τέο μου λέει

: "Όχι ακόμα, περίμενε"

[....]

Φτάνουμε σε ένα δάσος

Βρέχει λίγο η αλήθεια είναι

Ο αλεξ σταματάει και βγαίνει από το αμάξι

Έρχεται και ανοίγει την δικιά μου πόρτα, εγώ βγαίνω μαζί του

Ο Τεο ανοίγει την πόρτα κάνει τον κύκλο και ξαναμπαίνει στην θέση του οδηγού

Μας κλείνει το μάτι και μας λέει, : ήρεμα και μιλήστε μια φορά αληθινά :

Πατάει το γκάζι και φεύγει

Εγώ δεν κουνιέμαι, απλά κοιτάω τον δρόμο αμίλητη

Ο Αλεξ σπάει την σιωπή και λέει

: " Να πηγαίνουμε σιγά σιγά γιατί βρέχει..."

Τον κοιτάω και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου

Αρχίζουμε να περπατάμε προς το δάσος κάτω από την βροχή

Αρχίζω να κρυώνω και κουμπώνω παραπάνω την ζακέτα μου (του).

Θα υπάρξει και παρτ 2
Φιλάκια και τα λέμε σύντομα ❤️