That's Our Destiny
~~~~~Ju Hyun တစ္ေယာက္ဆရာဝန္ေျပာလိုက္တဲ့စကား
ကိုလံုးဝကိုမယံုနိုင္ေပ။သူမ JiSoo ကိုေၾကာင္ျပီးၾကည့္မိေနကာ JiSoo က
ေတာ့သူမကိုအေပ်ာ္လြန္ျပီးျပံဳးရင္းၾကည့္ေနသည္။"JiSoo-ah"
JiSoo သူမကိုဖက္ထားလိုက္ကာ
"ငါသိေနတယ္ Ju Hyun-ah...ငါသိေနတယ္။
Seung Wan သာသိရင္အရမ္းေပ်ာ္မွာဘဲ"Ju Hyun ဆရာဝန္ရဲ႕ရံုးခန္းအျပင္ကခံုတန္းရွည္မွာ ျဖည္းျဖည္းေလးထိုင္ခ်လိုက္ျပီးသူ႔ရဲ႕ဗိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္ေလး
ကိုျဖည္းျဖည္းပြတ္သပ္လိုက္ကာ"JiSoo-ah...ဒါကိုလွ်ိဳဝွက္ထားေပးပါလား။Wan အိမ္ျပန္ေရာက္မွမ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ျပီးေျပာျပခ်င္လို႔ပါ"
JiSoo နားလည္တဲ့အေနနဲ႔ေခါင္းညိမ့္လိုက္ကာ
"ဒါေပါ့...နင္ကိုယ္တိုင္ေျပာရမွာေပါ့"
Ju Hyun ထပ္ျပီးေတာ့ JiSoo ကိုမဖက္လိုက္ခင္ အၾကာၾကီးၾကည့္လိုက္ၿပီးသူမရဲ႕မ်က္လံုးထဲမွာမ်က္ရည္
ေတြျပည့္လာတာကိုခံစားမိလိုက္သည္။"ဘုရားေရ! Jisoo-ah! ဒါတကယ္လား..အိမ္မက္
မ်ားလား?"▪▫▪▫▪▫▪▫▪▫▪▫▪▫▪▫▪▫▪▫▪▫▪▫▪
"ဝလာလိုက္တာ Hyung"
"ဘယ္သူကေျပာတာ? ငါက Chef နဲ႔ယူထားတဲ့သူ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ အခုတေလာ Ju Hyun မင္းကို ဘာေတြခ်က္ေကြ်းထားလဲ? ၾကည့္ရေအာင္မင္းဗိုက္ပူ
လာျပီလားလို႔""ဟာ...Hyungရာ လႊတ္ပါဗ်ာ !'
Heathrow ေလဆိပ္မွာညီအစ္ကိုနွစ္ေယာက္စေတြ႔
တာနဲ႔ဒီလိုအံုအံုၾကြၾကြေလးကျဖစ္ေပၚလာသည္။ပထမက Seung Wan London ကေနညပိုင္း
မွလာဖို႔လုပ္ထားေပမယ့္လည္းမေန႔က Ju Hyunရဲ႕
အေျခအေနကိုၾကည့္ျပီးSeung Wan သူ႔ရဲ႕flight အခ်ိန္ကိုေစာနိုင္သမွ်အေစာဆံုးကိုေျပာင္းခဲ့တာေလ။Seung Wanသူ႔အစ္ကိုကိုသတိရေနေပမယ့္လည္း
Ju Hyun ေဘးမွာမရွိဘဲအိပ္ရတဲ့ေန႔ေတြကိုထပ္ျပီး မျဖတ္သန္းခ်င္ေတာ့ေပ။