Chapter 35

190K 10K 1.2K
                                    

Chapter 35


It's been three days, Finn isn't his usual self. Nanatili lamang ito sa kwarto at nakaupo sa kanyang kama, hindi nagsasalita at tulala.

I never bombarded him with questions, dahil alam kong hindi nakakabuti ito sa kanya.

Finn have a weak mind, hindi niya kayang tanggapin ng sabay-sabay ang problema. Ito ang paliwanag niya sa akin noon, na paulit-ulit nang tumatakbo sa aking isipan.

Based from the past, I can really tell that he's into his brothers and sisters. Mula sa narinig ko sa kanya, alam kong mahihirapan siyang kayanin.

Finn got two consecutive rejections, mula sa akin at sa kanyang mga kapatid. And I hate that I was one of the reason why he's now suffering inside his mind.

"Finn, I'll come in." Hindi pa rin ito sumasagot.

I went straight on his bed, sat and looked at him.

"Finn, how are you? Hindi ka ba nauuhaw?" Ilang araw ko na rin inaalok sa kanya ang sarili kong dugo. But he's refusing me.

"I'm still full Kalla, thanks."

"Hindi ka pa umiinom ng dugo simula nang dumating ka rito."

"Kalla, I am still full babe." Walang emosyon niya itong sinabi.

Sinipat ko ang kanyang noo, nang dumating ito ay inaapoy siya ng lagnat. Isang bagay na bihira lamang nangyayari sa mga bampira.

Finn suffered a lot, at sinasarili niya lamang ito. I want to ask him what really happened, but I am afraid that it might trigger him.

"Wala na akong ginawang tama, Kalla."

"Hey, don't say that." Hinawakan ko ang kanyang kamay. Yes, I am damn contradicting my words.

Hindi ko na kayang makitang nagkakaganito si Finn, it is damn breaking my heart.

"I made the every mistake, Kalla. Simula nang bata pa ako at hindi ko man lang nalalaman." Suminghap ako nang agad akong kinabig ni Finn at niyakap ng mahigpit.

"Kalla, I lied when I told you that enemies were coming after me. Those were guardians from that damn council university."

"W-What? What are you talking about Finn?"

"Hindi ako hinahabol ng mga kalaban noon, I ran away from that place. Hindi ako nararapat sa lugar na 'yon. I hated and cursed my own brother Dastan for throwing me inside that jail university against my will. Naniwala akong naging makasarili na siya para lamang mapanindigan niya sa lahat ang kanyang pagiging hari, that he wanted to trained me like Evan to help him. But I was wrong, I was damn wrong. Gusto kong paulit-ulit na saktan ang sarili ko sa pag-iisip ng masama sa sarili kong kapatid, my brother. My damn big brother send me inside that university to save me away from the eyes of the enemies. Inilayo niya ako kasama ni Evan para hindi ako mapahamak. But I betrayed him and even doubted him. Wala akong kwentang kapatid." Natahimik ako sa mahabang sinabi ni Finn.

Kahit ako ay natigilan, I also doubted his brother Dastan.

"A-And-- and Zen, that asshol e! He's been receiving the false news for the sake of me from the very beginning! Hindi siya Kalla, it is not Zen who had the destructive vampire ability, hindi siya ang dapat pangilagan ng mga bampira. Hindi siya ang dapat kinatatakutan, hindi siya ang dapat tingnan ng masama. It was me and my damn power. But he didn't even complain, simula ng mga bata pa kami kahit kailan ay hindi siya nagreklamo sa mga nararanasan niya. But I did I do? I almost killed their child Kalla." Muli kong naramdaman ang pagyugyog ng balikat ni Finn.

The White Curse (Gazellian Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon