🍃ရြက္​​ေႂကြ🍃🍃ရွက်ကြွေ🍃(completed)

{၂၀}

Zawgi...

"က်စ္​~အလင္​းသန္​႔ ငါ့မင္​းကို ဘာမွမ
​ေျပာရ​ေသးဘူး​ေနာ္​ က​ေလးလည္​းမ
ဟုတ္​ပဲ ဘာလို႔မ်က္​ရည္​ လြယ္​​ေနရတာ
လည္​း...စိတ္​ဓာတ္​က ​ေပ်ာ့ညံ့လိုက္​
တာ အဲ့တာ​ေတြ​ေၾကာင္​့ ငါမင္​းကိုမ
ႀကိဳက္​တာ...."

ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းကထြက္​​ေပၚလာသည္​့
ရင္​းႏွီး​ေန​ေသာ အမည္​နာမ​ေၾကာင္​့
​ေ႐ွ႕ဆက္​​ေလ်ွာက္​မည္​့​ေျခလွမ္​းမ်ားကို
ရပ္​တန္​႔ကာ နီးစပ္​ရာခံု​ေလးထက္​၌ထိုင္​
​ေနလိုက္​သည္​။

"ကိုကို ကကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ၾကံ့ခိုင္​​ေစခ်င္​
တာလား...ကြၽန္​​ေတာ္​ ငိုတာမျမင္​ခ်င္​
ဘူးလား..ကိုကို...​ေကာင္​းၿပီ​ေလ....
ကိုကို ကိုကို ျဖစ္​​ေစခ်င္​သလို ငယ္​​ေနပါ့
မယ္​...အခ်ိန္​တန္​ရင္​​ေတာ့ ကိုကို ငယ္​့
အနားကို ျပန္​လာခဲ့​ေပးပါ....အဲ့တစ္​ခု
ပဲ ငယ္​ ​ေတာင္​းဆိုပါရ​ေစ ကိုကို...."

တုန္​ရင္​လို႔​ေနသည္​့ ထိုက​ေလးရဲ႕အသံ
​ေၾကာင္​့ မဆီမဆိုင္​ သူ႔ရင္​​ေတြပါ နာက်င္​
လာရသည္​....ထို႔​ေနာက္​ သူကိုကိုဟု​ေခၚ
​ဆိုခဲ့​ေသာ ထိုလူ၏ ​ေ႐ွ႕မွ ထြက္​ခြာသြား
​ေလသည္​။

ရိပ္​လွမ္​းျမင္​​ေနရသည္​့ ခ်ာတိတ္​ရဲ႕​ေက်ာ
ျပင္​​ေသး​ေသးဟာ တုန္​ရင္​လို႔​ေနသည္​။

​ေဒါက္​...​ေဒါက္​....

တံခါး​ေခါက္​ရင္​း ၀င္​လာ​ေသာ သူ႔ကိုလွမ္​း
လို႔ၾကည္​့လာသည္​့ ယုယလွဲ၍အိပ္​စက္​​ေန
​ေသာ ကုတင္​​ေဘးထိုင္​​ေန​ေသာ ​ခ်ာတိတ္​
၏ မ်က္​၀န္​းမ်ားသည္​ ပကတိျဖဴစင္​လ်က္​..။

"လူႀကီး ျပန္​​ေရာက္​ၿပီလား...ဒါဆိုကြၽန္​
​ေတာ္​သြား​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​...​ေမ့ ကိုမႏိုး
​ေတာ့ဘူး....စိတ္​ခ်မယ္​​ေနာ္​...."

ယုယဗိုက္​​ေပၚ​ေရာက္​​ေနသည္​့​ေစာင္​
​ေလးကို ရင္​ဘက္​နားထိဆြဲတင္​ရင္​း
တစ္​တြတ္​တြတ္​မွာ​ေန​ေသာ ခ်ာတိတ္​
၏ ပံုရိပ္​သည္​ ယခုမတိုင္​ခင္​​ေတြ႔႐ွိခဲ့ရ
​ေသာ ပံုရိပ္​ႏွင္​့ လားလားမွမဆိုင္​........။

ခ်ာတိတ္​ ဟန္​​ေဆာင္​​ေကာင္​း​ေပသည္​...

"ဂ႐ုစိုက္​သြားအုန္​း...."