ο Αναρχικός

Κεφάλαιο 31

" Αν ήταν αστυνομικός την είχες γαμήσει με αυτήν την ζακέτα!"

Δεν χρειάζεται ερώτημα... Ξέρουμε όλοι ποιος είναι αυτήν την στιγμή μπροστά μου

" Α-Αλεξ?..."

"Εμ... Μπορώ να περάσω?"

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Κυριαρχεί σιωπή στον χώρο.

Δεν λέω κάτι αλλά θέλω τόσο πολύ να τον βρίσω, να του φωνάξω αλλά και να τον χτυπήσω.

Δεν κάνω τίποτα όμως.

Κάνω στην άκρη και τον αφήνω να περάσει.

Προχωράει μέσα στο σαλόνι και βλέπει τον Πάνο, σταματάει απότομα και γυρνάει να με κοιτάξει.

Αλεξ pov

Τρέχουμε εγώ μαζί με τον Τέο από εκείνο το μέρος.

Ήρθαν οι μπάτσοι...

Εγώ και ο μεγάλος την γλυτώσαμε.

Ο Τέο πήγε σε έναν παπάρα για να κρυφτεί... Εγώ χωρίς να ξέρω τον λόγο ήρθα σε αυτό το σπίτι...

Έχω να έρθω τουλάχιστον 6 χρόνια εδώ.

Αφού πάρω την απόφαση ανέβω φτάνω στην πόρτα της.

Και τώρα τι κάνω?

Θα χτυπήσω!

Χτυπάω την πόρτα και περιμένω.

Νιώθω λες και με χτυπάει ένα ρεύμα και ανατριχιάζω.

Ανοίγει η πόρτα και την βλέπω.

Δεν άλλαξε, αλλα φαίνεται πως ωρίμασε αρκετά.

Λογικό μετά από τόσα χρόνια...

Την παρατηρώ καλύτερα και βλέπω πως φοράει την αναρχική ζακέτα μου.

Μου είχε πει ο Τεο πως την είχε κρατήσει, δεν είπα κάτι..

Νόμιζα δεν με ένοιαζε αλλά διάολε με ένοιαζε τόσο γαμημένα πολύ.

"αν ήταν αστυνομικός την είχες γαμήσει με αυτήν την ζακέτα" χρησιμοποιώ την λέξη αστυνομικός αντί για μπάτσος.

"Α-αλεξ? "

"Εμ.... Μπορώ να περάσω?"

Δεν μιλάει απλά κάνει στην άκρη και εγώ μπαίνω μέσα στο σπίτι.

Προχωράω προς το σαλόνι αλλά ενα μικροσκοπικό σώμα μου τραβάει την προσοχή.

Ένα παιδί ειναι ξαπλωμένο στον καναπέ.