THE JILTED BRIDE (ALEX AND BRIAN'S STORY)

Chapter Forty-Seven - Confession

For a digital copy of the book, check the following:

https://play.google.com/store/books/details?id=ALnyCAAAQBAJ

https://www.smashwords.com/books/view/509824

*****************************

Narinig kong nag-file din ng resignation niya si Mayu sa eskwelahang pinagtatrabahuhan. May haka-haka na lilipat daw ito ng Kyoto. Noong una, medyo kinabahan ako dahil naisip kong susundan nito si Brian doon. Pero naisip ko din, ngayon pa ba ako kakabahan? Suut-suot ko na ang pruweba na hindi ako iiwan ni Brian. Bahala na siyang sumunod. Basta ang alam ko, Brian is mine. At hinding-hindi ko na isusuko ang nobyo ko. 

Si Rhea ang unang nakaalam tungkol sa marriage proposal. Dumaan kasi siya sa bahay kinaumagahan para magsoli ng lunch box at nakita niya ang singsing. 

"Wow! I'm happy for you, sweetie," naibulalas nito. Tinaas pa niya ang kamay ko na may singsing at niyakap niya ako. 

"Thanks, Rei." 

"So when are you guys getting married?" excited niyang tanong.

"No plans, yet. That's up to Brian," sabi ko.

"Am I invited?" may himig pagbibiro na tanong nito sa akin.

"Of course," nakangiti kong sagot.

Inisip ko na sana magdesisyon na si Brian sa lalong madaling panahon bago pa man maging halata ang tiyan ko. Nakakahiya naman kasi kung mabulgar sa buong program tapos di pa kami kasal. Kasi baka isipin nila na kaya lang ako pakakasalan ni Brian ay dahil nabuntis niya ako.

"Will it be in the Philippines? I haven't been there, yet. It would be nice to go there for your wedding," patuloy pa ni Rhea.

Nag-flash kaagad sa imahinasyon ko ang eksena sa simbahan apat na taon na ang nakararaan. Hindi ko alam kung kaya kong magkaroon uli ng church wedding. Masyado akong na-trauma. Pero isa lang ang sigurado ko. Hinding-hindi ko na gugustuhin pang makasal doon sa church namin sa Cebu. Masyadong maraming painful memories. Kung ikakasal man ako uli sa simbahan, gusto kong sa Jaro Cathedral na para malayo sa alaala ng kahapon.

Napangiti ako nang maalala ang una kong pagpasok sa cathedral. Kasama ko noon si Brian. Siya at ang dalawa niyang kapatid. Naupo siya sa tabi ko habang nakaluhod kaming tatlo at nananalangin. Pagkatapos, nakipahid din siya sa mga imahe ng mga santo nang i-esplika ni Kelly ang dahilan kung bakit namin ginagawa yon. May hiniling din daw siya. Ngayon ko lang din naisip, parehas kaya kami ng hiningi sa mga santo?

"Thinking about the wedding now?" untag sa akin ni Rhea, nakangisi ito. Nang makita ang parang naalimupungatan kong ekspresyon sa mukha ay napahagikhik ito. "You look startled, sweetie. I'm pretty sure you were daydreaming about your wedding."

Napangiti na lang ako. Hindi naman siya nagtagal sa bahay dahil may pupuntahan daw siya.

Nang makaalis si Rhea, naligo ako at nagbihis. Kailangan ko kasing pumunta sa supermarket para mamili ng lulutin ko for dinner.

Katatapos ko lang mamili ng ingredients at pauwi na ng bahay nang masulyapan ko ang kotse ni Mayu sa di kalayuan. Nasa parking lot ng Italian restaurant sa corner ng neighborhood namin. Nandito pala ang bruha. Sino naman kaya ang kasama niya? Kinabahan ako. Pero malayong mangyari ang nasa isipan ko dahil alam kong may football practice ang team nila Brian ngayong Linggo.

Saktong pagtawid ko, lumabas ng restaurant ang wicked witch. May kasama nga itong lalaki pero Hapon. Nakahinga ako nang maluwag. Natigilan sandali ang babae nang makita ako. Nang makabawi ay kaagad akong inismiran. Tinaasan ko lang siya ng kilay at nagpatuloy na sa paglakad.