The Hybrid's Blood (COMPLETED)

CHAPTER 14: WELCOME ABOARD

This chapter is dedicated to kiemear22, thank you so much for adding my story on your reading list...

-------------------------------------------------------------------
CHAPTER 18:

I have stared long enough not to noticed him infront of me standing and barely looking straight to my eyes. I just noticed that his eyes were a pair of almond color, has a long thick eye lashes. Oh! yes, I can barely see those lashes, I have hightened senses, right? Those red and luscious lips I wanted to taste and devour.

"Done checking on me, sweetheart?" puna ni Hunter na nakangisi. Nakakaloko ang itsura nitong nakatitig sa mukha ng dalaga. Oh, great! I'm doomed.

"Hmm, w-well...I'm just looking if you have dandruffs, Why?" palusot nito sabay ngiti ng pagkatamis-tamis upang mapagtakpan ang hiyang nararamdaman. They were just inches away from each other, merely touching.

"You really think I believed what your saying when in fact I know what your thought is screaming." anito na nakangisi parin. For real?! Takte naman oh, nabasa na naman niya nasa isip ko...Isshhhh!

Tumalikod nalang si Audrey upang abutin ang handle ng kanyang luggage pero naunahan na siya ng binata. Syempre, bampira eh kaya mabilis ang kilos. Matic ba.

"We should get going, sweetheart. The jet is waiting." aniya at inakbayan na niya ang dalagang nakatanga. Ipinasa ni Hunter ang kanyang luggage sa isa sa mga tauhan nito sa likod na nakasuot ng black suit. Wow! Men in Black lang ang peg!

Nasalo naman ng matangkad na lalaki ang medium-sized niyang maleta at seryoso lang na naglakad. Ah, okey..Bampira rin pala!

Parang wala lang kasi nitong sinalo ang kanyang bagahe na parang bulak lamang. Ang seryoso pa ng mukha. Kakatakot kahit may suot na shades, eh gabi naman. Haay! May sa topak yata mga alagad ng mokong na'to.

We drove off to the capital and went to the airport. Paglabas ni Hunter sa sasakyan, may mga humarang na reporter at kanya-kanyang kuha ng larawan sa kanila. Mabilis ang pagkilos ng mga bodyguards ng binata kaya naagapan nila ang pagdumog ng ilang taga-media pero hindi naman nila mapigilan ang pagkuha ng video at pictures sa kanila.

Nakaalalay lamang ang binata sa kanya habang hawak-hawak ang kamay. Mabilis rin siyang napatungan ng coat para maitago ang mukha pagkalabas sa kotse kayat hindi kita ng mga reporter ang hitsura ng kasama ng binata pero hindi rin nakatakas sa kanila ang pigura ng isang babae. Mabilis nilang nahawi sa daan ang mga reporter at dali-daling pumasok sa loob ng airport, diretso sa may immigration. Syempre, dumaan sila sa tamang proseso bago sila nakaratimg sa hangar kung saan may isang private jet na naghihintay sa kanila.

Malaya na silang makapaglakad ngayon dahil wala ng mga etchserong palaka na gustongakakuha ng scoop. Napansin ni Audrey ang dalawang lalaki sa taas ng hagdan sa miamong harap ng entrance door ng eroplano. Matitikas ang katawan at halatang sanay sa bakbakan. Nakakatakot silang tignan dahil masyadong seryoso ang mga mukha nila gaya rin ng mga lalaking nasa kanilang likuran. Pagkaakyat sa hagdanan ay binati sila ng sabay ng dalawang lalaki.

"Welcome aboard, Your Highness, My Lady!" chorus nilang dalawa na yuko pa bilang pagbigay galang sa kanila lalo na syempre sa amo nilang katabi ng dalaga. Sinuklian lamang ni Audrey ng matamis na ngiti ang dalawa at hindi iyon nakaligtas sa binata.

"Now they are hooked! " anito saka nakangisi ulit itong tumingin sa kanya sabay bitaw sa kanyang kamay in a gentle way.

