That's Our Destiny
~~~~~Ju Hyun မ်က္လံုးဖြင့္ကာ Seung Wan ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Seung Wanကသူအိပ္ေန
တာကိုတစ္ခ်ိန္လံုးၾကည့္ေနတာကိုသတိထားမိျပီးရွက္
သြားခဲ့သည္။Seung Wan ဖုန္းခ်လိုက္ျပီးဖုန္းကိုအိပ္ယာေဘး
နားကစားပြဲေပၚကိုပစ္တင္လိုက္သည္။Ju Hyun သူတို႔ညတုန္းကျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုျပန္ေတြး
မိျပီးတစ္ကိုယ္လံုးပူေႏြးလာခဲ့သည္။ ျပီးေတာ့သူမရဲ႕အ
ေနအထားကိုသတိထားမိျပီးေစာင္ကိုဆြဲတင္လိုက္သည္။"Good Morning~"
Seung Wan ညင္ညင္သာသာေလးေျပာလိုက္သည္။
"Good Morning"
Ju Hyun အသံကအိပ္ရာထခါစဆိုေတာ့နည္းနည္း အက္ေနသည္။
Seung Wan အိပ္ယာေပၚလွဲခ်လိုက္ျပီး Ju Hyun ဘက္ကိုေစာင္းလိုက္သည္။
Ju Hyun လည္ေခ်ာင္းရွင္းလိုက္ျပီးသူ႔လက္ေခ်ာင္း
ေတြကေတာ့ေစာင္ကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားသည္။Seung Wan သူမခႏၶာကိုယ္ကိုအေပၚေအာက္
ၾကည့္လိုက္ျပီး"ဘယ္လိုေနေသးလဲ?"
"အ..အဆင္ေျပပါတယ္"
Seung Wan သူမရဲ႕အေျဖကအမွန္ျဖစ္မယ္လို႔မ
ထင္ေပ။ Ju Hyun ေျဖရင္းပိုုျပီးရွက္လာခဲ့သည္။"ဟုတ္လို႔လား?ဟို..နာတာတို႔ဘာတို႔မျဖစ္ဘူးလား?"
Ju Hyun လည္းရွက္ရွက္နဲ႔ေစာင္ကိုမ်က္နွာအထိဆြဲ
အုပ္လိုက္ေတာ့ Seung Wan ရယ္လိုက္သည္။"Yah!အဲ့လိုၾကီးမေမးနဲ႔ေလ"
"ဘာလို႔မေမးရမွာလဲ?ကိုယ္ကဂရုစိုက္တတ္္တဲ့ခင္ပြန္း
ပဲေလ"Ju Hyunေစာင္ထဲကေနတစ္စံုတစ္ခုကိုတိုးတိုးေလး
ေျပာလိုက္သည္။ဒါေပမယ့္ေစာင္ကကြယ္ေနတာေၾကာင့္ ဘာဆိုတာမသဲမကြဲျဖစ္ေနေတာ့ Seung Wan
လည္း Ju Hyun ေစာင္ကိုသူမမ်က္နွာကဖယ္သြား
ေအာင္ဆြဲခ်လိုက္သည္။Ju Hyun ကလည္းေခါင္းမာၿပီးေစာင္ကိုမလႊတ္ေပး
ဘဲအတင္းဆြဲထားသည္။ ဒီလိုနဲ႔သူတို႔နွစ္ေယာက္ေစာင္
ကိုအျပန္အလွန္ဆဲြကာလြန္ဆြဲပြဲတစ္ခုနဲ႔ေတာင္တူေန
သည္။