Μια Συναυλια στο metro mall

Part 7

" Ναιι παμε... "

Σηκωθηκαμε και πηραμε τις τσαντες μας. Θα μας πηγαινε ο Αρης με το αμαξι του.. Με βοηθησαν να κατεβω τις σκαλες και ν μπω στο αμαξι.. Δεν ηταν το καλυτερο μου να με βοηθανε για τα παντα ,αλλα επρεπε να το συνηθησω.. Θα εχω τους γυψους για αλλες 3 βδομαδες.. Αφου μπηκαμε μεσα.. ξεκινησαμε για το σχολειο. Οταν φτασαμε με βοηθησαν παλι να βγω απο το αμαξι και με συνοδευσαν μεσα... Μολις που προλαβαμεε να μπουμε πριν χτυπησει το κουδουνιι. Εχασα τον Αρη απο διπλα μου. Που στο καλο πηγε? Μπηκαμε σε  γραμμες, ομως αντι για προσευχη ο διευθυντης πλησιασε στο μικροφωνο.

Διευθυντης: Λοιπον σημερα η πρωτη και δευτερη ωρα δε θα γινουν κανονικα. Αντιθετως θα παμε στο αμφιθεατρο ολοι γιατι πρεπει να γινουν καποιες ανακοινωσεις...

Ολοι ειχαμεε μεινει καπως μετα απο αυτο το απροοπτο. Τι ανακοινωσεις? Τι συμβαινει? Αφου δε μπορουσαμε να κανουμε αλλιως πηγαμε κατω στο αμφιθεατρο.Ημουν μαζι με τη Λινα και πηγαμε να καθησουμε στις μπροστα θεσεις. Ποιοι μπορει να ηταν αυτοι που θα μας εκαναν διαλεξη πρωι πρωι ..  Η αυλαια ειναι κατεβασμενη..Τι στο καλο γινεταιι? Τοτε ο διευθυντης αποφασισε επιτελους ν ριξει λιγο φως στην υποθεση και ανεβηκε στη σκηνη .

Διευθυντης: Οπως ολοι γνωριζετε μια συμμαθητρια σας ειχε ενα ατυχημα τις προαλλες με αποτελεσμα να τραυματιστει οχι θανατηφορα ευτυχως! Σημερα ειναι εδω μαζι μας.. Ωστοσο προκειμενου να μην γινει ξανα κατι τετοιο καποιοι θελησαν να σας πουν καποια λογια....

Τοτε η αυλαια αρχησε να σηκωνεται και αποκαλυφθηκαν τρια αγορια. Ενα λεπτο τους ξερω αυτους . Τι κανουνν στη σκηνη αυτοι οι τρεις θεε μου? Κοιταξα γυρω μου.. ολοι ηταν με ανοιχτο το στομα και γουρλωμενα ματια.. Ο Αρης πλησιασε στο μικροφωνο

Α: Λοιπον οπως ολοι ξερετε η Μαρια ειχε ενα ατυχημα.. Νιωθουμε υπευθυνοι και οι τρεις μας γιατι αυτο οφειλοταν μεν σε  αμελεια αλλα ηταν η αρχη μιας απεχθειας απο καποιες κοπελες.. Αυτες οι κοπελες ειναι φανς μας.. και η Μαρια ειναι η κοπελα μου.. πιθανον ζηλεψαν και το πραγμα ξεφυγε απο τον ελεχγο τους.. Ομως ολο αυτο μπορει να μην ειχε καλη καταληξη.

Τοτε σωπασε, το βλεμμα του αλλαξε εγινε απομακρο . Φοβος ειναι αυτο που βλεπω? Με νοιαζεται με αγαπαει.. Η οραση μου θολωσε οχι οχι δε θελω να κλαψω.. Γρηγορα βλεφαρησα και κοιταξα τον Αρη.. Τα ματια του ηδη ηταν πανω μου.. μου χαμογελασε γλυκα και συνεχισε