OKYANUS MAVİSİ 6

61 27 20
                                    

Herkese merhabalarr!
Bölüme başlamadan buraya bir not eklemek istedim.

Bu isim ile bir hikaye hep yazmak istemiştim. Hatta bir kaç defa denedim bile. Neyse!

Bu hikayeyi yazarken dikkat ettiğim tek bir konu vardı. Oda hikayede adı geçecek bütün karakterleri kitabın başında belirtmemek ve hikaye ilerledikçe ortaya çıkarmaktı.

Bu sebeple ilk bölümler pek heyecanlı olmayabilir ya da size öyle geliyor olabilir ama emin olun ki yeni bölümler geldikçe olay daha da büyüyecek ve heyecanlı bir hal alacak.

Bu arada son bir şey daha. Biliyorum çok konuştum ama... Bilerek karakter resimleri paylaşmıyorum ki herkes kendi karakterini kendisi canlandırsın diye.

Hikayemi okuyan ve destekleyen herkese çoook teşekkür ederim.💟

İyi okumalar 💜

   

       "Anne o şoföre ne oldu" dedim. Annem anlamamış bir şekilde bana bakarken anneme bir adım daha yaklaştım.

       "Anne o şoföre ne oldu diyorum! Kayrayla bana çarpan ve en değerlimi hayattan koparan o şoföre ne oldu!"

 
           Titriyordum ve titrememi durduramıyordum. Annem de bana doğru yaklaşıp elini saçlarıma tam dokunduruyordu ki elini hızlı bir şekilde ittim.

  
       Annem gözlerini sonuna kadar açmış bana bakıyordu. Bende korku,şaşkınlık ve duyacaklarımın verdiği heyecanla anneme.

Annem on- on beş saniye bana baktıktan sonra kararlı bir şekilde başını dikleştirdi ve  " Arya, biliyorum çok zor zamanlar geçirdin ya da bu zor zamanları hep beraber geçirdik ama inan ki hayatına bu şekilde devam edemezsin.

      Gerçekten görmüyor musun ne kadar değiştiğini ve bizden uzaklaştığını. Doğrusunu bildiğin şeyleri bile unutmaya başladın ve gelmiş bana hesap soruyorsun! O şoför bulunamadı tamam mı!

       O kayrayıda , o kayranın anılarınıda mümkünse en kısa zamanda unut tamam mı! İnan bunların hiç birini söylemeyi istemezdim ama bunların hepsi senin iyiliğin için kızım"dedi.

       Oha! Bildiğiniz  annem içini dökmüştü ve bu sefer şokta olan bendim. Ağladığımı bile şu an fark ediyordum. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum hem de.

      Annemin yüzüne dahi bakmadan hızlı bir şekilde salondan çıktım ve kendimi dışarı attım.

       Mutsuz olduğum ya da onu hatırladığım zamanlar yaptığım şeyi yaptım yine. Koştum ,deli gibi koştum hemde!

OKYANUS MAVİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin