Δεν σε αντέχω.

25. Ζήλεψα

Καθόμουν και τον φώναζα και αυτός απλά με κοιτούσε. Δεν μπορούσα να καταλάβω αν άκουγε τίποτα από αυτά που έλεγα ή αν απλά με κοιτούσε.

"Αγόρι μου ακούς που σου μιλάω;" ρώτησα

Δεν απάντησε, απλά με πλησίασε και με μια κίνηση με κόλλησε στον τοίχο, η καυτή του ανάσα χτυπούσε το λαιμό μου, ένιωσα την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου.

"Μάκη τι στην ευχή καν-"

Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την πρόταση μου καθώς ξαφνικά τα χείλη του σφράγησαν το στόμα μου. Τα μάτια του ερμητικά κλειστά και τα χέρια του δίπλα από την κάθε πλευρά του κεφαλιού μου, δίχως να ελέγχω το τι κάνω άρχισα να ανταποδίδω το φιλί. Στο μυαλό μου επικρατούσε ένα χάος. Η γλώσσα του ακούμπησε ελαφρά τα χείλη μου ζητώντας άδεια να μπεί, άνοιξα το στόμα μου αφήνοντας τη γλώσσα του να παίξει με την δικιά μου. Μούγκρισε κατά την διάρκεια του φιλιού και με τράβηξε κοντά του. Τα χέρια του τυλίχτηκαν γύρω από την μέση μου, κλείνοντας έτσι οποιοδήποτε κενό μεταξύ μας.

Ένιωσα το στομάχι μου να γίνεται ένας κόμπος, τα χέρια μου να τρέμουν και τον εαυτό μου να λιώνει στο φιλί. Έπειτα από κάποια λεπτά τραβήχτηκε πίσω ώστε να μπορέσουμε να ανασάνουμε.

Τον κοίταξα κατάματα και για μια στιγμή νόμιζα ότι το ονειρευόμουν. Το βλέμμα του ήταν τόσο τρυφερό.

"Ζήλεψα" είπε

Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου προσπαθώντας να καταλάβω για ποιό πράγμα μιλάει.

"Ορίστε;" είπα

"Με ρώτησες ποιό είναι το πρόβλημα μου και γιατί το έκανα αυτό και σου απαντάω. Ζήλεψα" είπε γλυκά

Έμεινα με το στόμα ανοικτό, ο Μάκης ζήλεψε. Αλλά γιατί να ζηλέψει; Αφού δεν έχουμε κάτι.

"Μα γιατί ζήλεψες; Δεν υπάρχει λόγος" είπα

"Έλενα δεν το έχεις καταλάβει;"

"Τι να έχω καταλάβει;"

"Ότι σε αγαπώ"

"Τι;"

Με πλησίασε και πήρε το πρόσωπο μου στα χέρια του.

"Σε αγαπώ" ξανά είπε

"Μα δεν καταλαβαίνω" είπα μπερδεμένη απο την εξέλιξη του γεγονότος

"Είμαι τρελά ερωτευμένος μαζί σου, σε σκέφτομαι συνέχεια και κάθε μέρα,  είσαι η πρώτη μου σκέψη όταν ξυπνάω και η τελευταία προτού κοιμηθώ. Ονειρεύομαι να σε φιλάω και να σε έχω στην αγκαλιά μου. Είμαι ερωτευμένος με το καθετί επάνω σου και λατρεύω οτιδήποτε δικό σου. Αγαπώ το άρωμα σου και το άγγιγμα σου, αγαπάω τα νεύρα σου και την τρέλα σου. Σε αγαπώ με όλα τα ελαττώματα σου. Σε αγαπώ ακόμη και όταν δεν θέλω να σε αγαπώ. Αρρωσταίνω και μόνο στην ιδέα να σε έχει κάποιος άλλος και τρελαίνομαι όταν βλέπω κάποιον να σε αγγίζει. Σε θέλω μόνο δική μου το καταλαβαίνεις; Σε θέλω " είπε και με κοίταξε κατάματα

Όσο και αν ήθελα να του απαντήσω δεν ήξερα τι να του πω. Ποτέ δεν είχα φανταστεί οτι θα με αγαπούσε, ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι με βλέπει ερωτικά και σίγουρα ποτέ δεν είχα ονειρευτεί ότι θα ήμουν αυτή που θα κατάφερνε το ακατόρθωτο. Θα έκανε το Μάκη Αναστασίου να ερωτευτεί.

"Σε παρακαλώ πες κάτι" είπε ανήσυχα

"Κοίτα Μάκη δεν ξέρω τι να πω,  αυτό είναι τρελό, εννοώ εμείς οι δύο δεν γίνεται,  δεν πρέπει, δεν είναι σωστό να"

Δεν είπα και πολλά καθώς με ξανά φίλησε, ότι και αν έλεγα τίποτα δεν ευσταθούσε, τον ήθελα και εγώ,  όσο λάθος και αν είναι τον ήθελα.

Τον αγαπώ.

Γαμώτο.

Και εγώ τον αγαπώ.