"H-huh!" ulit naman ni Audrey dahil ang atensyon nito ay sa magarang loob ng sasakyan. Hindi niya ine-expect na ganun kagarbo at kasosyal ang loob. Parang bahay ang naturang eroplano. May sariling set of sofas, set of chairs and table good for four person, a large 60 inches led tv on the center of the cabinet, pag maglakad ka ng kaunti 5 feet away ay may daan papunta kung saan. Carpeted ang loob nito. Wow as im wow lang talaga!

"Your Highness, My Lady, please take your seats. " sabi ng isang lalaking nakapostora. Pagkaupo nila ay saka sila may narinig na nagsalita from the soumd system of the plane. Nagbigay ang ito ng pre-flighting announcement at ilang pagbati. Nang matapos ay saka naman lapit ang isa pang lalaki at nagtakong kung anong gusto nilang inumin or kainin. As usial, humimgi ng dugo ang binata samantalang siya ay nagrequest ng wine.

Pansin ng dalaga na puro lalaki ang tauhan ni Hunter.
At lahat sila'y nakasuot ng black suit maliban siguro sa dalawang piloto na siyang maghahatid sa kanila papunta sa kanilang destinasyon.

"Hmm, Hunter.." tawag ni Audrey. Nakaupo ito sa kabilang sofa na pang-isahan. Napalingon naman ang binata habang nagbabasa ng magazine.

"Bakit puro lalaki ang kasama natin tsaka ang seryoso nila a, di ko man makitang ngumiti kahit konti,"

Napakunot-noo nan amg binata sa tinuran ng kaharap. Tiniklop nito ang binabasa at inilapag sa kaharap na mesa bago tumingin sa dalaga.

"I mostly hired men but with a great potential. They were trained according to their skills. And they are not just random men you know. Some of them are assasins, mercenaries and detectives." may pagmamalaking tugon nito. Napatingin sa isa si Audrey, may nakatayo kasing isang lalaking malaki ang vuilt ng katawan at matangkad, mahigit 6 feet ang tangkad siguro. May gumuhit na konting ngiti sa kanyang labi pagkarinig sa tinuran ng kanyang amo. Ahh, yun pala. Nakita rin kitang ngumiti. Most of them like to praise. Well, di rin naman iyon mahirap gawin tsaka hindi naman siguro ipagmamalaki ni Hunter ang mga ito kung hindi sila magagaling.

Mukhang satisfied naman si Audrey sa naging sagot ng binata kaya napatango-tango nalang siya.

"They've been serving our family more than five hundred years."

Napalunok ang dalaga. Ganun na sila katagal na nanunilbihan sa kanila ang what did he say? Five hundred years, ibig sabihin, ganun narin kaya ang edad ni Hunter?

Napulaw ang atensyon ni Audrey ng biglang lumapit ang isa na namang lalaki kay Hunter at may ibinulong. She shut off her senses in order for her not to hear words coming from the man but to her surprise, mas lalo pa uatang na-highten ng dalawang beses ang pandinig niya dahil parang siya na mismo ang binubulungan nito. Maliwanag pa sa sikat ng tanghaling-araw ang katagang binitawan ng lalaki.

"Some of his men went at the airport fifteen minutes after we took off. I guess they knew that you'll bringing Miss with you." bulong ng lalaki kay Hunter sabay tingin sa dalaga.

Napa-upo ng diretso si Audrey pagkarinig sa sinabi nung lalake kay Hunter. Black Empire are still looking for her. Eager to get her with all cost.

"Alert our men," tanging tugon ng binata. Alam na ng lalaking bumulong ang pinapahiwatig ng binata sa kanya. Kailangan niyang bigyang babala ang mga tauhan nila sa Romania. Kailangang triplehin ang seguridad sa kanila buong palasyo, maging sa paglapag ng eroplanong kinaroroonan nila hanggang sa maayos silangakapasok sa Burmount. Ang napakalaking kastilyo na sinasabing bahay ni Dracula, ang kauna-unahang bampira.

DATE: 07/15/18
TIME: 9:03PM