Δεν σε αντέχω.

2. Εκδίκηση

Αφού ήπιαμε τους καφέδες μας γύρισα σπίτι,  όταν μπήκα μέσα είδα τον Μάκη να κάθεται μόνος του και να βλέπει τηλεόραση. 

"Μάκη που είναι ο Χρήστος" ρώτησα

"Κάνει μπάνιο " είπε δίχως να πάρει τα μάτια του απο την οθόνη

Χαμογέλασα, ξέροντας ότι θα αργήσει να βγει απο εκεί μέσα, είναι η τέλεια στιγμή για να βάλω σε εφαρμογή το σχέδιο που καταστρώσαμε με την Μαρία. Ανέβηκα γρήγορα πάνω και φόρεσα το Κόκκινο μου νυχτικό που τόνιζε τέλεια τις καμπύλες μου, έπειτα ξανά κατέβηκα κάτω και κατευθύνθηκα στην κουζίνα,  αφού πήρα ενα αυγό απο το ψυγείο φώναξα τον Μάκη.

"Μάκηηη"

"Τι"

"Έρχεσαι να με βοηθήσεις σε κάτι" είπα με μια φωνή όλο νάζι

Έκρυψα γρήγορα το αυγό πίσω απο την πλάτη μου και τότε μπήκε ο Μάκης στην κουζίνα,  μόλις με είδε το στόμα του άνοιξε ελαφρά και τα μάτια του ταξίδευαν σε όλο μου το σώμα .

"Τι θες " ρώτησε

"Να μου κατεβάσεις ένα ποτήρι γιατί δεν φτάνω" είπα με ένα παράπονο

"Πω καλά "

Άνοιξε το ντουλάπι και κατέβασε ένα ποτήρι,  αφού το άφησε στον πάγκο γύρισε και με ξανά κοίταξε.

"Προσπαθείς να με αποπλανήσεις" ρώτησε,  δαγκώνοντας το κάτω του χείλος

"Ίσως " είπα σαγηνευτικά και τον πλησίασα

Τώρα πλέον βρισκόμασταν σε απόσταση αναπνοής, ενα βήμα να έκανε κάποιος απο τους δυο μας και τα χείλη μας θα ενώνονταν.

"Μικρή πολύ πλησίασες"

"Το ξέρω,  και μου αρέσει" είπα,  κοιτώντας τον κατάματα

"Αλήθεια"

"Ναι κάτι με τραβάει επάνω σου, αλλά δεν ξέρω τι, ίσως είναι το μυώδης σου σώμα,  ίσως είναι τα ξανθά σου μαλλιά ή ίσως πάλι είναι τα γαλανά σου μάτια."

Δεν είπε κάτι,  έμεινε να με κοιτάει με ένα σοκαρισμένο ύφος στο πρόσωπο του, έτσι εγώ συνέχισα

"Απο την άλλη ίσως είναι και αυτό το αυγό στα μαλλιά σου" είπα και του σκασα το αυγό στο κεφάλι

Αυτός φώναξε απο την ξαφνική μου κίνηση και άρχισε να βρίζει 

"Πας καλα κορίτσι μου;" είπε μέσα στα νεύρα

"Ναι, αυτό πάει να πει εκδίκηση γλυκέ μου"

Δεν το συνέχισε,  απλά με κοίταξε με θυμό,  τότε και εγώ του έριξα ενα χαμόγελο και πήγα να φύγω απο την κουζίνα.  Προτού καν να βγω, βρέθηκα κολλημένη στον τοίχο με αυτόν απο πάνω μου.

"Σε μένα όχι τέτοια μικρή,  ακούς;" είπε

Το βλέμμα του ήταν άγριο και το πρόσωπο του είχε γίνει κατακόκκινο απο τον θυμό.

"Ότι θέλω θα κάνω,  όπως μου φέρεσαι θα σου φέρομαι"

"Θα μου το πληρώσεις αυτό " είπε

"Ότι πεις, πάντως είσαι μεγάλο κορόιδο που πίστεψες έστω και μια στιγμή οτι μπορεί να μου αρέσεις" είπα γελώντας

"Καλά γέλα εσυ, στο τέλος θα με κυνηγάς" 

"Ναι καλά,  σε μισώ Μάκη Αναστασίου και πάντα θα σε μισώ"

Για μια στιγμή στο βλέμμα του εμφανίστηκε ένα ύφος πόνου αλλά γρήγορα αντικαταστάθηκε απο ένα πονηρό

"Τα αισθήματα είναι αμοιβαία μωρό " είπε και έφυγε απο πάνω μου

Έπειτα εξαφανίστηκε στον πάνω όροφο,  ενώ εγώ έμεινα στο ίδιο σημείο που με άφησε.

Τι έγινε μόλις τώρα;