🍃ရြက္​​ေႂကြ🍃🍃ရွက်ကြွေ🍃(completed)

{၃၀}

Zawgi...

"​ေမာင္​........"

နဖူးျပင္​ထက္​က အနမ္​းပိုင္​႐ွင္​ စံ​ေရာ၊သူပါ
အသံလာရာဘက္​လွည္​့ၾကည္​့မိလိုက္​ၾကသည္​။

"​ေမာင္​......."

စံက သံ​ေယာင္​လိုက္​ရင္​း နားလည္​ပံုမ​ေပၚ
တဲ့ မ်က္​၀န္​း​ေတြနဲ႔ ရတုကို ျပန္​ၾကည္​့လာတယ္​။

"သြယ္​ တို႔ စကား​ေျပာဖို႔လိုၿပီထင္​တယ္​ ​ေမာင္​"

"စံ....အဲ့တာက​ေလ...အကို႔ကို အထင္​မလြဲနဲ႔
​ေနာ္​...အကို႐ွင္​းျပမယ္​..."

​ေက်ာခိုင္​းထြက္​ခြာသြားၿပီျဖစ္​တဲ့ သြယ္​့​ေနာက္​
ပဲ လိုက္​ရမလား...စံ အား နားလည္​​ေအာင္​ပဲ
႐ွင္​းျပရမလား....ရတု ျပာယာခက္​ လို႔​ေနသည္​။

"သူ႔​ေနာက္​ပဲ ​အရင္​လိုက္​သြားလိုက္​ပါအကို
.....ကြၽန္​​ေတာ္​နားလည္​ပါတယ္​......"

စံ ဘာ​ေတြကို နားလည္​​ေပး​ေနမွန္​း မသိ​ေပမဲ့
ျပံဳးရင္​း​ေျပာ​ေနသည္​မို႔ ရတု အနည္​းငယ္​​ေတာ့
စိတ္​သက္​သာရာရမိသည္​။

"ထိုင္​ပါအုန္​း....​ေမာင္​......"

ရတုရဲ႕ အခန္​းထဲမွာ အသင္​့​ေစာင္​့​ေန​ေသာ
သြယ္​ က စားပြဲထက္​က ရတု နာမည္​တံဆိပ္​
တံုးကို ခပ္​ဖြဖြတို႔ထိလို႔​ေနသည္​။

"သြယ္​....."

သြယ္​ က လက္​ကာျပတာ​ေၾကာင္​့ ရတု စကား
မဆက္​​ေတာ့ပဲ ၿငိမ္​​ေနလိုက္​သည္​။

"ဟက္​ဟက္​.....သြယ္​့ကို​ေ႐ွာင္​​ေနခဲ့တာ...
​ေမာင္​ စိမ္​း​ေနလို႔မဟုတ္​ပဲ ဒီအ​ေျခာက္​တစ္​
​ေယာက္​​ေၾကာင္​့တဲ့လား....ရယ္​ရတယ္​​ေနာ္​
​ေမာင္​က ျပားခ်ပ္​ခ်ပ္​နဲ႔ ဒီလို အ​ေျခာက္​​ေကာင္​
ကို ႀကိဳက္​တာတဲ့လား...."

"သူ႔ကို အ​ေျခာက္​လို႔မ​ေျပာနဲ႔ အကိုမႀကိဳက္​
ဘူး...သြယ္​....​သူကအ​ေျခာက္​ဆိုရင္​ အကို
လည္​း အ​ေျခာက္​ပဲ...​ေနာက္​ၿပီး အကို သူ႔ကို
ခ်စ္​တယ္​...."

"ဟားဟား ဟားဟား....အ​ေတာ္​ရယ္​ရတဲ့
ပ်က္​လံုး​ေတြပါလား ​ေမာင္​ရယ္​.....​ေမာင္​တို႔
ႏွစ္​​ေယာက္​ကို သနားလြန္​းလို႔ မ်က္​ရည္​​ေတြ
​ေတာင္​ က်တယ္​...ဟက္​ဟက္​...ဒါနဲ႔......
​ေမာင္​့​ေမ​ေမ​ေရာ ဒီအ​ေၾကာင္​း​ေတြသိသြား
ရင္​.....ဟင္​းဟင္​းဟင္​း......"