Okuldaki Vampir Kız! (Tamamlandı)

1.Bölüm=Okulların açılması

Arkadaşlar bu kitabı ben çok önceden yazmıştım ve ilk kitabım. Bu gün (11 şubat 2021) tekrardan kitabımı baştan sona okudum ve çok acemi olduğumu fark ettim. Yani kısaca ilk kitabım olduğu için çok fazla hatam var kusura bakmayın 💜🙏🏼🌙
İyi okumalar...💕🥀

Bu gün okullar açılıyor hiç heyecanlı değilim, neden mi? Çünkü lise iki'de kaldım yani 10.sınıf bu sınıfı geçemiyorum yüz yaşıma girdim ve ne kadar büyüsemde yaşlanmıyorum. Ben büyüyorum fakat görünüşüm değişmiyor hep aynı genç. Normalde 10.sınıf olan bir öğrenci on beş yaşında olmalı. On altı yaşında gibi görünsemde aynaya baktığımda gerçek yaşımla karşılaşıyorum. Kimse görmüyor fakat ben görüyorum aynaya baktığımda yaşlı bir kadın ölmek üzere olan biri...
Bu gün sabah saat 7:30 kalktım her ne kadar vampir olsamda bende yüz yaşında pardon normalde olması gerektiği gibi on altı yaşında bir genç kız olarak benimde makyaja ihtiyacım olabiliyor. Bu yüzden ilk olarak rimelimi ve dudak parlatıcımı sürdüm. Sonra bavulumdan sadece dizleri yırtık olan Siyah pantolonumu ve Siyah kapşonlu swetimi giydim. Sonrada bir tane defter ile kalemliğimi alıp Siyah çantama koydum. Sonra lacivert saatine baktım saat 7:35 di evet bu kadar hızlıyım. Hızlıca aynanın karşısına geçtim ve o sırada yine ne kadar yaşlı olduğumu gördüm ve hemen saçımı açıp taramaya başladım. Bu gün saçımı açık bırakayım dedim. Ayakkabılarımı alıp mezarlıktan çıktım. Evet mezarlıkta kalıyorum, ayer beni görmek isterseniz Antalya'ya "Ay Işığı" mezarlığına gelebilirsiniz. Fakat bu sene bir eve çıkmayı düşünüyorum. Bu yüzden şimdiden para biriktiriyordum. Bu sırada okula gelmiştim. Ve karşımda koskoca bir okul...
Bir yıl boyunca burda mı okuycaktım?
Olamaz olmamalı tam geri dönecek tim ki arkadan bir ses:
-Sen Kumsal olmalısın değil mi?
Hızlıca arkama döndüm ve karşımda bir altmış boylarında yeşil gözlü uzun dalgalı saçları olan üzerinde mavi bir gömlek ve altında da siyah pantolon giymiş beyaz ayakkabılı bir kadınla karşılaştım. Bana tekrardan:
-Ben müdür yardımcısıyım, adım Ece ve sende okulumuza yeni gelen 10.sınıf öğrencimiz Kumsal olmalısın Kumsal Yıldız.
Fazla bir şey diyemedim sadece:
-Evet tanıştığımıza çok memnun oldum.
Diye bildim. Kadın çok renkliydi, ayrı zamanda sinir bozucu sonra bi anda bana:
-Hadi sana sınıfını ve dolabını göstereyim. Zaten sonra sen sınıf arkadaşlarınla okulu gezersin.
Dedi.
Bende hiç başarılı olmadığım bir şeyi yapmaya karar verdim. "Kibar olmak" ve "Nazik olmak" evet ikisinde de hiç başarılı değilim ama denedim:
-şey mmm şey siz bilirsiniz ama okulda tam beş tane dokuzuncu sınıf var onlarda yeni neden onları değilde beni gezdiriyorsunuz?
Dedim.
