OKYANUS MAVİSİ

OKYANUS MAVİSİ 9

çok keyifli okumalar🌹

"sen artık bu kitapta:
noktaları, virgülleri, satırları
taşımıyorsun.

Sen artık bu kitapta;
koşmuyor, bağırmıyor,
alnını kaşımıyorsun.

Sen artık bu kitapta
yaşamıyorsun..."

Buda neydi böyle. Bunu kim yazmıştı, neden yazmıştı, ne demek istemişti?En önemli soru ise bu benim cebime nasıl gelmişti. Ceketimi evden çıkmadan önce giymiştim yani okuldan birinin koyma ihtimali yoktu.Gizli numara beni takip ediyordu evet ama o eve nasıl girecekti ki .

Tek ihtimal kalıyordu... Ev! Ama bir saniye yağ,evde de bu kağıdı kim koysun ki? Annem zaten değil,kardeşim desem onun koymak için bir sebebi bile yok,babam zaten şu an hastanede yatıyor yani onun koyması imkansızın bile imkansızı.

İnanmak istemiyorum ama tek ihtimal evdeki yardımcımız hatice abla kalıyor. Ama bu nasıl olur? Hatice abla İstanbula taşınmamızdan beri bizimle birlikte kalıyordu ve iyi bir insana benziyordu açıkçası. Bana bunu yapmaktaki amacı ne olabilirdi ki?

Allahım ben neler düşünüyorum böyle! Babam hastanede kolu kırık bir şekilde yatıyor ve ben koridorda cebimden çıkan bir notun mesajını kavramaya çalışıyorum.

Hemen silkelendim ve notu cebime koydum. Ayağı kalktım zaten annem de boş koltuklardan birine geçmiş ve sessizce ağlıyordu.

Herhalde burada biraz daha kalırsam delireceğim! Annemin yanına gittim ve "anne ben kendime kahve almaya gidiyorum eğer istersen sana da alayım?" diye sordum fakat annem hızla ayağa kalktı ve kollarını bana sardı. " Hayır kızım istemiyorum. Bir şey diyeceğim ama hemen itiraz edeceksin biliyorum. Şey diyorum sen eve git. Zaten baban bu gece uyanmaz yarın da taburcu edilmiş olur baban. He, ne dersin bitanem?"

Eve mi gidecektim? Ben? Babam hastanede yatarken? Asla!

Annemi kendimden ayırıp kollarımı omuzlarına koydum ve yaşlı gözlerine bakarak konuşmaya başladım ." Hayır anne ,ben burada kalıyorum ve babamı bekliyorum."dedim."Arya ne kadar çöktüğünü görmüyor musun? çok bitkinsin. Eve git! söz bir şey olursa ilk sana haber vereceğim. " dedi annem beni ikna etmek ister gibi."Anne burada olsam bir şey değişmeyecek buna emin ol"dedim fakat annem beni göndermeye bayağı kararlıydı.

Biraz duraksadı, şimdi ağlamayı bırakmış derin bir nefes almıştı. Annem bana sinirleniyormuydu?

" Arya ,benim tatlı kızım beni dinle ve eve git. Bu cümleyi bir daha tekrarlamak istemiyorum. Bir taksi tut ve eve git hadi görüşürüz" dedi ve birde el salladı.

Ne yapabilirdim ki annemin bu tepkisi karşısında ? Bende merdivenlere yöneldim ve merdivenleri ikişer ikişer inmeye başladım.
Başım şimdi daha şiddetli ağrımaya başlamıştı.

Eve gitme konusu şimdi daha mantıklı bir şekilde düşündüğümde aslında iyi bir fikir olabilirdi çünkü şu an annemle aynı anda eve gidiyor olsaydık hatice ablaya bana yazdığı notları rahat bir şekilde soramayacaktım fakat muhtemelen annem meriçi bir akrabamıza yollamıştı yani evde sadece hatice abla olacaktı. E tabi eve gidince birde ben.