{၁၈}

2K 133 2
                                    

Zawgi...

"ဟာ...မရဘူး​ေနာ္​ ကိုကိုပိစိ​ေလး...
လံုး၀ပဲ...."

ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလး​ေထာ္​ကာ မ်က္​​ေစာင္​းထိုး၍
မ်က္​ႏွာလႊဲလို႔သြား​ေသာ ကုတင္​ထက္​က
က​ေလးငယ္​..။

"​ေမရယ္​ ခဏ​ေလးပါ​ေနာ္​...ကိုကို တစ္​
ကယ္​ခဏ​ေလးပဲ သြားမွာ​ေလ​ေနာ္​.....
အ​ေရးႀကီးလို႔ပါကြာ...."

တိုးလ်လ်​ေျဖ႐ွင္​းသံက ​ေမယုယ​ေလး၏
မ​ေက်နပ္​ခ်က္​ကို ​ေလ်ာ့သြား​ေစရန္​စြမ္​း
​ေဆာင္​ႏိုင္​​ပံုမရ​ေပ။

"​ေမ လို႔...တစ္​ကယ္​ခဏ​ေလးပါဆိုကြာ"

"ဘာျဖစ္​​ေနၾကတာလဲ...ဒီက​ေလးႏွစ္​
​ေယာက္​..."

တံခါး၀မွရပ္​ၾကည္​့​ေနရာမွ မ​ေနႏိုင္​သည္​့
အဆံုး လရိပ္​၀င္​လာကာ​ေမးလိုက္​​ေတာ့မွ
....ယုယ​ေလးကစူပုတ္​ပုတ္​၊အလင္​းသန္​႔က
မ်က္​ႏွာငယ္​​ေလးႏွင္​့ လွည္​့ၾကည္​့လို႔လာ
​ေလသည္​။

"ဟာ..ကိုႀကီး...လာၿပီး...ယုယဘက္​
ကကူ​ေျပာ​ေပးအုန္​း..."

"ဘာကိုလဲ...ယုယ​ေလးရဲ႕"

ယုယ​ေလးရဲ႕န​ေဘးကုတင္​ထက္​ တင္​လႊဲ
ထိုင္​ကာ ​ေခါင္​း​ေလးအသာပြတ္​​ေပးရင္​း
​ေမးလိုက္​သည္​။

"ဒီမွာ​ေလ ကိုကို​ေပါ့...ဒီညလာမအိပ္​ဘူး
တဲ့...."

"ဘာျဖစ္​လို႔လဲ....ခ်ာတိတ္​..အ​ေရးႀကီး
ကိစၥ႐ွိလို႔လား...."

သူ႔အ​ေမးကို ကုတင္​န​ေဘးက ခုံထက္​တြင္​
ထိုင္​​ေန​ေသာ ခ်ာတိတ္​က မ်က္​ႏွာ​ငယ္
ေ​လးႏွင္​့​ေခါင္​းညိမ္​့ျပ​ေလသည္​။

"ကြၽန္​​ေတာ္​ တစ္​ကယ္​အ​ေရးႀကီး​ေနလို႔
ပါ...​ေမ နားလည္​​ေအာင္​ လူႀကီး ကပဲ
၀ိုင္​း​ေျပာ​ေပးပါ​ေနာ္​..."

အကူအညီ​ေတာင္​းကာ ​ေျပာလာ​ေသာ
ခ်ာတိတ္​၏ စူပုတ္​ပုတ္​မ်က္​ႏွာထားသ
ည္​ သူ႔န​ေဘးက ယုယ​ေလးထက္​ပို၍
ခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​း​ေနသည္​ဟု သူထင္​​ေနမိ
သည္​....။

"​ေမ ရယ္​ ကိုကိုသြားမွာ တစ္​ညလံုးမဟုတ္​
ဘူး​ေလကြာ...ခဏပဲ​ေလ​ေနာ္​....ၿပီး​ေတာ့
လူႀကီး...ကြၽန္​​ေတာ္​မ႐ွိတုန္​း..လူႀကီး ​ေမ
နဲ႔အတူ လာ​ေန​ေပးလို႔ရတယ္​မဟုတ္​လား."

🍃ရြက္​​ေႂကြ🍃🍃ရွက်ကြွေ🍃(completed)Where stories live. Discover now