That's Our Destiny
~~~~~
*Ju Hyun ဒီလိုလုပ္မယ္လို႔ယံုေတာင္မယံုႏိုင္ဘူး*
Seung Wan အစည္းေဝးခန္းထဲကေနအနားယူတဲ့
အခန္းဘက္ကိုတိတ္တဆိတ္ေလွ်ာက္လာလိုက္ျပီးဖုန္း
ေခၚလိုက္သည္။
လက္တစ္ဖက္ကသူ႔ Suitထဲကအရာတစ္ခုကိုက်စ္က်စ္
ပါေအာင္ဆုပ္ထားသည္။
တစ္ဖက္လိုင္းက Ju Hyun ဆီကအားတက္သေရာ နႈတ္ဆက္တဲ့အသံၾကားတဲ့အခါမွာ Seung Wan အသက္ကိုျပင္းျပင္းရႈသြင္းလိုက္သည္။
"Honey..အစည္းေဝးလုပ္ေနတုန္းမဟုတ္ဘူးလား?ျပီးသြားျပီလား? Yah နင္ေျပာေတာ့လူတစ္ေယာက္က
လာျမွဴစြယ္တယ္ဆို။ သူတုိ႔ကငါ့ထက္လွလား?အဲ့မိန္းမ
ေတြကိုေျပာလိုက္စမ္္းပါ။နင့္မိန္းမကဓားကိုင္ကြ်မ္းတယ္
လို႔"
"Bae Ju Hyun"
Seung Wanရဲ႕အသံေၾကာင့္ Ju Hyun စကား
ရပ္သြားကာ
"အင္း…"
"မင္းကေတာ့ျပႆနာအၾကီးအက်ယ္ရွာလိုက္ျပီ။မဟုတ္
ဘူးလား..ဟုတ္လား?"
"အာ…ငါက?"
Seung Wan မယံုနိုင္စြာေခါင္းခါလိုက္ကာ
"အဲ့ဒါေၾကာင့္မင္း luggageကိုျပင္ေပးခ်င္ေနတာ
လား?"
"ခ်စ္လို႔ျပင္ေပးတာေလ Honey ရဲ႕"
"ကိုယ္အဲ့ဒါနဲ႔ပတ္သက္ျပီးသံသယမရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္
မင္းကိုယ့္မီးခိုးေရာင္ suit ထဲမွာတစ္ခုခုထည့္ခဲ့တယ္။ဟုတ္လား..မဟုတ္ဘူးလား?"
"အိုး.."
Ju Hyun ရဲ႕ခ်ိဳျမိန္ျပီးအရမ္းကိုအျပစ္ကင္းစင္တဲ့ပုံစံ
ေလးကသူတို႔ရဲ႕မဂၤလာဦးညမွာသူ႔ကိုသူမ ဝတ္ထားတဲ့ bathrode ကိုခြ်တ္ျပီးေအာက္မွာဘာဝတ္ထားတယ္
ဆိုတာကိုျပတဲ့အခ်ိန္မတိုင္ခင္ထိပဲေလ။
"အိုး လို႔ပဲျပန္ေျပာစရာရွိတာလား?"
"နင္ဘာေတြေျပာေနမွန္းငါမသိဘူး။ငါကနင္မီးခိုေရာင္ Suit နဲ႔ဆိုလိုက္လို႔ထည့္ေပးလိုက္တာ။ ငါ့အထင္မွန္
သားပဲ။ ခပ္hot hot မိန္းကေလးကေတာင္နင့္ကိုု
ျမႇဴစြယ္သြားေသးတာ။ နင့္ကိုယ္နင္ၾကည့္လို႔ေကာင္း
ေအာင္မေနလို႔မရဘူးလား?"
