Autumn Leaves | yoonmin ✓

╰24╮

Autumn Leaves-24

Albümüm dün yayınlanmıştı.

Aldığım yorumlar, tepkiler, mesajlar, hediyeler ve eleştirilerin çoğu güzeldi. Serendipity'den sonra yayınladığım DNA fazlasıyla sevilmiş, bazı kişiler sadece RM'in şirketine bağlı olduğum için sevildiğimi söylerken bazıları gerçekten yetenekli bulmuştu beni. Namjoon hyung olmasaydı gerçekten ne yapardım bilmiyordum ama o şarkıyı yapmış, sadece sözlerinde birkaç şarkı yazarıyla çalışmama izin vermişti.

Albümümün teması genel olarak birisine duyulan sevgi olduğu için de ilgi görmüştü. Sevdiğim birisi olup olmadığını kimse bilmiyordu ama bazı hayranlar Serendipity'nin yayınlanmasından sonra şarkımın Suga ile ilgili olabileceği teorilerini atmıştı ortaya. Özellikle de Suga saçlarını benim için maviye boyatmış halde olduğum restorana geldiğinde, bana sürprizini göstermesinin ardından restorandan çıktığımızda bile ellerimi ondan ayıramadığım için internette dolaşan o fotoğraflar yüzünden "blue mold" teorisi fazlasıyla ilgi görmüştü.

Onlara teori değil, yazdıkları her şeyin gerçek olduğunu söylemek istesem de hiçbirini görmemiş gibi davranmıştım.

Ama albümüm için yapabildiğim tek şey bir selca atıp herkese teşekkür etmekti.

Sabah saat beşte Taemin ile kendi sahnemizin olduğu binaya gitmiş, tahminimden de fazla gelen hayranla birlikte dört kez sahnemizi tekrar etmiştik. Fazlasıyla çalıştığımız için gerçekten iyi bir iş çıkarmıştık. Sesimi kontrol ederken zorlansam da her sahnede daha da iyiye gittiğimi reddedemezdim.

Hayranlar Taemin ile olan ortak sahnemize çılgına dönerken tepkileri her şeyi unutturuyor, beni mutlu ediyordu.

Yapılan dört çekimin aralarında hayranlarla konuşurken onların albüm konusunda tepkilerini de öğrenmiş, bazılarının bana Suga ile ilgili sorduğu soruları duymamış gibi yapmak zorunda kalmıştım.

Tabii ki de onun da sahnesi olduğunu biliyordum. Kliplerinin yayınlandığını, albümünün çıktığını ve fotoğraf çekimlerinin yayınlandığını biliyordum. Benim konseptimin aksine o albümünde aşkın acı tarafını gösterirken şarkılarını dinleyerek ağlamıştım da. Hem her zamanki gibi dün de yine rekor kırmıştı. Tüm şarkıları listelere girmiş, beni şaşırtmamış hatta içten içe gurulandırmıştı.

Şarkılarındaki acı çeken tonunu duymak, klibinde ağladığını görmek beni zaten mahvetmişti ama... Come Back Home gibi bir şarkıyı albümüne koyması her şeyi daha da kötü hale çevirmişti. Ona geri dönmek istiyordum. Kahretsin, evine geri dönmek, tekrar tamamlanmak istiyordum.

Yarım kalmaktan yılmıştım. Ama... Ama kahretsin, menajeriyle konuştuğu anları kafamdan silemiyordum.

Tek düşünmem gereken promosyonlardı. Ama ne mümkündü...

Taemin hyung elini belime koyup beni biraz daha merkeze doğru kaydırırken diğer idollere ve gruplara eğilip selam veriyor, her ne kadar üstümdeki gömleğimin yakası oldukça düşük ve bol olsa da saygılı olmak için olabildiğince eğiliyordum. Boynumda gömleğimin kumaşıyla aynı desende olan choker vardı, gömleğimin eteklerini siyah dar pantolonumun içine sıkıştırdığım için üst kısmı hafif bol dururken stilist noonalar gerçekten saçlarımın ve makyajımın giysilerimle uyumlu olmasına önem göstermişti.

Güzel olmuştum ama gömleğimin göğüs kısmının biraz fazla açık olması bazı idollerin dikkatini çekiyor, kızarmama sebep oluyordu.

Gözlerim istemsizce sol tarafa kayarken saçlarının mavi tonu açılmış Suga'yı arıyor, alt dudağımı gergince ısırırken kendime engel olamıyordum. Onun performansını izlememiştim ve nasıl olduğunu bilmiyordum. Serendipity'yi izledikten sonraki gidişinden sonra onu bir daha görememiştim ve... Onu görmeliydim.