OKYANUS MAVİSİ

OKYANUS MAVİSİ 14

Keyifli okumalar❤

Ne saçmalıyordu bu? Bence iyi değildi ya da durup dururken neden böyle desin ki ?

“ He? Şey merhaba" dedim. Korkak ve utangaç bir şekilde  karşısındaki yere oturdum.

  “ Bak hayatım bunlar tam senin sevdiğin model."dedi ve elime telefonu tutuşturdu.Gerçekten neyine saçmalıyordu.
İnşAllah takıntılı bir sapık değildir o kadar zaman konuştuğum gizli.

    Bana uzattığı telefonu elime aldım ve aldığım gibi ekranda resim değilde yazı olduğunu farkederek yazıyı içimden okumaya başladım.

   Arya takip ediliyoruz .Kim olduğunu bilmiyorum. Sevgili gibi davran ve bizi ele verme  yeter. On dakika sonra sıkıldım diyerek kalkmak istediğini söyle ve kalkıp başka yere gidelim.

   Elimde duran telefonu gizliye geri uzattım ve gülümseyerek“  Ne güzel bir model.Peki...nereden gördün?" diye şifreli bir soru sordum.

   “ Hatırlamıyorum ki... Hatırlayınca söylerim." dedi. Çok konuşmadık sonra.Rahatsız olmuştum.Fazlasıyla hem de, çünkü bugüne kadar sadece kayra derdi bana ‘Hayatım' ve benzeri diye.

    Tabiki de gizlinin sadece rol icabı böyle davrandığını biliyorum yani öyle olmasını umuyorum ama kayranın olmayışı... Dikkatinin daha fazla dağılmasına izin vermeden yaklaşık on dakika oturduktan sonra konuşmaya başladım.

    “ Emre çok sıkıcı değil mi burası? Buraya gelelim diye tutturdun ama burası hiç güzel değil! Ben daha fazla burada oturmak istemiyorum" dedim kollarımı göğsümde birleştirirken.

    “ Seversin diye düşünmüştüm  ama eğer beğenmediysen kalkabiliriz." demesiyle hesabı ödeyip kafeden ayrıldık. Normal şartlarda benim yerime Başka birisi olsa korkardı ama ilk korkum yoktu şu an.Nedense yabancılık çekmiyor ilk kez görüyor gibi hissetmiyordum kendimi.

“ Koş arya koş!" diye fısıldayan gizlinin sesiyle caddenin sol istikametine doğru koşmaya başladık. Bizi gözetleyende koşuyor mu arkamızdan acaba? Gizli birden kolumu çekerek beni ara sokaklardan birine daldırdığında okula yakın olmasına rağmen buraları ilk defa gördüğümü fark ettim.“ İzimizi kaybetti sanırım." diye nefes nefese fısıldayan gizlinin sesiyle iki saniyeliğine kafamı gizliye çevirdim.

    
Gözleri... Maviydi. Acaba o yüzden mi bana ‘Okyanus Mavisi' de demişti. Bunu ona daha sonra sorcaktım.

   iki,üç dakika daha koştuktan sonra çok büyük olmayan ve havanında etkisiyle tamamen boş olan bir parka geldik.Ağaçların arasında kalan ve pek göze batmayan bir banka oturduk. İlk beş dakika ikimizde konuşmadık.Nefes nefese kalmıştık ikimizde ama daha sonrasında ilk konuşan ben oldum.

“ Kimdi o kadın?"

“ Bilmiyorum.

“ Elbet bir tahminin vardır gizli! Mesela kim taktı ki peşimize"

“ Bilmiyorum ama kadın bizim kısa konuşmamızın bile kaydını aldı."

“ Tipi falan nasıldı"

“Sarışın,uzun boylu bir şeydi. Sağ kaşında bir tuhaflık vardı sanki.Her neyse! Onu sonrada bulabiliriz. Sen neden apar topar buluşmak istedin ki?" demesi üzerine başımdan geçenleri anlattım.

“ Bunu sana anlatmam ne kadar güvenilir ya da güvenilir mi bilmiyorum ama babam kaza geçirdiği gün hastanede bir not buldum.Ardından iki defa daha farklı anlarda üzerimde notlar bulmaya başladım. En son' da dün taksiden inerken taksiye düşmüş bir not buldum.Kim gönderiyor,neden gönderiyor bilmiyorum ama artık açık açık korkuyorum." diyerek anlattım.

“ Nasıl notlar ki?" demesi üzerine cebimde duran notları çıkardım ve gizliye uzattım.Notları bir kaç kez okuduktan sonra resimlerini çekti ve bana geri verdi.

“ Madem artık ortak gibi bir şeyiz o zaman benimde sana göstermem gereken şeyler var." dedi ve cebinden çıkardığı sarı minik poşeti bana doğru uzattı.

    Kucağıma aldığım poşete elimi soktum ve elime gelen kağıtımsı şeyleri çıkardım. Bunlar resimdi.Bunlar... bunlar benim resimlerimdi. Hepside habersiz çekilmişti.

    Okulda,sahilde,evin camından içeriyi gösteren resimler ve daha niceleri...

    Peki bunların gizlide ne işi vardı ki?

“ Pardonda bunların sende ne işi var? Tamam beni takip ediyorsunda resimleri neden Çektin! Saplantılı mısın sen!

“ Kayra... ilk olarak şunu söyleyeyim tabiki de saplantılı değilim. Yani birazcık olabilirim belki ama bu resimleri ben çekmedim. Seni aradığım günden beri bu resimler geliyor bana. Bir zarf içinde. Çok araştırdım,kimden geldi? neden geldi diye ama bulamadım."

“ Bir şey soracağım hani annemin arkadaşı olan kadın var ya ben ondan çok şüpheleniyorum ama o olup olmadığını nasıl anlayacağız" diye sormam üzerine deli misin bakışı attı ve konuşmaya başladı.

Evet arkadaşlar bölümü nasıl olmuş?Gerçekten çok özür dilerim bölümün aşırı gecikmesi için.Okul açısından yeni bir ortama gireceğim için oluşan heyecanım kitap yazarkende beni etkiliyor.

Kitaba her ne olursa olsun devam etmek istiyorum çünkü gerçekten ilk defa kendimi kusursuz omasada hazır hissediyorum kitap yazmaya.

Bölümler okul dönemine gireceğimizden düzenli gelemeyebilir ama emin olun bölümleri hazır olur olmaz paylaşacağım.

Biliyorum bu bölüm çok kısa oldu ama atmam için istek geldiği için bu şekilde attım. Sonraki günlerde bölümü uzatabilirim.Karakterler hakkında yorumlarınızı yazabilirsiniz...

Kurgu hakkında önerilerinizide dinlerim...Yazım ve noktalama hatalarım varsa üzgünüm. Düzeltmeye çalışıyorum.

Siz değerli okurlarım yorumlarınız,düşüncelerinizi gerçekten önemsiyor ve her yorum yaptığınızda inanılmaz mutlu oluyorum.

Yeni okul döneminde herkese başarılar :)

Sizleri seviyorum 💜💜💜