Elanur Kervankıran ❤
Gizemli bir kızın hikayesi, tuhaf bir anlatıcı, siyah rengin en çok yakıştığı kız.. ?Benim adım kumsal soyadımsa, soyadımı bilmiyorum neden mi annem ve babam kim bilmediğim için soyadımı da öğrenemedim ben şimdilik soyadımı si...
5 Dk Sonra; Ya Allah için ne konuştunuz be! Sıkıntıdan ve meraktan patlamak üzereydim. O sırada Arda nın telefonu cebine koyduğunu ve bana doğru geldiğini gördüm. Boğazımı temizledim. Arda gelip yine eski yerine tam karşıma oturup yemeğine devam etti. O kadar çok merak ediyordumki. Merak ediyodum etmesinede nasıl soracaktım? Ne soracaktım? Acaba ne konuştun? Kimle konuştun? Aslında ben gördüm Kuzey aradı. Ne diycektim ki? Ben düşünürken Arda ayağa kalktı ve dışarıya doğru çıkmaya başladı. Bi iki dk boyunca arkasından baktım sonra çantamı takıp peşinden gittim. Dışarı çıktığımda yoktu. Arıycaktım ama onun yerine telefonumu çıkarıp Vildanı aradım tabiki açmadı. Bende sinirlenip kapattım ve telefonu çantama koydum. Sıkıla sıkıla ararken otelin arkasına yani havuza geldim. Etrafa bakarken ayyakkabılarını çıkamış ayaklarını havuza sokan Arda yı gördüm. Hızlıca yanına doğru koştum. Gelince: -Ne oldu? -Bi şey demem gerek. -Söyle. Yutkundum. Umarım kötü bişey değildir. -Kumsal niye sevgilin olduğunu söylemedin? -Çünkü yok. -Yapma. Arayan Kuzeydi. Yani sevgilin. Hani ben dedim ya bu mini etekle ile seni dışarı çıkarıyorum işallah sevgilin yoktur. Diye. Yada şezlongta fotoğraf çekilmiştik bide şimdi yemek yerken çekilip atmıştık. Kuzey bunun için aradı. Ve şey dedi. Sen benim sevgilimle bi daha dışarı çıkarsan, yemek yersen, fotoğraf çekilip atarsan seni gebertirim. Dedi. Dedi. Şaşkındım ve bişey diyemedim. Hızlıca odamın penceresine doğru yöneldim. Arda bana bakmıyordu. Odam ikinci kattaydı. Kimsenin olmadığından emin olup hızlıca balkona girdim. Asil uyuyordu. Üzerimdekile çıkarıp banyoya attım. Siyah mini bi şort ile düz beyaz kısa kollu bi tişört giyinip banyoya girdim. Elim yüzümü yıkadım. Kafamı kaldırıp aynaya baktığımda çok yaşlanmış keşke ölsem diyen bi Kumsal nine gördüm. Aynaya yumruk attım ki biraz sıkı olmuş. Elime hiçbirşey olmadı. Yarıldı, kan akmadan sakinleşmeye çalışıp yarılan kısmı kapattım. Kapanışını izlerken aynaya baktım. Keşke vampir gücümü burda denemeseydim. Ayna kırılmış, paramparça ve yerde idi. Tek buda değil aynadan hıncımı alamamış, birazda sıkı vurduğum için aynayı geçmiş ve duvarda biraz çatlamıştı. Asil in uyanmış ve tuvaletin kapısında vızıklamasıyla kendime geldim. Kapının kilidini açıp Asil i kucağıma aldım. Yatağı açıp içine yattım. Asil in başını okşamaya başladım. 10 dk Sonra; Asil uyumuştu. Yatağın içinden çıkıp çantama doğru yöneldim. İçinden telefonumu alıp Kuzey aradım. Açınca; -Kuzey sen naptığını sanıyorsun? -Napmışım? -Arda ya Ku- -Haaa istesem yerinide öğrenirdim. -Bak olanları bilmiyorsun. Kaçırıldım. Evet hemde bu yaşıma kadar görmediğim kardeşim tarafından. Adını yeni öğrendim. Vildan. Vildan İclal. Konuştuk. Hatta şu an kavgalıyız. İyiki kimse olmadan bi kafa dinliyim dedim. Şu an depresyondayım. Anladın mı? Yoruldum. Herşeyden. Herkesden. Beni bırakıp gidenlerden. Bi de sen zorluk çıkarma. Bu gün 2. günüm hatta saat on olmuş. Ne kalmışki. Yarın üçüncü günüm. Gelicem. Boş boş saçmalamayı kes. Bi dahada Arda dır. Başka biridir bizim sevgili olduğumuzu felan söyleme. İyi geceler. Dedim ve telefonu kapattım. Etraf karanlıktı çünkü balkondan girmiştim. Yani kartı takmamıştım. Çantamdan kartı çıkarıp olması gereken bölmeye taktım. Işıklar açılmaya başladı. Hepsini kapattım. Sadece mutfak açıktı. Mutfağa geçip bi bardak kan doldurdum. Sonra balkona çıkarak masaya oturdum. Bi anda karşımda Vildan belirdi. Ayağı kalkıp sarıldım. Karşılık