Angelica's Pov"P-park Jimin?!"
OMO!
Lumapit sya sakin at hinawakan yung dalawang braso ko.
"Lower your voice! Baka may makarinig sayo." madiin ngunit pabulong nyang sabi sakin at hinila nya ko sa kung saan.
Totoo ba 'to? SAMPALIN NYO KO PLEASE! HUHUHU! NANAGINIP LANG BA KO? KUNG OO AYOKO NG MAGISING!!!!
Hawak ni Jimin yung braso ko? KYAHHH!! Totoo ba talaga ito? Hindi ba talaga ako nananaginip?
Una nakabunggo ko sya. Pangalawa nakausap ko sya at pangatlo magkasama kami!!!!
DREAM COME TRUE NA BA? Pero wait saan nya ko dadalhin? Kailangan konh kumalma! Yung puso ko kasi sobrang bilis ng pagtibok. Nakakabigla ang mga pangyayare! KYAHHH!
Kanina lang nasa school ako tapos ngayon magkasama na kami ni park jimin! OO NI PARK JIMIN! YUNG BIAS KO SA BTS NA FUTURE HUSBAND KO!
Sinampal sampal ko yung sarili ko hanggang sa makalabas kami ng mall. Nasaktan ako kaya totoo nga! Magkasama nga kami at wala ako sa panahinip!
KYAHHHHHHHH!!!
Nang huminto kami sa paglalakad nakita kong nasa labas na kami ng mall pero nasa likod kami. Walang katao tao na dumadaan. Iilan at mga guards pa.
Lumapit naman ako sa kanya at tinagtag yung mask at sunglass nya at napatalon na lang ako sa sobranh saya ko.
"IKAW NGA! KYAHHHH!" Napapikit naman sya sa lakas ng sigaw ko na nag echo sa paligid.
"I said lower your voice! Uh! Dapat pala dumiretso na lang ako at hindi na nagsorry. Baliw pala ang babaeng ito." inis nyang sabi sakin.
Lumapit sya sakin. Yung sobrang lapit kaya lumayo ako ng konti. Hinawakan na naman nya ko sa braso ko.
"I need help. Ikaw lang yung nakikita kong pwede. Kapag humingi ako ng tulong sa iba baka mas malala pa sila sayo at ipagsigawan nilang nandito ako." kitang kita ko sa mata nya na sincere sya kaya tumango tango ako.
Binawi ko naman yung braso ko sa kanya at nagpamewang sa harap nya.
"Eh paano ka ba kasi napadpad---wag mong sabihin na andito rin ang buong bangtan!?" gulat kong tanong.
Posible yun! Andito sya kaya andito rin ang BTS! Pero ang tanong anong ginagawa nila dito? Bakit walang updates na nasa pilipinas sila eh palagi namang updated yung mga spazzers na kilala ko!?
"Ako lang ang naiwan kaya kailangan ko ng tulong mo. Kailangan kong makabalik sa korea agad agad! Sigurado akong hahanapin ako ng mga fans at malaking problema kapag nalaman nilang nawawala ako!" frustrated nyang sabi tapos sinuklay nya pa yung buhok nya gamit yung kamay nya.
Bakit ba sobrang gwapo---erase! Erase! Erase! He needs help! Kailangan ko syang tulungan!
"Osige pero paano kita matutulungan? Pwede mo bang ikwento ang nangyare?" tanong ko sa kanya.
"Saka na ko magkukwento. Ang kailangan ko ngayon ay matitirhan. Hindi na ko pwedeng bumalik sa hotel dahil tapos na yung check in naman dun at kailangan ko ng pagkain at pera." sabi nya sabay pakita sakin nung mga daliri nya. Binilang nya kasi yung mga kailangan nya.
BINABASA MO ANG
Story of a Fangirl (On-Going)
FanfictionBeing a fangirl is not easy. May oras na pwede kang tumawa, ngumiti mabaliw, sumaya, malungkot, umiyak at syempre masaktan. Part na yan ng buhay nating mga fangirl. Lalo na kapag may mga fan meeting tsaka concert at hindi tayo makakapunta wala tayon...