HERKESE MERHABALAR. YENİ BİR BÖLÜMLE DAHA KARŞINIZDAYIM.
İNŞALLAH BÖLÜM HOŞUNUZA GİDER.
İYİ OKUMALAR...
İnanmak istemiyordum mesajda yazanlara. İnanamazdım. Ablamın bu kadar üzgün olduğundan anlamalıydım böyle bir şey olduğunu. Gözlerimdeki yaşlara hâkim olamıyordum. Az önce mutluluktan havalara uçarken saniyeler içinde bu hale bürünmüştüm. Telefonun yere düşüp dağılışıyla irkildim. Yanlız kaldığımı hissettim. Etraftaki bir şeyleri yıkıp dökmek istiyordum ama kilitlenmiştim öylece. Kolumu bile kıpırdatamıyordum. Yüzünden düşen yaşlar kendime getiriyordu biraz beni... "Dün doğum günün olduğu için sana söyleyemedik. Bunu senin yüzüne karşı şöyleyemeyeceğim için mesaj yazmaya karar verdim. Melis'cim öncelikle sakin ol ve bu mesajı sonuna kadar oku. Şunu söylemeliyim ki üzüntüyle sonradan pişman olacağın bir şey yapma. Annen ve baban kaldıkları otelden dönerken trafik kazası geçirdi ve vefat etti. Lütfen ama lütfen sakin ol!" yazıyordu.
~ Kerem'in Ağzından ~
Melis gerçekten iyi durumda değildi. Çok Kötüydü. Haklıyıda. Bir şeylerin olacağını sezip hemen doktora mesaj attım eve gelmesi için. Tam mesajı yolladığım anda Melis ayağa kalktı ve bağırmaya başladı saçlarını çekiştiriyordu. Hemen Zeynep'e seslendim ama o da ortalıklarda yoktu. Ben Melis'i sakinleştirmeye çalışırken Melis birden durdu. "Kerem lütfen bana şaka yaptığını söyle. Şakaydı değil mi?" diyordu öylece sustum. Yakama yapıştı ve "ŞAKA YAPIYORSUN KEREM!" derken Melis bir anda yere yığıldı onu hemen koltuğa yatırdım. O sırada kapı çaldı. Doktor gelmiş olmalıydı. Hemen kapıyı açtım ve doktora "Melis içerde siz onun yanına gidin ben de yukarda eşime bakıyım" dedim. Doktor başını salladı ve salona yöneldi. Bende tabiki koşar adımlarla yukarıya yönreldim. Odamıza girdiğimde Zeynep yere oturmuş ağlayarak anne ve babasının resimlerine bakıyordu. Yanına gittim ve oturdum. Güçlü olması gerektiğini söylemiştim ama nafile. Sarıldık birbirimize ve bir süre öyle kaldık. Onu ne kadar çok sevdiğimi söyleyerek sakinleştirmeye çalışıyordum. Birazcık işe yarıyordu sanki. "Melis'e destek olmalıyız Zeynep. Sen gerçekten çok güçlü bir kızsın. Bunu zaten söylememe gerek yok. Ama Melis çok kırılgan bir yapıya sahip bunu en iyi sen bilebilirsin. Hadi yüzünü yıka biraz daha sakinleş ve kardeşinin yanına gel" dedim. Başını salladı ve ayağa kalkıp banyoya yöneldi. Bende aşağıya indim. Doktor sakinleştirici iğne yapmıştı Melis uyuyordu. "Durumu iyi ama uyandığında neler olur bilemiyorum. Uyandığında bir sorun olursa araman yeterli." demişti. "Peki. Teşekkürler" dedim ve doktoru kapıya kadar geçirdim. Bende çok fazla üzgündüm. Onları anlıyordum. Çünkü benim annem ve babam da ben çok küçük yaştayken ölmüşlerdi. Melis'e gönderdiğim mesajda herşeyi açıklamıştım. Olanları bende öğrenmesi de üzüntüme üzüntü katmıştı...
~ 4 AY SONRA ~
BÖLÜMÜ UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR. ŞUNU BELİRTMEK İSTİYORUM Kİ BÖLÜMLERİ MELİS'İN AĞZINDAN ANLATMAYA BAŞLAMAM SANKİ HİKAYENİN TAMAMINDA MELİS'İN OLACAĞI ANLAMINA GELMİYOR. AMA HİKAYEM HAKKINDAKİ FİKİR VE DÜŞÜNCELERİNİZ ÇOK ÖNEMLİ.
BÖLÜMÜ BEGENDİYSENİZ VOTE TUŞUNA BASIP BANA DÜŞÜNCELERİNİZİ YORUM VE MESAJLAR İLE İLETİRSENİZ ÇOK SEVİNİRİM.
YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK DİLEĞİYLE...