verdi. Mutfağa geçip oda bi bardak kan doldurdu. Tekrar yanıma gelerek oturdu. Balkon bana iyi geliyordu. Manzarası harikaydı, tam tepemizdede ay vardı. Vildan; -Bana kendini tanıt. Dedi. -Tamam. Yüz yaşımdayım. En sevdiğim kan şuan içtiğim. Soyadım Yıldız. Hayır annem ve babamdan dolayı değil. Aslını bile bilmiyorum. Sallama. Her neyse önceden bi evim yoktu bu yüzden mezarlıkta yaşıyordum. Eve daha yeni çıktım. Bu yüzden hala yatağa ve yastığa alışamadım. Her neyse. Ben eve çıktıktan bi iki gün felan sonra sana bahsettiğim Kuzey ve arkadaşları var ya onlarla yaşamaya başladım. Uzay ile yakın sayılırız. Arda ile burda tanıştım. Bu zamana kadar hep okula gittim ve inanmıycaksın ama takdir almak için çabaladım. Çünkü annem isterdi diye. Hala şuan okula gidiyorum. Açıkçası sıkıcı. Dedim. Bi beş dk sessizlik oldu. Sonra yanımızda Asil i bulduk Vildan a gülümseyip Asil i onun kucağına verdim. O Asil ile oyun oynarken bende Asil in su ve mama kabını doldurdum. Vildan; -Kumsal beraber denize gidelim mi? Yüzmek için. Hava çok sıcak. Hem Asil de bizimle yüzer. Hızlı gitmeyiz, o da gidene kadar yürüyüş yapmışta olur. -Tamam. Hadi. Yanıma telefonumu aldım. O da telefonunu alıp Asil in yürüyüş tasmasını taktı. Hiç mayo ile uğraşmadım. Benim üzerimde şu siyah şortla düz beyaz bi tişört vardı. Değiltirmedim. Vildan ın üzerindede beyaz bi şortla bembe bi tişört vardı. Ben tabikide bu beyaz tişörtle çıkmıycağım için beyaz biliyorsunuz nefret ediyorum. Üzerime gri,beyaz bir renkle yazılar yazan tüşörtümü giydim. Siyah bi çanta ve siyah spor ayakkabılarımı giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kırmızı parlatıcı rujumu sürüp kartımuda alıp çıktım. Fakat bişey fark ettim. Vildan yoktu. Tam arıycaktım ki yandaki odadan kucağında Asil ile çıktı. Demek yan oda onunmuş. Her neyse yine beyaz bi şort giymiş, üzerine mavi bi tişört giymişti. Ayakkabı olarak beyaz spor tercih etmişti. Zıt olmuştuk diyebilirim. Asil yere bıraktı zaten yürüyüş ipini takmış. Asansöre doğru yöneldik. Ben; -Biz böyle gidiyoruz da mayo? -Zaten dönüşte ışık hızı ile gelicez gelir gelmezde tek zıplayışta balkondan gireriz. İstersen şimdide ışık hızı ile gidelim. -Yok Asil yürüyüşü yapmış olur. -Tamam. Sen bilirsin. Asansör e binince giriş kata bastı. Asansör iner inmez çıktık. Kumsal a doğru yürümeye başladık.
Vildan İclal; Çok heycanlıydım. İlk defa onunla yani kardeşime beraber vakit geçircektim. Hala kendime kızıyordum. Neden ona bağırdım ki? Belkide biraz sinirliydim. O yüzdendir. Ondan özür dilemem gerek bunu da biliyorum. Çünkü gereksiz yere ona kızdım yetmezmiş gibi bi de çekip gittim ve şimdiye kadarda dönmedim. Şuan denize doğru yürüyoruz. Kim bilir ne düşünüyo. Konu açmak için uğraşıyorum ama şu ana kadar sadece iki konu açabildim. Evdeyken; 1)Bana kendini tanıtsana. Yine Evdeyken; 2)Denize gidelim mi? Bi kere ikincisi gerçek bi konu bile değil. Soru. Şu an yürüyoruz ve bi konu açmam gerektiğini düşündüm ve: - Kumsal; Bi on bş dkkadır yürüyoruz ve açıkçası Asil de dahil hepimiz sıkılmıştık. Bende bi konu açmaya karar verdim. -Bi evcil hay- -Asil i ne zaman a- Anlaşılan o da benim gibi bi konu açmayı düşünmüşki İkimizde aynı anda soru sorduk. Ben devam ettim. -Önce sen. -Ben şey diycektim. Asil i ne zaman aldın ve kaç aylık-günlük? -Asil i böyle bi buçuk hafta önce aldım. Daha çok yeni. Sanırım çok küçük beş haftalık. Evet tam beş haftalık. -Ayy daha çok küçük. Zaten kendide küçük. Belli oluyor. Tipine. Peki ya sen ne diycektin? -Ben bi evcil hayvan almayı düşündünmü? Diyecektim. -Yok ya ben kesin yerim. -Vildann sakın bak Asili bi kere bile olsun yemeyi düşünme. -Yok canım. İkimizde gülmeye başladık. O sırada gelmiştikte. Devam edecek...
