Keyifli okumalar💗
Uykum var! Başımı bir yandan sıranın sert yüzeyine koymuş diğer yandan hiç susmadan ders anlatan öğretmeni dinlemeye çalışıyordum.Ama dediğim gibi sadece çalışıyordum.
Ders edebiyat. Muhtemelen beş,on dakikaya kalmaz zil çalar. Ve zil çaldı. İnanmıyorum tahminimdende erken!
Hızla en arkada bulunan sıramdan kalktım ve sınıf kapısına doğru ilerleyerek sınıftan çıktım.Zil yeni çaldığından koridor pek dolu değildi. Lavoboya giderek yaklaşık iki dakika boyunca yüzüme su tuttum.
Allahım bu kız vallahi mal,yani anlamıyorum ki ilk defa falan mı insan görüyor.Ama yok bu sefer o mala uymayacağım. Sinemin sinir bozucu bakışlarına ardırmadan bahçeye çıktım ve çok kalabalık olmayan bir yere oturdum.
(Hava almak iyidir. Hele ki parazit doluysa çevreniz . Yani en büyük tavsiyemdir size:))
Siyah ceketinin cebinde bulunan telefonunu çıkardım ve bir süre sosyal medyada gezindim. Kot ceket bile beni soğuktan korumuyordu. Tam kalkacakken yanıma biri geldi.
Boyu benden uzun,esmer ve gözleri bal rengi olan bir öğrenciydi gelen. Öğrenciydi evet ama sanki gözüm bir yerden ısırıyordu bu çocuğu.Kimdi,kimdi? He! Bu o çocuktu. Arabadan indiğimde çarptığım çocuk ve aynı zamanda kendisine rezil olduğum çocuk.
Kalmak üzere olduğum banka rahat tavırlarıyla oturdu ve fazla zaman geçmeden konuşmaya başladı.
Çocuk:Neden yalnızsın hep
Ben: Neden soruyorsun?
Çocuk: Sadece merak ediyorum. Çok belli oluyor yalnız olduğun.
Ben: Bilmem... galiba... yani doğrusu istanbulda pek arkadaş edinmedim.
Çocuk:Ben seninle arkadaş olurum!
Ben: Neden benimle arkadaş olmak istiyorsun?
Çocuk: Sen her şeyi bu kadar sorgular mısın?
Ben: Yani,evet. Pek eğlenceli değilimdir ben...
Çocuk: Bende değilim ki zaten o yüzden seninle arkadaş olmak istiyorum. Aklına başka bir şey gelmesin sakın!
Ben: Yok ondan değilde... Tamam çarpışmamız dışında resmi olarak tanışmadık. Arya ben. dedim çocuğa doğru elimi uzatarak. Çocukta gülerek elimi sıktı ve " Caner ben" dedi.
Ben: Hangi sınıftasın?
Caner: Aslında ben seni iki gündür takip ediyorum bu yüzden sınıfında bilmiş oluyorum. Senin yan sınıfındayım.
İnanmıyorum,Takip etmiş beni. Ama ne kadar ilk tanışmamız güzel olmasa da canerle iyi anlaşabileceğimizi söylüyordu iç sesim.
Onunla ayrılarak kendi sınıflarımıza girdik. Çoğu kişi sınıftaydı. Bazı kız ve erkekler el ele tutuşmuş bazıları ise gruplar halinde oturmuşlardı. Muhtemelen dedikodu yapıyorlardır. Benim en sevdiğim(!) sinemse iki kızla birlikte oturup bir yandan konuşurken bir yandan eline oje sürüyordu.
Gidip sırama oturdum ama... ama bir not mu o? Çantamın kenarında ucu gözüken bir kağıt.Hızla elime aldım ve okumaya başladım.
“önce hayaller ölür.
Sonra insanlar..."
Bu sözü iyi oku Arya!
Çünkü sende öyle olacaksın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OKYANUS MAVİSİ
General FictionAyakta duramıyor ve titriyordum. kurumuş boğazımı temizledim ve avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım. " Kayra... biliyorum yoksun.Şimdi görüyor musun beni? Duyuyor musun sesimi? hissediyor musun hissettiklerimi? peki Özlüyor musun sende ben...