Aslında bu sorunun cevabını çok iyi biliyordum. Sürekli 15 yaşımda olup 10. Sınıfı okuduğum için ve sürekli okuldakiler bana bu Okulu bitiremiycek hep 10.sınıfı okuyor demesinler diye okul değiştirdiğim-
den artık sorunun cevabını biliyordum. Cevap dış görünüşüm. Saçlarım gri ve siyah her şeyim siyah göz Rengim çimen yeşili bağzen insanlar gözlerime bakımıyorlar bile çünkü cidden baya açık bir yeşil nerdeyse kimsede yok. Bide kan içerken kan kırmızısına dönüşebiliyor
En son Ece hanıma nede beni gezdiriyorsunuz? Dedikten hemen ssına müdür yardımcısının konuşma-
sına izin vermeden:
-Şey gerek yok hocam ben kendim bulabilirim.
Sonra biraz kibarlaşıyım dedim ve ekledim çünkü bu çok kaba oldu:
-Siz işinize bakın isterseniz. Ben kendim de bulabilirim. Sonra görüşmek üzere.
Dedim ve hızlı adımlarla 2. Kata doğru çıkmaya başladım. Ece hanım arkadan bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Bence daha beklemediği bir cevap daha verebilirdim ama kibarca söyledim. İkinci kata çıktığımda sınıfımı aramaya başladım
Dersin başlamasına daha 10 dk vardı. işallah sınıfta tekli sıralardan biri boştur. Aksi takdirde ayakta beklerim ve kesinlikle oturmam. Bu sırada sınıfımı buldum. 10\B, hemen içeri girdim."Evet işte bu! " tekli sıralardan ikisi de boştu. Kimseyle göz göze gelmemeye çalışırken en arkadaki tekli sıraya doğru yöneldim. Tam o sırada bir kız:
-Selam ben Su peki ya sen kimsin?
Arkama doğru döndüğümde pembe tişörtlü lacivert pantolonlu beyaz ayakkabılı uzun düz ve kahverengi saçları olan bir altmış beş boylarında kırmızı yanaklı kahverengi gözlü siyah rimel sürmüş bir kızla karşılaştım. Sonra:
-Merhaba bende Kumsal.
Tam arkamı dönüp gidecektimki omzuma dokunup:
-İstersen seni tenefüste gezdirebilirim
Okulu az çok biliyorum.
Offf! Kibar ol:
-Tamam olur teşekkür ederim.
Arkamı dönüp hızlıca sınıftan çıktım ve kapıyı kapattım. O sırada bir çocuğa çarptım. Çocuk dediğim baya yakışıklı bir erkekti. Uzun kumral rengi saçları ,masmavi gözleri, benden bir karış daha uzun boyu beyaz tişörtlü ve siyah pantolonlu biriyle karşılaştım. Bana yanaşarak:
-Yavaş! Bu ne hız böyle..
-Kusura bakma görmedim! Gerçi bu cüsseyi nasıl göremediysem.
-sen kendi cüssene bak.
Çocuk baya kaslıydı ve sinirlerimi bozdu bu cesaret nerdense genelde dış görünüşümde dolayı kimse yanıma yaklaşmaz. Her neyse uzatmadım ve omuz atarak yanından geçtim. Tuvalete doğru yöneldim. Bu sırada bir şey fark ettim. Telefonum elimdeydi ama galiba çarpınca düşmüş olmalı geri sınıfın kapısına geldim. Fakat telefonum orada yoktu. Ağlamak üzereydim. Tam o sırada zil çaldı. Sınıfa girip en arka sıraya oturdum. Üzgün ve kızgındım kesin telefonumu o çocuk aldı tenefüste onu bulmalıyım derken bi yandanda çantamdan kalemliğimi ve defterimi çıkarıyordum. Çıkarıp masanın üstüne koydum ve sonrada kafamı masaya koydum.O sıra içeri hoca girdi.Her zamanki gibi boş boş konuşuldu.İyice sıkıldım.
50 Dk SONRA:
Zil çaldı birşeyi tamamen unutmuştum. Su hemen yanıma gelmişdi. Doğru beni gezdircekti. Ona:
-Su sen beni sonra gezdirsen sana bir şey sormam lazım.
Dedim. Su:
-Tamam seni sonra gezdiririm. Sen bana ne diyeceksin?
Su 'ya çocuktan bahsettim ve adını sordum. Su:
-Tanımıyorum , normalde yani herkesi tanırım ama bizim okuldan olduğuna eminmisin?
-Şey sanırım. Biraz düşün.
-Cidden tanımıyorum. Kusura bakma
-Tamam boşver ya görüşürüz.
-Görüşürüz.
Hızlıca aşağıya bahçeye indim. Her yere baktım ama yok geri yukarı çıktım. Tüm sınıflara baktım okuluda sayesinde gezmiş oldum. Bravo bana! Telefonsuz kafayı yiycektim. Çocuk yok erkekler tuvaletine bile baktım içeri girmedim ama kapıda bi beş dk bekledim. Nerdesin ya?
Zil çaldı yine. Çok hareket etmiş ve susamıştım. Zil çalsada sınıfa girmek yerine tuvalete koştum hemen bir kabine girip kapıyı kapattım. Yanımda bi tane makyaj aynası vardı cebimden çıkarıp dişlerime baktım uzamıştı. Gözlerimse kıpkırmızı olmuştu. Sakinleşmeye çalışıyordum. Birazda olsa inmişti gözlerimin rengi eskiye dönünce çıktım ve sınıfa doğru koştum. Her ne kadar dişlerim tam inmesede geç kalmak istemiyordum.
6 Saat Sonra:
Çıkış ziliyle Su ve Pelin yanıma geldi. Bu akşam Deniz fenerinin olduğu kumsalın önündeki parkta sınıftaki on yada on bir kişi gelicekmiş ve beni çağırdılar, şimdi gidiyorlarmış. Su ve Pelin'e :
-yapılacak çok işim var siz gidin bende bi dakine gelirim.
Dedim. Pelin:
-iyi akşamlar yarın görüşürüz.
Neden "hayır" dedim kesinlikle bilmiyordum. Neden?
Bi şey demeyip yavaşça çantamdan "bu gün alınacaklar listeme baktım. Aklımda kaldığı kadarıyla diye düşünerek yırttım. "
Ve yere attım sessizce evim olan mezarlığıma giderken arkadan bir kişi öksürdü sonra yine ve:
-Listeyi yırtıp atmak tam benlik
   Arkamı döndüğümde o çocukla karşılaştım. İlk şaşırdım sonra:
-Sanane yırtarım
-işte tam benlik
-Niye evinde değilsin?
-Ona kalırsa sen niye değilsin?
-İlk ben sordum ama.
-Pekala sana bir şey vermek için buradayım. Sen?
-Şu an evime doğru gidiyorum sen bana ne vereceksin?
-Telefonunu
-Nee?!
-sağır herhalde te-le-fo-nu-nu oldu mu?
-Ne zamandır sende?
-Çarpıştığımızdan beri.
Biliyordum işte ondaydı. Telefonumu bana uzatırken:
-Bir şartla. 
Dedi:
-Manyakmısın sen?  Telefonum yere düşüyor. Hırsız olan sen alıyorsun ve çıkışa kadar vermiyorsun.
-İyi sen bilirsin.
Arkasını döndüm tam gidecekken:
-Tamam bekle hırsız ne istiyorsun?
İki dk düşündü ve sonra:
-şey basit adını ve soyadını bi de bir soru sorucam doğru cevap istiyorum.
-Pekala adım=Kumsal sayadım=Yıldız sorunu da söz doğru cevaplıycam.
Bi yandan konuşuyor bi yandanda yürüyorduk. Tam bu sırada beni durdu ve kendine çevirdi, mavi gözlerine bakarken bana:
-Neden sende onlarla parka gitmedin?
-Soru buysa neden bende bilmiyorum.
-Ama ben biliyorum. Korkuyorsun.
Doğru cevaptı bende net bir şekilde:
-Evet korkuyorum.
Cidden böyle diyince bi irkildim. Sonrada:
-Sıra bende bir şey sorucam senin adın ne?
