Y/N: Eflal böyle şeylerden çok fazla utanan biri değil ve buna dikkat çekmek istiyorum. Arın'da onun daha fazla utandığı hallerini görmek istiyor. Ayrıca her bölümde bu konulardan bahsetme sebebim, aslında Arın'ın daha önce sürekli Eflal'e cinsel ilişki için geliyor olması.
Eflal: Ellerimle oynamayı bıraksan diyorum.
Eflal: Hatta kollarım ile.
Arın: Neden ki?
Eflal: Çünkü masadakiler farklılığı anlıyor.
Arın: Alp biliyor zaten?
Eflal: Ne söyledin ki Alp'e?
Arın: Biz Eflal ile birlikteyiz dedim.
Eflal: Bende Naz'a söyledim, tabii o uzun zamandır bizi biliyor.
Eflal: Alp bilmiyordur inşallah.
Arın: Kendi aptallığımı neden ona anlatayım?
Eflal: Yaşadığımız şeyler aptallık mı?
Arın: Hayır, aksine onlar doğru fakat benim sadece öyle şeyler için sana gelmem aptallıktı.
Eflal: Öyle söylesene ya.
Arın: Söyledim zaten.
Arın: Neyse,
Arın: Yalnız Naz'ın bakışları o yüzden hep kötüydü değil mi?
Eflal: Ee, yani.
Arın: Doğuş buraya bakıyor, bana bakma.
Eflal: Tamamdır.
*20 dakika sonra
Eflal: Arın?
Arın: Efendim
Eflal: Sen o zamanlar aramızdaki çekimden dolayı geliyordun değil mi?
Arın: Dürüst olmak gerekirse,
Arın: Yani bedenine karşı çok büyük çekim vardı içimde ve yalan yok, o zamanlar hep bütün bedenim kavrulur gibi oluyordu.
Arın: Bu his içimi yaksa da, kendimi durduramıyordum.
Arın: Şimdi biz neden bu konuları konuşuyoruz ki?
Arın: Çok büyük aptallıklar yaptım ama hepsini düzeltmeye çalışıyorum
Arın: Hatırlamasak daha iyi gibi.
Eflal: Tamam.
Eflal: Bu arada seni seviyorum.
Arın: Biliyorum.
Arın: Sana söylemeyi unuttum sanırım.
Arın: Annem ile konuştum geçen gün.
Arın: Araları düzelttik, babamı da ikna edicek.
Arın: Annemin belirlediği bir gün akşam yemeğine gideceğim.
Arın: Yani gideceğiz.
Arın: Beraber.
Eflal: Tamam, bunu evde konuşsak olur mu?
Eflal: Biz neden bunları masada bizimkiler ile otururken konuştuk ki?
Arın: Bilmem.
Eflal: Neyse, bizimkilerin dikkatini çekiyoruz.
Arın: Onlara da, yakın bir zamanda söylemek lazım.
Eflal: Söyleriz, herhalde.
Arın: Söyleriz, neyse.
Arın: Ben kalkıp, sana pasta ve limonata alayım.
Eflal: Teşekkür ederim, yalnız kalktığında ayağa sor bir.
Eflal: Bizimkiler cin gibi, fark ederler hemen.
Arın: Tamamdır.
