Nagmahal Ako Ng Manhid [ On Going Series ]

Chapter Thirty-four

Spencer’s POV

 

Tatlong buwan makalipas ang proposal, naging maayos na ang lahat samin ni Rafaela. After naming makabalik sa bahay ng mga magulang ko ay inasikaso agad ako ng magiging asawa ko.

Nagbakasyon naman sila Ate Spicy at Kuya Tristan.. Oo nga pala. “Kuya” na daw ang dapat kong itawag kay Tristan sabi nila mommy kahit na nakakailang minsan. Nasa Europe sila para sa kanilang honeymoon vacation.

At kami ni Raffy ngayon, busy sa pag-aasikaso sa kasal namin.

“Wifey, is everything alright?”

“P-parang..” Nasa flower shop nga kami. Hawak nito ang dalawang bulaklak. Marahil ay hindi pa rin ito nakakapagdesisyon kung anong flower ang gagamitin para sa kasal namin.

Lumapit ako sa kanya at niyakap sya. Pinatong ko ang baba ko sa leeg nito. Nahigit nya ang kanyang hininga dahil sa ginawa ko.

“Both of them are pretty. Just like you.”

She pinched my cheek and laughed, “Apaka bolero mo talaga! Haha.”

Of course, I smiled.

“Love mo naman. Hihihi..”

Humarap sya sakin at ginulo naman ngayon ang buhok ko.

“I hope everything will be alright.”

Hindi ko alam kung ano pero parang may bumabagabag sa isipan ng mahal ko.

“Everything is okay. Don’t worry. Sabi nga ni Ate Spicy, nakaka-stress ang preparation for wedding.”

She smiled, “I think, this is better than the other” ani nito sa bulaklak.

“Good choice..”

-------

Tito Sergio’s POV

 

“Peris, nasan na ba ang dede ng apo ko?!” I forgot na mahirap nga pala mag-alaga ng bata. I just remembered when I loved carrying my children, Spicy and Spencer.

Pero ngayon, apo ko na ang karga-karga ko. Mas mabigat pa si Basty kesa kay Spencer noong bata pa ito.

“Ito na! Ito na!” Dali dali nitong inabot sakin ang gatas ni Basty.

Sa wakas, natahimik rin sya. Mabilis lumaki si Basty. Mukang nakuha nya ito kay Spencer.

Umupo ang aking asawa sa sofa at ganoon din naman ako. Hindi nga kasi biro ang mag-alaga ng bata lalo na kung busy ang mga magulang nito sa pag-aayos ng kasal nila.

“Kung nadagdagan siguro sila Spencer at Spicy, ay ganito rin kabigat at kalakas umiyak ang magiging bunso natin..” wari ko.