Telefonumu verdi ve:
-Kuzey
Bundan böyle bir şey beklemezdim. Sanki ondan bi Mete adı Felan beklerdim. Kavşağa kadar konuştuk. İnanmıycaksınız ama kendisi müdürün çocuymuş. Bide 10. Sınıfa gidiyormuş. Benle aynı yaşta ama asıl bomba ise sınıflarımız yan yana evlerde yakın mezarlığın yanından dönünce 6 bina ileride her neyse mezarlığa girdim ve en arkaya yatağına doğru uzandım. Uyuya kalmışım. Saat 9:00 bi panikledim sonra bos verdim. Bu gün okula gitmicem. O sırada bi kedi gördüm. Yanıma alıp sevdim ve sonrada kusura bakmayın yedim. Ama acıktım napıyım?
   Bu gün boş boş durmıyım dedim. Kumbarımı boşalttım ve o paralarla bir eve çıkabilcektim 2+1 küçücük bir eve! Satılık yazan ev ararken buldum. Ama nerede?  Kuzey lerin 2 bina ötesinde hayatta olmaz derken başka bana uygun ev yoktu. Hepsi okula çok uzaktı bende mecburen evi tuttum.
  1 Saat Sonra:
- Tamamdır çok teşekkür ederim
-Güle güle oturun.
Evet evi tuttum. Hiç bir şeyim yoktu hızlıcana bavulumu alıp geri geldim beş snyde merak etmeyin zaten bu hızda kimse beni göremezdi. Kendiliğinden eşyalıydı. Odamda bir yatak bir gardırop bir de yatağımın yanında komidinlik vardı. Oturma odasında bir Le koltuk bir masa ve televizyon ünütesiyle televizyon vardı. Salon baya büyüktü ve mutfakla birleşikti. Uzun koltuğu uzun yemek masası altı tanede sandalye ve mutfak tezgahının olduğu yerde iki tane tabure vardı. peki ben bu eve nasıl çıktım? Nasıl para kazanıyorum biliyor musunuz? 
  Şu an yaptığım gibi ışık hızında yoldan geçen birinin cüzdanını alıyorum. İçinde de 50-70 Tl Felan alıyorum. Öyle. Bu gün bir saat boyunca yaptım ve tam 850 tlm oldu. Bu bana baya yeter. Balkona çıktım balkonda bir çiçek bir masa ve iki de sandalye vardı tam bu sırada okuldan gelen Kuzey i gördüm. O da beni görmüştü fakat nedense şaşkın şaşkın bakıyordu binanın önüne gelip:
-Bu gün okula bu yüzdenmi gelmesin, taşındınızmı? 
-Evet taşındık. İyi akşamlar.
-iyi akşamlar
Çok uzatmadım oda uzatmadı. Eve geri girdim odamdaki Yatağıma uzandım ne kadar garip bir duygu cidden Siz burada mı yatıyorsunuz?  Ben burada yatabilecek miyim?  bilmiyordum emin değilim Burası çok yumuşak anlatamayacağım kadar bu yüzden yastığıma bayağı sert yaptım yani Kafanız oraya koysanız hızlı bir şekilde Kırıla bilebilir. Mezarlıktaki o kuma alışmıştım.  Bu arada size söylemek istediğim bir şey var:
-Hav hav hav
Sakin olun bir köpeğe falan dönüşmeden yani Kurt Adam da değilim Sadece internette bu köpeği gördüm pug internete yazabilirsiniz çok tatlı bir köpek Ben de zaten internette gördüm sahibi Onu yeni almış çok küçük bebek daha yani bebek derken merak etmeyin avucum kadar da küçük değil yürüyebilecek boyutta Zaten bunlar hiç büyümüyorlar.  Ben de bana farklılık olsun diye aldım. Oda aynı benim gibi yaşı büyüyor fakat boyutu dışı hep aynı tek farkımız ben 100 yaşındayım o ise bir yaşına iki hafta sonra girecek.

Vote????

Bi şey demek istiyorum (GERÇEKTEN ÖNEMLİ )
Bu kitapta geçen tüm karakterlerin resimlerini aralarda medyada koyucam diğer yardımcı karakterleri ise kitabın sonuna...
TEŞEKKÜRLER..💕💜💜