Chapter 19: The Long Wait

22.8K 670 82
                                    


"I... I got pregnant, m—mom."

"You what??" Dad shockingly asked. He reacted first because my mom became speechless from what she had heard.

"I got p-pegnant, dad," I answered stuttering in nervousness.

Their eyes widened in shocked. Their mouths literally wide open. Pareho silang hindi inasahan ang sinabi ko.

"You're joking, aren't you?" Mom asked na hindi makapaniwala sa narinig.

Napailing ako "It's true, mom."

I was shocked when dad's angry eyes darted on mine, and he came closer to me that made me flinched. "Kailan pa?!" It was low but mad.

Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko. I knew na mas lalo siyang magagalit sa isasagot ko. Pero hindi naman pwedeng magsinungaling ako. It was too late to deny it since I already brought it up. They had to know the truth.

"B-Before I went to California, buntis na po ako ng isang buwan nun."

Nagulat lalo si mommy sa sinabi ko.

Napatili kami pareho ni mommy nung may narinig kaming nabasag. Dad just punched the mirror that was hanging on the wall. Nabasag ito at pira-piraso na nalaglag sa sahig ang mga ito.

Mom cried and covered her mouth as she cried. "Oh gosh... What's happening to you, Gwen?" napapailing na sabi niya. "This is not you!"

I knew she would say that. Malinis kasi ang tingin nila sakin kaya hindi nila alam that I had this ugly side of me. That was why I was having a hard time to tell them because I knew they would be disappointed.

"I'm sorry. I'm so sorry." I cried harder as I apologized to them.

"Nasan ang bata? Pinalaglag mo ba??!!" Malakas na boses na tanong ni dad. Nanlilisik na ang mata niya sa galit.

"No, dad. Hindi ko kayang gawin yun," napapailing na sabi ko.

"Asan ang bata?!" Tanong niya ulit.

"N-Nasa California, dad. Siya ang rason bakit nagamit ko lahat ng ipon ko pati ang trust fund ko. I used it for my daughter."

Napahilamos si daddy sa mukha. "All these years ay nagsisinungaling ka sa amin. Pinaniwala mo kami na nag-aaral ka lang doon. Kaya pala ayaw mong papuntahin kami ng mommy mo doon dahil may tinatago ka. You lied to us for five freaking years!!" Madiin na sabi ni dad.

"I'm sorry..." umiiyak na sabi ko. That was all I could utter. I could not justify what I did because I knew it was wrong.

There was no point of defending myself kasi alam kong mali ako. Ang kailangan ko lang gawin ay humingi ng tawad sa kanila na sana ay matagal ko na dapat ginawa.

Galit na nakatingin sakin si dad habang si mommy naman ay umiiyak. I cried harder dahil nakikita ko ang disappointment sa mukha nila. Dad was obviously really mad. I knew he was controlling himself not to hurt me physically dahil nakikita ko ang pagkuyom ng kamay niya. Madiin iyon at matigas dahil naglalabasan ang ugat sa mga kamay niya.

"Nagpabuntis ka ng hindi kinasal?? Anong merong isip ka, Gwen?? Akala ko matalino ka? You know it's bad! You even lied to us!"

"Mommy, I'm sorry. Please forgive me," pagmamakaawa ko sa kanya. Hinawakan ko ang kamay niya pero nilayo niya ito sakin. "Don't cry. Hindi kami naaawa sayo. Ang daming pagkakataon na pwede mong sabihin samin ang totoo pero hindi mo ginawa. Pinatagal mo pa ng ganito."

"You even kept our grandchild from us! Sa lahat sainyo, ikaw ang hindi ko inasahan na gagawin ito. You really think na hindi ka namin maintindihan ng mommy mo kung sinabi mo ito samin noon? But now it's too late, Gwen. It's been five years!"

Behind Her Innocence (Hughes Series)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon