That's Our Destiny
~~~~~
စက္ရံုရဲ႕အေထြေထြမန္ေနဂ်ာက Son Jewelryရဲ႕ စက္ရံုအေဆာက္အဦးေရွ႕မွာမတ္တပ္ရပ္ရင္းSeung Wan ကိုဦးညႊတ္နႈတ္ဆက္လိုက္ကာ
"ဒီေနရာအထိအၾကာၾကီးကားေမာင္းျပီးလာရတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ Director-nim~~
Helicopter ကျပဳျပင္ေနမွန္းကြ်န္ေတာ္မသိလို႔ပါ"
Seung Wan ျပံဳးရင္းနဲ႔ေခါင္းခါလိုက္ကာ
"ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္းစက္ရံုကိုမေရာက္တာၾကာ
ျပီပဲ။ အခုလာလိုက္တာေကာင္းတာေပါ့"
"အာ..ဒါနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ေနာက္က်ေပမယ့္Directorရဲ႕ မဂၤလာပြဲကိုဂုဏ္ျပဳပါတယ္။ဒီစက္ရံုကလူေတြအကုန္လံုး Director ရဲ႕မဂၤလာပြဲအေၾကာင္းကိုေျပာေနၾကတာ"
မန္ေနဂ်ာတစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ကာ
"မိန္းကေလးတခ်ိဳ႔ဆိုငိုေတာင္ငိုၾကတာ။Director
ၾကီးရဲ႕အမ်ိဳးသမီးကအရမ္းလွတာပဲ။ ေနာက္အပတ္က် ကုမၸဏီရဲ႕နွစ္ပတ္လည္ညစာစားပြဲမွာ Directorၾကီး
ရဲ႕အမ်ိဳးသမီးကိုေတြ႔ရဖို႔ကြ်န္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္"
Ju Hyun အေၾကာင္းကိုေျပာလာေတာ့ Seung
Wan ရဲ႕နႈတ္ခမ္းပါးကပိုၿပီးေကြးၫႊတ္လာသည္။
"အာ...ေက်းဇူးပါပဲ။ Ju Hyun ကလည္းအဲ့ညစာ
စားပြဲတက္ဖို႔ကိုစိတ္လႈပ္ရွားေနတာ"
Seung Wanနဲ႔ Manager တို႔ႏွစ္ေယာက္နႈတ္
ဆက္စကားေျပာလိုက္ၾကျပီးေနာက္ Seung Wan ကားထဲဝင္လိုက္ကာစက္ရံုဝင္းထဲကေနေမာင္းထြက္လာ
ခဲ့သည္။
စက္ရံုမန္ေနဂ်ာကေတာ့ေမာင္းထြက္သြားတဲ့ BMW
အျဖဴေရာင္ေလးကိုေငးၾကည့္ေနရင္းသူတို႔Director
ရဲ႕ထူးထူးျခားျခားအရမ္းေပ်ာ္ေနတဲ့ပံုကိုအံ့ၾသေနမိသည္။
အရင္တုန္းကဆိုDirector Son ကမနက္ေစာေစာ
ထျပီးဒီကိုHelicopterနဲ႔လာရရင္ေတာင္စိတ္ကတစ္ နည္းမဟုတ္တစ္နည္းနဲ႔တိုေနတာ။
အခုက်ေတာ့သူကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းလာရတာေတာင္ ျပံဳးေပ်ာ္ေနေတာ့မန္ေနဂ်ာဘယ္လိုမွမအ့ံၾသဘဲမေနနိုင္။
