ο Αναρχικός

κεφάλαιο 8 (2)

Αλεξ pov (επιτέλους εε??? ;)

δεν ξέρω τι εχω πάθει με την μικρή, είναι συνέχεια στο μυαλό μου όταν εχω να την δω ώρες νιώθω ενα κενό μέσα μου και πραγματικά πονάει και πονάει πολύ.

Όταν η μητέρα της την χτύπησε δεν ξέρω αλλά εκείνη την ώρα μπορούσα να σκοτώσω άνθρωπο .

οταν ο φλώροχλεχλεμαλάκας (Δημήτρης) της μίλησε έτσι δεν μπόρεσα να συγκρατηθω και αλήθεια εαν δεν ήταν μπροστά η Θάλεια θα τον ειχα σαπίσει στο ξύλο.

θα την προστατέψω οσο πιο πολύ μπορώ.

με το Ίαν μίλησα δηλαδή του είπα οτι ενδιαφέρομαι για την μικρή.

το μονο που μου ειπε ηταν να προσέξω.

Γαμοτο οταν κοιμήθηκε στο αμάξι και τα πόδια της ηταν πανω μου ενας θεος ξέρει πως κρατήθηκα και δεν της ορμηξα για να της κάνω πράγματα που ούτε η ίδια ξέρει.

το βράδυ αυτά που της είπα ηταν αλήθεια και ελπίζω να τα ακουσε .

《Καλημέρααααααα》την ακούω να μου λέει και το μόνο που κάνω είναι πως κοιμάμαι και κρατάω την αναπνοή μου .

Θάλεια pov

καλά τι έπαθε και δεν αναπνέει? ?

φοβάμαι

《ΑΛΕΞ ΞΥΠΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΆΚΑ》λεω ενα κάθομαι πανω στην κοιλιά του και το ενα ποδι ειναι αριστερά και το αλλο δεξιά.

δεν ξέρω τι να κάνω αρχιζω να κλαίω τον πατάω στο στήθος αλλα τπτ.

λοιπον θα τον κάνω σκύβω και ενώνω τα χείλη μας και τον νιώθω πού χαμογελάει .

《 τι στο. ...........》 λεω ενω βλέπω το στραβό χαμόγελο του Αλεξ.

《 μου άρεσε πολύ 》λεει και με αγκαλιάζει.

εμμ οκ μπορώ να πω οτι εχω γινει κατα κόκκινη.

ακούμε την πόρτα να χτυπά .

κοιτάζω στα μάτια τον Αλεξ και το μονο που λέει ειναι : "πες μου οτι δεν είναι 18 του μήνα ......" βλεπω το κντ μου και Κουνάω θετικά το κεφάλι μου.
《 οτι και να γίνει μην βγεις απο υο δωμάτιο Εντάξει ???? δεν θα το αντέξω να σε χάσω. .》 λεει με άγχος στην φωνή του σηκώνεται πάνω και πριν ανοίξει την πορτα γυρνάει και με κοιτά, μέσα σε κάτι δευτερόλεπτα ειμαι εχμαλωτη στην αγκαλιά του και στα χείλη του ,ανεξέλεγκτα δάκρυα τρεχουν απο τα μάτια μου, ο Αλεξ με αφήνει και τρέχει στην πόρτα πού τοση ώρα χτυπούσε .

δεν μπορώ να κανω τπτ εδω πανω γιατι ειμαι κλειδωμένη ο Αλεξ με κλείδωσε.

.........

έχει εδώ και πολύ ωρα που δεν  ακούω τπτ .

《 Αλεξ σε παρακαλώ άνοιξε》λέω ενω εχω αρχίσει και φοβάμαι.

《ΑΛΕΞ》λεω αλλά ματαιος κόπος.

μετα απο 2-3 λεπτά ακούω κλειδιά στην πόρτα .

η πόρτα ανοίγει και εγω βγαίνω έξω και κατεβενω κατω αλλα δεν βλέπω κάτι , εκείνη την ώρα  συνειδητοποιο  ότι η πόρτα ηταν κλειδωμένη και κάτι ή καλύτερα κάποιος με άνοιξε,  γυρνάω και πριν προλάβω να αντιδρασω πέφτω κατω και ξαφνικά σκοτάδι

Αλεξ pov

πωωωω πονάει το κεφάλι μου και τα πλευρά μου κοιτάω τριγύρω και βλέπω πως είμαι στην αποθήκη είναι όλοι γύρω γύρω και με κοιτάν .

《τι στο ........》λεω αλλά με διακόπτη η φωνή του Τεο .

《είσαι τοσο άχρηστος και βλάκας που ανοιξες την πορτα πρωτα  ηρθαν και απο ' δω και μας ειπαν οτι επειδή δεν ξεπληρωσες το χρεος σου σα σου πάρουν οτι πολυτιμότερο έχεις και μην πεις οτι δεν σε νοιάζει γιατι όλοι ξέρουμε για την μικρή και ποσο καψουρης εισαι μαζί της όποτε......》λεει ο Τεο αλλά οπως και αυτος με διέκοψε ετσι και εγω.

《 ΤΙ ΛΕΣ ΠΑΣ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΣ ΕΤΣΙ ΧΑΛΑΡΆ? ??? ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ Η ΘΆΛΕΙΑ ΕΕΕ ???  ΝΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΩΣ ΣΤΟΝ ΠΕΩΝΤΑ ΒΡΕΘΗΚΑ ΕΔΩ ΠΕΡΑ ???..... ΓΑΜΟΤΟ ΜΑΛΑΚΑ ΜΗΝ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ ΑΠΑΝΤΑ》λεω ενω τωρα με εχει καταβάλει η ανησυχία για την μικρή , τους παρατάω ολους και ανεβενω πάνω στην ταράτσα βγαζω απο την τσέπη του παντελονιού μου ενα κουτάκι τσιγάρα περνω ενα το ανάβω και το τοποθετώ αναμεσα στα χείλη μου ,  πέρνω μια βαθιά τζούρα και μετα απο αρκετά δεύτερα την απελευθερωνω κοιτάω ψηλά και το μονο που κάνω ειναι να φωνάξω "ΘΆΛΕΙΑΑΑΑΑΑ που εισαι γαμοτο" λεω ενω ξαπλώνω πισω και μετά το μονο που βλέπω ειναι σκοτάδι.