THE JILTED BRIDE (ALEX AND BRIAN'S STORY)

Chapter Three - Mall

A/N: This book is available for purchase on LAZADA and SHOPEE. Makapal ito, nasa 334 pages at 5 X 8 ang size ng libro. Just check my store named: Gretisbored.

For those who prefer e-Book, available ito sa Smashwords at Google Play.

****************

Excited akong makita kung sino ang makakasama ko sa training program. Sana may mga babaeng guro para may makasama din akong gumimik at maka-girl talk. Nanlumo ako nang makita na puro lalaki ang nagkukuwentuhan sa cafeteria. Ibig bang sabihin nito ay ako lang ang nag-iisang babae sa grupo? Naku, wala pala akong makakahuntahan.

"Hi guys. Nice to see you again. We prepared a short program to introduce you to the old members so if you're ready, please follow me," sabi sa amin ni Mark Dale, isa sa mga panel members na nag-interbyu sa akin.

Nakita ko agad si Brian sa grupo ng mga beteranong guro. Ito na yata ang pinakamatikas at pinakaguwapo sa lahat. Nagtama ang aming paningin. Para na naman akong nakuryente. Maingay ang silid pero mas maingay ang parang mga bubuyog sa aking tenga dulot ng presensya niya. Grabe ang kabog ng aking dibdib. Pakiramdam ko naririnig ng lahat.

Pinatayo kaming mga baguhan sa harap at sinabihang magpakilala. Pagkatapos ay humudyat si Mark na maupo na kami sa tinalagang upuan para sa amin. Nasa likuran ko si Brian! Na-conscious ako at lalong lumakas ang tibok ng puso ko.

"Hi Alex. It's nice to see you again," nakangiting bati sa akin ng kalbong miyembro ng panel. Nakalimutan ko na ang pangalan niya. "I'm Gary," dugtong nito nang nakangiti. Nahiya naman ako. Baka nabasa niya ang lamang ng isipan ko.

Nakipagkamay din ang iba pa. Nasa likurang hanay sila ng inuupuan ni Brian. Dahil siguro lahat na lang ng mga miyembro ng panel ay bumati sa akin, inabot din niya ang aking kamay para batiin ako nang matamlay na "Omedetou. (Congratulations)." Ganunpaman, nag-init ang aking mukha sa pagdaiti ng aming mga palad. Daig ko pa ang high school girl na nakadaupang-palad ang crush niya.

"Hi there. I'm Rhea. I used to teach at the schools assigned to you. You're a lucky girl. The students there are really cool."

Mukhang mabait si Rhea, ang black girl. At mukha ring close siya kay Brian. With her, he jokes and laughs a lot. Nun ko lamang siya nakitang ganun.

Mag-aalas dies na nang natapos ang seremonyas. Bumalik na sa kani-kanilang eskwelahan ang mga datihang guro at kami namang mga baguhan ay sinabihan na magtipon sa ika-siyam na palapag. Doon daw kami magkikita-kita sa room 602 para sa gaganaping orientation.

Binigyan kami ni Mark ng folder na may lamang ilang papel nang nasa loob na kami ng naturang silid. Ang unang pahina ay listahan ng mga home phone numbers ng lahat ng guro pati ang senior members. Na-excite ako nang makita ang pangalan ni Brian at ang numero ng telepono nito. Junior high school pala ang tinuturuan ng mokong.

Ang sabi kanina ni Rhea, meron daw meeting kada linggo ang mga English teachers. Sama-sama ang mga nagtuturo sa elementarya at ganun din ang nasa junior high school. Magkaiba daw ang araw ng pagtitipon ng mga nasa elementarya at junior high. Pero mayroon din namang full meeting minsan sa isang buwan. Lahat ng English teachers ay kelangan pumunta sa araw na iyon. Ibig sabihin, minsan sa isang buwan ko lamang makikita si Brian. Nalungkot ako nang maisip yon.

Hindi ako makapag-concentrate sa mga sinasabi ni Mark. Kumikirot ang aking sentido dahil kulang sa tulog. Ang gusto ko lamang gawin ngayon ay mahiga at magpahinga. Nahuli nga akong hindi nakikinig. I was asked about something tapos, "huh?" lang ang sagot ko.

Nang mag-recess kami for fifteen minutes,nakangising pinagtatanong ako ng mga kasamahan. Lalo na ng Amerikanong nagngangalang Liam. Ano daw ba ang iniisip ko at halatang wala sa orientation ang aking isipan?