That Blazing Night (COMPLETED)

Chapter 4

Lia's POV

Tinignan ko ang laman nang wallet ko kung magkano na lang ang Pera ko at nakita ko na 500 na lang ito, saan naman kaya aabot to? Ilang cornetto?Tinignan ko ang cellphone ko at buti na lang hindi pa ito lowbat, thank god. Idinial ko ang number ni Mama. Nagbabakasakali lang Naman na baka ngayon masagot nya na. Nakailang ring muna bago sya sumagot. Salamat after all this years ngayon lang siya sumagot nang tawag Ko.

"Hello, Ma?" Tanong ko ilang segundo na rin Kasi ang tawag at walang nagsasalita.

"Who's this po? Why are you calling my mama?" Sagot nang batang babae sa telepono wait mama? mama nya?Mama nya ang mama Ko? Chineck Ko ang pangalan nang tinatawagan ko at 'Mama' naman ang nakalagay. Napgpalit ba si mama ng number? Baka Mali ang natawagan ko.

"Hi, I'm Aliara. Is your mom Laura Delezano?" Tanong ko baka nagkakamali ako. baka nagpalit na nang number si mama. oh baka all this time mali ang number na binigay sakin ni tita.

"Yes po, My mom is named Laura. why po?it's says here po na unknown number so hindi po registered ang number nyo sa phone nang mom ko.Bakit nyo po siya tinatawagan?" Tanong nang batang babae. Napatawa na lang ako nang mapait, kaya pala hindi na naguusap si mama at si papa. Si mama ay nasa Singapore may Business kami don habang si papa ay nasa laguna business din. buti pa Yung business Inalagaan nila. Mom and Dad didn't really had a stable relationship. They dont even talk when we were at home, They just work their ass off.

"Baby sino yan?" Tanong nang isang.boses kung hindi ako nagkakamali si mama yun.

"Mom,she called you and she knew you. I didn't remember her name though." Sagot nang bata.

"Okay, give me the phone. hello?" umubo muna ako baka kasi basag ang Boses ko. Magkakausap na ulit kami Ni mama. Mahigit Sampong taon na din mula nang iwan nila ako.

"Hello ma?" Sagot ko napapangiti na Lang ako magisa. The thought of talking to my mother is making me happy even If i just discovered something.

"Oh Lia, napatawag ka. Kulang ka na ba sa pera? Wait lang. Mag deposit ako sa credit card mo. Magkano ba kailangan mo?" Agad na tanong ni mama. Sampung taong Hindi kami nagusap at ayan agadaang itatanong niya. wala man Lang kamusta na? Napahinga na Lang ako nang malalim.

"Kayo na po bahala" Sagot ko na Lang. Matapos kong magsalita ay wala munang nagsalita sa kabilang linya pero kahit ganun ay hindi ko ibinaba ang tawag.

"Okay na, Lia. Nadeposit ko na sa account mo. Ibaba ko na to." Magsasalita pa sana ako pero ibinaba na ni Mom agad ang tawag.

Nasa taxi parin ako at hindi ko alam ang pupuntahan ko kanina kaya sabi ko diretso lang siya. I checked the schedule of flights at kinuha na lang ang schedule na malapit na umalis. The flight to cebu is just 2 hours away from now. Medyo mahal pero ibinook ko na. Cebu is called the city of smiles for a reason, And maybe that reason is to make other people smile too.

Baka sa Cebu makahanap Ako nang magkakaroon nang pake sakin. Nakapunta na ako don isang beses noong 7 years old ako kasama si Papa kaming Dalawa lang dahil Hindi Sumama Si mama noon.

"Sa airport manong" Sabi ko sa driver.

Ginamit ko ang credit card na binigay sakin ni Papa para magbook nang Flight. Nagbook Ako Nang Flight Papunta Sa Cebu pero 1 hour pa bago ang flight ko kaya Magaantay muna muna ako Saglit.

Humanap ako ng charging station at isinaksak muna ang cellphone ko. Binuksan ko ang cellphone ko na kanina pa nagshutdown sa taxi. Pagkaopen ko ay Hinayaan ko muna, Hindi ko muna tinignan kung may nagtext ba ano sakin.