: " Να πηγαίνουμε σιγά σιγά γιατί βρέχει..."
Τον κοιτάω και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου
Αρχίζουμε να περπατάμε προς το δάσος κάτω από την βροχή
Αρχίζω να κρυώνω και κουμπώνω παραπάνω την ζακέτα μου (του).
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Φτάνουμε σε ένα μεγάλο σπίτι μέσα στην μέση του δάσους
Ο Αλεξ προχωράει μπροστά και ανοίγει την μεγάλη καγκελόπορτα
Μπαίνουμε μέσα στην αυλή και έπειτα ανεβαίνουμε τα μαρμάρινα σκαλοπάτια, φτάνουμε στην μεγάλη μαύρη πόρτα και ο Αλεξ την ανοίγει.
Μπροστά μου εμφανίζετε ένας διάδρομος με μια σκάλα που οδηγεί προς τα πάνω
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Προχωράμε πιο μέσα και πίσω από την σκάλα εμφανίζεται ένα μεγάλο σαλόνι με μια κούνια στην μέση
Ουαου αυτήν την κούνια την λάτρεψα!
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Προσπαθώ να κρύψω τον ενθουσιασμό μου για να μην καταλάβει τίποτα ο Αλεξ
Δεν θέλω!
Ο Αλεξ κάθεται στον δερμάτινο καναπέ σκεφτικός
Πάω να μιλήσω αλλά χτυπάει το κινητό μου
Θ: " Παρακαλώ?"
Δ: " Θάλεια η Δία είμαι"
Θ: " Έλα Δία, τι έγινε?, έπαθε κάτι ο μικρός?"
Δ: " Όχι, όλα καλά, απλά ανησύχησα για εσένα"
Θ: " Μια χαρά είμαι"
Δ: " Εντάξει, κλείνω τα λέμε"
Θ: " Τα λέμε"
ESTÁS LEYENDO
ο Αναρχικός
Ciencia FicciónΈρωτας Υπέροχο συναίσθημα αρκεί να υπάρχει και απο τις δύο πλευρές. Τι γίνεται όμως όταν υπάρχει αλλά είναι απαγορευμένο?? Απαγορευμένο απο καταστάσεις, απο συμμορίες, απο οικογένειά και φίλους. Πόσο καλά μπορείς να κρύψεις τα συναισθήματα σου? Η πό...
