"Hayır" dedim. "İlk iş şu lanet liseden kurtulmalı ve meslek sahibi olmalıyız" diye devam ettim.
Bu sözüm üzerine kayra tek kaşını kaldırıp bana bakmaya başlamıştı."diyorsun yani" dediğinde bende başımı onaylar şekilde sallamıştım.
Yine her zamanki kamp dönüşlerimizden birini yapıyorduk. Kayra ile yaklaşık 3 senedir birlikteydik ve galiba ayrılmaya hiç niyetimiz yoktu. Okyanus Mavisi gözleri dağınık kahverengi saçları ile o bir harikaydı. Ben mi? Bense yeşil gözleri olan, kahverengi saçları olan , orta boylu , zayıf ve her zaman renkli elbiseler giyen arya tunçtum işte. Hatta bugün yine renkli giyinmiştim. Üzerimde asıl rengi krem olan çiçek desenli dizimin hafif üzerinde biten bir elbise giymiştim . Saçlarımıysa dağınık topuz yapmıştım.
Bir süre dışarıyı izledikten sonra yüzünü bana döndü. Sol tarafımızda uçurum vardı. Aslında kayranın ehliyeti yoktu çünkü daha 17 yaşında lise 3 ü bitiren kişilerdik biz fakat babasının durumu iyiydi ve kayranın notları üzerine yaklaşık 2-3 hafta önce almıştı bu arabayı. Aslında bizimde durumumuz iyiydi ama annem biraz fazla tutumluydu ya da bazı zamanlar birden öyle oluyordu.
Bir şey düşünüyordu sanki kayra. Ya da bir şeyleri tartıyordu ve söylesem mi söylemesem mi diye karar vermeye çalışıyordu.
Ve konuşmaya başladı "arya sana bir şey söyleyeceğim ama benim dediğim zamandan önce meraklanıp bakmak falan yok ona göre ha!" demişti.
Ah hadi ama tahmin ettiğim olay gerçekleşiyordu işte. " tamam merak yok, seni dinliyorum" dedim ve söyleyecekleri için kendimi hazırladım .Ne diyecekti ki .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OKYANUS MAVİSİ
General FictionAyakta duramıyor ve titriyordum. kurumuş boğazımı temizledim ve avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım. " Kayra... biliyorum yoksun.Şimdi görüyor musun beni? Duyuyor musun sesimi? hissediyor musun hissettiklerimi? peki Özlüyor musun sende ben...