Truly, Madly, Deeply... or not?

Deel 13 || Spijt

Rutger p.o.v.
Ik zit in de auto op weg naar het geheime strandje. Ik kijk op mijn telefoon om te kijken of ik nog wat van Marleen heb gehoord. Nee, maar wel een voicemail bericht. Ik luister het af. Ik hoor Thomas, en ik hoor aan zijn stem dat hij huilt. "Rutger... ik heb altijd gedacht... Ik heb altijd gedacht dat jij er altijd voor mij zou zijn en ik voor jou. En diep vanbinnen dacht ik dat je nog van me hield en nog steeds om me gaf, ondanks Lucas en al het gedoe erom heen. Maar blijkbaar heb ik me vergist." Ik hoor een piep en het bericht is afgelopen. Ik haat mezelf zo erg op dit moment. Hoe kon ik Lucas geloven. Ik heb Thomas zoveel pijn gedaan, hoe kan hij me dit ooit nog vergeven... Bij het strandje aangekomen zie ik Thomas zitten. Ik wist dat hij hier zo zijn. Ik ga naast hem zitten en Thomas kijkt op. "Wat doe je hier?" Ik kijk hem aan. "Jou vinden. Iedereen is heel erg ongerust en naar je op zoek, je bent sinds gistermiddag niet meer thuis geweest! Heb je hier ook geslapen??" Thomas knikt. "Waarom ben je me gaan zoeken?" "Waarom denk je" Hij kijkt me aan en glimlacht een beetje. "Mocht je me wel zoeken van Lucas?" "Het is uit tussen mij en Lucas. Ik heb hem eigenlijk nooit echt leuk gevonden op die manier, alleen hij was op dat moment heel lief, en ik denk dat het voor mij meer een soort manier was om over jou heen te komen." Ik kijk hem aan. "Thomas, het spijt me zo. Je had al die tijd gelijk, je hebt nooit gelogen, en ik geloofde je gewoon niet. Ik weet echt niet wat me bezielde, ik had je moeten geloven. Je had gelijk, ik werd helemaal ingepalmd door Lucas. En daardoor heb ik jou keihard laten vallen, en dat spijt me zo erg." Thomas zucht. "Weet je, het is gebeurd. Je kan er nu ook niks meer aan doen..." ik zie aan hem dat ik hem echt heel veel pijn gedaan heb. "Thomas, ik beloof je dat ik dit goed maak. Echt." Hij kijkt me even aan. Ik pak zijn hand. "En ik hoopte eigenlijk dat je misschien weer bij me zou willen komen wonen?" Ik kijk hem afwachtend aan. "Bedoel je als vrienden?" vraagt hij. "Ik bedoelde eigenlijk iets meer dan vrienden." Hij kijkt me aan. "Dat wil ik heel graag" Hij glimlacht en ik druk mijn lippen op die van hem.