Δεν σε αντέχω.

11. Οπτική Μάκη

Είμασταν στο Λούνα Παρκ και παίζαμε στα ηλεκτρονικά όταν είδα την Έλενα να μπαίνει στο μαγαζί με τον φλώρο. Έπαιξαν air hockey και αυτή τον κέρδισε, τότε την πλησίασε και άρχισε να της λέει κάτι, δεν μπορούσα παρά να κρυφακούσω τι της έλεγε,  όταν την ρώτησε αν θέλει να γίνει η κοπέλα του μου έφυγε το αναψυκτικό που κρατούσα απο το χέρι,  βρήκα τον εαυτό μου να εύχεται απο μέσα του να αρνηθεί.  Ωστόσο δεν αρνήθηκε,  λίγα λεπτά αργότερα την άκουσα να φωνάζει ναι. Δεν ξέρω γιατί αλλά με αναστάτωσε, με στεναχώρησε και είχα ανάγκη απο ένα ποτό. 

" Ρε Χρήστο πάμε για κανένα ποτάκι;"

"Ε ναι"

Αφού καθάρισα αυτά που έριξα, πήγαμε προς το αμάξι,  ο Χρήστος οδήγησε σε ενα κεντρικό μπαράκι της πόλης που βρισκόταν κοντά στα σπίτια μας. Παρήγγειλα ένα διπλό ουίσκι και το κατέβασα με την μια. Ζήτησα άλλο ένα.

"Φίλε χαλαρά μην μου μεθύσεις" είπε ο Χρήστος ανήσυχα

"Το ελέγχω μην ανησυχείς"

Κατέβαζα το ένα ποτό μετά το άλλο ενώ ο Χρήστος πήγε να μιλήσει στην κοπέλα που το αρέσει η οποία έτυχε να έρθει στο ίδιο μαγαζί. Έπινα το τέταρτο μου ποτό όταν ήρθε με το χαμόγελο στα χείλη.

"Φίλε μάντεψε" είπε

"Τι;"

"Θέλει να πάμε σπίτι της"

"Ωραία ρε πάνε" 

"Και να σε αφήσω μόνο; "

"Ναι ρε δεν υπάρχει θέμα "

" Σίγουρα;" ρώτησε με μια ανησυχία

"Επιμένω" είπα

"Σε ευχαριστώ είσαι ο καλύτερος"

Με έκανε μια αγκαλιά στον αέρα και έφυγε γρήγορα απο το μαγαζί,  αφού τελείωσα το ποτό μου πλήρωσα τον λογαριασμό και περπάτησα προς το σπίτι του Χρήστου.

Πρέπει να της μιλήσω, το έχω ανάγκη αλλιώς θα εκραγώ, ήμουν λίγο μεθυσμένος αλλά δεν με ένοιαζε, τίποτα δεν θα με εμπόδιζε από το να της πω όσα εχω να πω. Χτύπησα την πόρτα επανειλημμένα μέχρι που άνοιξε.

" Μάκη τι θες εδω;" ρώτησε εμφανώς ξαφνιασμένη

"Πρέπει να σου μιλήσω" είπα και μπήκα μέσα

Με το που πάτησα το πόδι μου μέσα σκόνταψα και έπεσα κάτω.

"Ωω θεε μου" αναφώνησε και ήρθε να με σηκώσει

Με σήκωσε και με ξάπλωσε στον καναπέ, η μυρωδιά της διαπέρασε τα ρουθούνια μου, το άρωμα της ήταν τόσο μεθυστικό. Έκλεισε τα φώτα και πήγε να φύγει αλλά την άρπαξα και την τράβηξα προς το μέρος μου.

"Μην φύγεις, σε παρακαλώ,  πρέπει να σου μιλήσω" είπα

"Μάκη δεν είναι καλή ιδέα,  είσαι μεθυσμένος" μουρμούρησε

"Μια χαρά είμαι, θέλω να μου πεις μόνο γιατί με μισείς"

Για λίγο δεν απάντησε,  αφού πήρε μια βαθιά ανάσα ξεκίνησε να μιλάει.

"Σε μισώ γιατί μου φέρεσαι ψυχρά, όταν περιποιούμε πετάς πικρά σχόλια που χτυπάνε κατευθείαν στην καρδιά. Με κάνεις να αισθάνομαι χάλια για τον εαυτό μου, με κάνεις ανασφαλή" είπε

Μπορεί να μην μπορούσα να δω στα σκοτάδια αλλά κατάλαβα ότι έκλαιγε, άπλωσα το χέρι μου και της χάιδεψα το πρόσωπο.

"Λυπάμαι, δεν ήθελα να σε πληγώσω, ποτέ δεν ήθελα" είπα ειλικρινά

"Ότι πεις"

Πήγε να φύγει αλλά την τράβηξα με δύναμη κάνοντάς την να πέσει επάνω μου, ένιωθα την καυτή αναπνοή της στο λαιμό μου και ανατρίχιαζα ολόκληρος, το στομάχι μου είχε γίνει κόμπος, πρώτη φορά αισθάνθηκα έτσι. 

Κάτι μέσα μου άναψε, σαν να πήρα φωτιά, λες και η φλόγα που σιγό καιγε φούντωσε, την ήθελα,  όσες φορές και αν το είχα αρνηθεί εγώ την ήθελα και την ήθελα τώρα. Έτσι όπως ήταν επάνω μου την φίλησα παθιασμένα και ορμητικά, διψούσα για τα χείλη της, διψούσα για το σώμα της,  διψούσα για αυτήν. Έπειτα απο λίγα δευτερόλεπτα τραβήχτηκε, σηκώθηκε απο πάνω μου και με χαστούκισε δυνατά.

"Βλάκα" φώναξε και έφυγε

Έτρεξε προς τα πάνω και εγώ έμεινα πάλι μόνος μου, τα κατέστρεψα όλα μεταξύ μας και μαζί με αυτά κατέστρεψα και αυτήν. Έπρεπε να το είχα καταλάβει οτι την πλήγωνα.

Πως ήμουν τόσο τυφλός;

Πως; .