Everything Has Changed

Epilogue

Luke's POV

"Barbie faster!" tawag ko sa kanya.
"Wait dad i'm fixing my hair!" sabi niya pabalik.
"Fixing your hair? Gosh you're just 7 years old." kunot-noong sabi ko.
"Dad of course I want to go there beautiful as my tita. Ayaw ko namang pangalan niya lang ang minana ko noh!." she giggles as she said it. This kid is so cute. So sad Pangs didn't saw her grow into a nice kid.

Naalala ko pa rin yung pinag-usapan namin 10 years ago.

*FLASHBACK 10 YEARS AGO*

"Nakabeso ka kanina Kuya ah! Kaya ba ganyan ang ngiti mo? Kayo na ba ulit?" pang-aasar niya sa akin.
"Shut up Pangss! Hindi kami nohh!" sabi ko pero hindi pa rin mawala ang ngiti ko.
"Kuya gusto ko kapag nawala ako masaya ka!" nakangiting sabi niya. Yung kaninang nakangiting mukha ko ay naging seryoso.
"Stop that non-sense shits Bie!" Galit na sabi ko.
"Why? Gusto ko lang na maging kayo ulit ni Ate Jess. Gusto ko siya ang mapapangasawa mo tapos yung magiging anak niyo ipapangalan niyo sa akin." nakangiti pa ring sabi niya.
"Sige gagawin ko yan Pangss! Pero dapat sa araw ng kasal ko nandun ka tapos sa binyag ng pamangkin mo nandun ka rin." nakangiti kong sabi pero halatang pilit yung ngiti ko.
"Siyempre nandun ako, babantayan ko kayo." nakangiting sabi niya.
"Bie!" banta ni ko.
"Tanggap ko na Kuya. Tanggap ko na. Kaya dapat kayo ni Mommy tanggapin niyo na rin." nakangiti pa ring sabi niya.

*END OF FLASHBACK*

10 years na din pala Bie. As you wish. My daughters' name is like yours. She is beautiful like you. She is so nice like you. And she is loving as you.

"Dad I'm ready!" excited na sabi ni Barbie.
"Okay let's go. Your Mom is waiting downstairs." nakangiting sabi ko sa kanya. Magkamukhang-magkamukha kayo Pangs.

We went to the Memorial Park kung saan nakahimlay si Pangs. 10th Death Anniversary niya ngayon. And everyone is here.

Maybe sometimes we can't see the real meaning of change. But for us Change is a positive thing. We grew, we learn, and we continue to live despite every changes that's happening to ourlives.

The End.

Sofia's POV

"Ito na yun beshyyy? Ito na yung ending ng story na ipapass mo kay Ma'am mamaya?" parang hindi makapaniwala si Katharina sa nabasa niya.
"Yan na yun. Anong gusto mong maging ending. Medyo happy naman ah." pagrarason ko.
"Beshyyy halatang ang bitter mo dito sa story mo eh. Sa tingin ko di ka makaka-100 ka dito kung ako magbibigay ng grade dito 80 lang ibibigay ko sayo. Gosh Grade 12 na tayo pero ang bitter mo pa din." pasigaw na sabi niya.
"Kung makasigaw ka parang tayo lang tao dito sa cafeteria ah. Ano bang mali diyan sa story ko? Ako bitter? Hindi noh!" nakangiting sabi ko.
"Beshyy bakit mo kasi pinatay yung girl pwede mo namang buhayin tapos magkakatuluyan sila nung guy. Duhh!" sabi niya sa akin sabay irap.
"Yan! Fyi beshyy. Hindi lahat nauuwi sa happy ending ang lovestory nila noh." iritang sabi ko.
"Parang sa inyo?" nakakalokong tanong niya kaya tinaasan ko na lang siya ng kilay.
"Speaking of." sabi ni Katharina kaya napatingin ako sa pintuan ng cafeteria. Andyan nga ang loko. Napairap na lang ako sa kawalan.

Ang liit liit talaga ng mundo. Sa mga pwedeng pagpasukang eskwelahan para sa Senior High School dito pa talaga niya naisipang mag-aral. Baka ibandera niya dito ang pagka-playboy niya. Kawawa naman ang mga girls na mabibiktima niya.

Well maybe isa na ako sa nabiktima but hey tumagal din ng 2 years ang relationship namin noh! Masyado ata siyang nadala sa pakikipaglaro sa akin kaya tumagal ng ganun katagal.

And fyi halos 4 months na din kaming break. Oh huh! 3 months rule is finish pero siya isang linggo palang may bago na.

"Beshyy bago na naman yung girl na kasama niya oh." bulong na sabi ni Katharina.
"May bago pa ba dun?" patay malisyang sabi ko.

Tumayo na kami at nagsimulang maglakad para pumunta sa next class namin. Pero kung minamalas ka nga naman mapapadaan ka pa sa table ng hinayupak na lalaking yun and yung new found bitchy girlfriend niya.

And nung makalagpas kami sa table nila at hindi pa gaanong nakakalayo ay biglang nagsalita si girl.

"She's your Ex right? How cheap!" conyong sabi niya kaya napatigil ako sa paglalakad at umikot ako para humarap sa kanila with matching flip hair pa ang ate niyo.
"Cheap? Anong tawag sayo? Cheaper? Let me guess 10 hours from now break na kayo. How sad! Enjoy your PLAYTIME!" malditang sabi ko sabay lakad palabas ng cafeteria.

Dalawang bagay kung bakit nagbabago ang isang tao. Pwedeng for good and pwede ding for not that so bad.

And once na may changes na mangyari kailangan na lang nating sabihin sa sarili natin na EVERYTHING HAS CHANGED.

Dahil minsan may mga pagbabago na hindi na natin mababalik sa dati. May mga changes na kailangan nating tanggapin sa kasalukuyan. Dahil malay natin may magandang maidudulot ito.

Tama nga yung isang kasabihan "The only permanent thing in this world is CHANGE"

And now EVERYTHING HAS CHANGED!

THE END.

AUTHOR'S NOTE

THANK YOU SO MUCH SA LAHAT NG TUMANGKILIK AT NAGBASA NG STORY KO I KNOW ANG TAGAL KONG MAG-UPDATE BUT STILL HININTAY NIYO PA RIN LAHAT NG UPDATES KO! ABANGAN NIYO PO YUNG NEXT STORY KO. PLAYTIME YUNG TITLE. MAMAYA PO IPOPOST KO YUNG PROLOGUE CONNECTED PO SIYA DITO SA STORY NA ITO. SANA SUPORTAHAN NIYO DIN PO YUN GAYA NG PAGSUPORTA NIYO DITO SA STORY KONG ITO. MARAMING MARAMING SALAMAT! ILOVEYOU ALL!