BAL

9.BÖLÜM: "KARTLARIN YÜZÜ"

Sezen Aksu- Eskidendi, çok eskiden.

🍂

Hadi, tüm benliğimi sil.

Sensizliğin en kötü ihtiras olduğunu öğrendiğim dünyada keskin bir zekaya haps olmuş gibi hissediyordum. Ucuz bir romanın sayfasına konuk olmuş gibiydim, okuyordum fakat olay döngüsünü alt edemiyordum. Yılgın rüzgârların estiği bu topraklarda bilinmezliğe başvuran, alet olan emeller vardı. Mayısın hazirana gün devrettiği günlerde, yenik düşmek istemiyordum.

Ama benim duygularım sarhoştu. İş işten geçmişti belki, ama hayal etmeye devam etmek benim hatamdı. Duman'nın söylediği cümle altında birer birer ezildiğimi hissettim.

Sen çağır gelmezsem gençliğim solsun.

Cidden gelir miydi? Bir çocuğun sevincine ev sahipliği yapan kalbim usta bir manevrayla bu saniyeden silinmek istedi. Ellerimi Duman'nın omuzundan hafifçe kaydı, hafif bir yutkunmadan sonra konuştum.

"Yeni tanıdığın bir kız için neden geliyorsun?"

Dudakları şahibeli bir kalabalığa ev sahipliğinde bulundu. Benliğimin kıyıları o an yıkıldı.

"Neden gelmeyeyim Bal göz?" Gözleri bir hançeri anımsattı. "Geleceğim." Gözlerim gözleriyle buluştu.

"Söz mü?"

İlk defa yanımda yutkundu. İlk defa cevap vermediğini hissettim. "Söz veremem. Hayat bu, ama inan geleceğim. Gelmesem de bil; Zorunluluktandır."

Müzik tekrar başa sardığında Duman gidip şarkıyı kapattı.

"Bu gece burada kalmaya ne dersin?"

"Burada mı? Başımıza bir şey gelmesin?"

Çıplak ayaklarıyla kumdan çıkıp örtünün üzerine bastı. Sepetin alt kısmında bulunan diğer bir örtüyü çıkarırken konuştu, "Bir şey olmaz, gel bakalım."

Aynı şekilde yanında gidip örtünün üzerine oturdum. Duman yattıktan sonra ben de yanına kıvrıldım, yıldızlara kayan gözlerimi gördüğünde; "Daha önce hiç yıldız kaydığını gördün mü?"

Kafamı evet anlamında salladım.

"Küçükken babamla Bodrum'a giderdik, babam otelde uyurken ben şenzloglarda yatar yıldızları izlerdim. O zamanlar çok kayan yıldız gördüm."

"Peki hiç dilek tutun mu? Bir rivayete göre kabul oluyorlar."

Gözlerim geçmişin silesiyle parladı.

"Çok dilek tuttum fakat inanmıyorum. Bir süre sonra kabul olmadığını anlayınca dilek tutmayı bıraktım."

Sustu.

Suskunluğuna yıldızlar şahitlik etti. O an da ufacık bir şey oldu.

Yıldız kaydı.

"Dilek tutsana belki bu sefer kabul olur."

Duman'nın sesi beni derin düşüncelere haps ederken yutkundum.