İntikam[TAMAMLANDI]

🚬ONU ÖZLÜYORUM🚬

Gökyüzü

Gözlerimi bu sefer daha rahat açabildiğimde bir öncekine göre daha huzurlu ve sakindim...tağki aklıma gelenle,Sibel ölmüştü,lanet ben daha onunla ilgilenememiştim.

Ayağa zor bela kalktığımda iğrenç bir koku vardı odada,kolumu kaldırıp koltuk altımı kokladığımda bütün midem alt üst oldu,bana ne olmuştu böyle kokucak kadar uyumuşum.

Ayağımın çıplak oluşunu önemsemeden ayaklarımı pis parkede sürüye sürüye odayı süzdüm,genç bir erkeğin odasındaydım etrafta bir kaç ezhel posteri ile adını bilmediğim rapçi posteri asılıydı duvarlar siyah beyaz çizgiliydi dolap lacivert halı ise yoktu ve sanki yıllardır boşmuş gibi pisti,tipik erkek odasıydı karman çorman renkler anlamsız eşyalar ve dağınık çalışma masası.

Artık alışıktım hergün başka birinin evinde uyanmaya bu yüzden hiç gaaribime gitmemişti,kapıyı açtım ve yavaş yavaş yürümeye başladım,karnım daha üçüncü adımımda guruldayınca mutfağı bulamaya çalıştım.

Önüme ilk gelen kapıyı açıcaktımki Salmanın sesiyle elim kapı kulpunda kaldı"Bulut yok,en son bahçedeydi sonra bir el ateş sesi geldi ben bahçeye çıktığımda ise yerdeki kan izlerinden başka bir şey yoktu,izlerde zaten bir kaç metre kadar sonra bitiyordu,"kalbime oturan yükle kafamı iki yana salladım,daha fazla acı olamazdı,daha kötü olaylar yaşamak için bünyem yeterli diğildi.

Kapıyı elimle itip"Salman!"diye fısıldadığımda Salman telefonu kkulağından indirip kafasını bana çevirdi,gözyaşlarım bir bir akarken Salman bana doğru gelip sarıldı kollarımı ona dolayacak gücüm olmadığı için sadece öylece ağladım.

"Acıyor abi," dediğimde Salman daha sıkı sarıldı bana,ona abi demek adetim diğildi ama bir an diyesim gelmişti"Daha fazla kan istemiyorum,diyerlerininki üstümden geçmeden daha fazlasını istemiyorum Salman.Dayanamıyorum ne aklım ne kalbim ne bünyem buna dayanmıyor,"artık git gide formumdan düşüyordum.

"Onu bulucam mavişim,daha fazla ağlama gözlerin şiştiğinde mavilerin görünmüyor," dediğinde kollarımı kollarından sıyırıp boynuna doladım ve"Sana güveniyorum,sana inanıyorum,seni seviyorum.Onu bana geri getir,"

1 hafta 2 gün sonra

Gün doğar ama kimimize günaymaz ya,
Gittiğin günden beri bana hiçbir gün aymadı,
Ölü doğdu hayallerim gelmediğin hergün,

İhtimaller çoğaldıkça Salmanı dinlemiyip kendimi dışarı atasım geliyordu,formum yerine geliyordu zorla yediriyorlardı bütün yemekleri,zorla uyutuyorlardı,yaşamaya zorluyolardı resmen beni ama çoktan ruhum bedenimden çıkmış ağlaya ağlaya dolanıyordu hiç bilmediği yerleri.

Gözlerim kıpkırmızıydı çoğu zaman o kadar fazla acıyolardıki açmaya zorlasam bile açılmıyordu gözlerimde yaş kalmadığı için ağlayamıyordum,o olmadığı için gülemiyordum,çoğu zaman sinir krizi geçiriyordum ama daha bir şeyleri yıkıp yakmaya kalmadan bayılıp kalıyordum,sinirlenmeye bile halim olmuyordu kısaca.

Nerede olduğunu bilmiyordum açmıydı,ağlıyormuydu,yaralıydı kritik bi yerindenmi vurulmuştu,canı çokmu ağrıyordu,ne hissediyordu oda özlüyormuydu??

Kafamda onlarca binlerce soru vardı ama tek bir cevap istiyordum o iyimiydi?

Gelen kapı sesiyle iki büklüm yattığım koltuktan kalkıp kapıya koştum gelen Salmandı,hemen üstüne atlayıp"O,iyimi?Nerede?"diye aklıma gelen iki çift soruyu sorduğumda bana döndü ve kafasını huzursuzca iki yana sallayıp"Depo bulduk..."sustuğunda ise yakasına yapışıp titreyen sesime hakim olmaya çalışarak"Eee,"dediğimde kafasını iki yana sallayıp"Bir kaç işgence aleti ve kandan başka bir şey yoktu,"

Bir anda yere devrildiğimde Salman beni tutup"Belki o orda diğildi hemen kendini salma Gökyüzü,"dediğinde ona alttan alttan bakıp"Tam 9 gün 16 saat 45 dakikadır benim gökyüzüm boş Salman kalbim acıyor diyorum,karanlığa büründü tırnak uçlarım gökgürlüyo gözlerimin altında gözlerim kan çanağı anla beni artıık,ANLA!"onu orda bırakıp odaya girdim ve elime tv ünitesinin altındaki çakıyı alıp Salmanın yanına gittim o bana öylece bakarken bileğime yanlamasına derin bir çizik attım kolumdan oluk oluk kan akarken.

"Bak mesela şu an kalbimdeki yük hafifledi," bu sefer öbür bileğime aynısını yaptığımda Salman gözlerini sımsıkı yumup kanlar içindeki bileklerime bakmadı"ARTIK HİÇ ACIMIYOR KALBİM,"bağırdığımda Salman kafasını kaldırıp gözlerini yavaşca açtı ve"Yapma,"diye fısıldadı,yaşlar akan gözlerimi elimle sildim kan olmasını umursamadan ellerimin.

"Onu özlüyorum," bir anda Salman arkasını dönüp gidince hıçkırıklarım baş gösterdi mutfağa gidip bir peçete topu yapıp bileklerime bastırdım kendimi parkeye bırakıp"Güçlü ol Gökyüzü,Bulutun için,"fısıltımla beraber göz yaşlarım akmayı bıraktı,ya ben istediğimden yada gözlerimde yaş kalmadığından.

Millet çok zor bölüm gelicek affediinnn lütfeeeennn