Δεν σε αντέχω.

27. Τον αγαπάς

Όταν τελειώσαμε με τα φιλιά αποφασίσαμε να βγούμε έξω, συμφωνήσαμε πως θα ήταν καλό να βγούμε ένα σωστό ραντεβού. Φόρεσα ένα πράσινο φουστάνι και πήγα να τον βρω. Όταν μπήκα στο δωμάτιο του ήταν σχεδόν έτοιμος, φόρεσε τις κάλτσες του και κατεβήκαμε κάτω. Ανεβήκαμε στην μηχανή του και ξεκίνησε να οδηγάει.

Πάρκαρε έξω από ένα εστιατόριο αρκετά επιβλητικό. Ήταν όλο τζαμαρία και στην υποδοχή στεκόταν ένας κουστουμαρισμένος κύριος. Μας υποδέχτηκε με ένα χαμόγελο.

"Καλώς ήρθατε στο Russo έχετε κάνει κάποια κράτηση; "

Κράτηση; Ωχ αυτό δεν το είχα σκεφτεί, φυσικά ένα καλό μέρος όπως αυτό θα χρειαζόταν κράτηση για να μπεις.

"Ναι έχουμε, κοιτάξτε στο όνομα Αναστασίου" είπε ο Μάκης

"Α να, εδώ είστε, περάστε" είπε ο κύριος και μας οδήγησε μέσα

Το μέρος είχε μια ατμόσφαιρα ψυχρή, τα τραπέζια ήταν από γυαλί και την οροφή την διακοσμούσαν κρυστάλλινα φωτιστικά. Τα τραπεζομάντηλα ήταν λευκά και τα σερβίτσια πορσελάνινα. Κάτσαμε στο τραπέζι μας και πήραμε τους καταλόγους στα χέρια μας. Όταν είδα τις τιμές κόντεψα να πάθω ανακοπή, τίποτα δεν έπεφτε πιο χαμηλά απο σαράντα.

"Μάκη οι τιμές είναι εξαιρετικά υψηλές" ψιθύρησα

"Ε και τι πειράζει; Εγώ πληρώνω" είπε χαλαρά

Αυτός παρήγγειλε ένα μπον φιλε και εγώ μια γαριδομακαρονάδα. Τα συνοδεύσαμε με ένα μπουκάλι λευκό κρασί. Φάγαμε, ήπιαμε και γελάσαμε με την ψυχή μας. Πλήρωσε τον λογαριασμό με μία άνεση και αρνήθηκε να του δώσω έστω και κάποιο ποσό. Όταν φύγαμε μου έπιασε το χέρι και με οδήγησε λίγα μέτρα πιο πέρα σε μια μεγάλη και όμορφη αίθουσα εκδηλώσεων.

"Εδώ παντρεύτηκαν οι γονείς μου" είπε

"Είναι πανέμορφο"

"Ναι μπορεί να είναι ακριβό αλλά αξίζει τα λεφτά του, και εγώ όταν έρθει η ώρα εδώ θέλω να παντρευτώ"

"Σκέφτεσαι από τώρα τον γάμο σου;" ρώτησα έκπληκτη

"Μερικές φορές μόνο, μου αρέσει να κάνω σχέδια, είναι σαν στόχοι ζωής, εσύ; Θες να παντρευτείς;"

"Φυσικά, αν βρεθεί ο κατάλληλος"

Έβαλε μουσική να παίζει στο κινητό του και άπλωσε το χέρι του.

"Χορεύουμε;" ρώτησε και έλιωσα

Έπιασα το χέρι του και χορέψαμε ένα αργό βαλς, όταν τελείωσε το τραγούδι πήγαμε σε ένα ανθοπωλείο κι μου ζήτησε να διαλέξω ότι μπουκέτο θέλω.

Πήρα ένα μπουκέτο Κρίνους, τα πλήρωσε και γυρίσαμε σπίτι. Στην είσοδο του σπιτιού βρήκαμε τον Δημήτρη να κάθεται στα σκαλιά.

"Τι κάνεις εσύ εδώ;" τον ρώτησα

"Σε έψαχνα παντού, χρειάστηκε πολύ να ψάξω για να σε βρω. Ήρθα να σε ζητήσω, θέλω να είμαστε μαζί Έλενα" είπε και με πλησίασε

Ο Μάκης στάθηκε μπροστά μου, τον έπιασε από τον γιακά και τον κόλλησε στο τοίχο.

"Έχεις πέντε δευτερόλεπτα να χαθείς από τα μάτια μου αν θες να ζήσεις" είπε ο Μάκης θυμωμένα

"Δεν φεύγω χωρίς αυτήν " είπε ο Δημήτρης φωναχτά.

"Μάκη μου άφησε τον" φώναξα

Γύρισε και με κοίταξε, με ένα αναστεναγμό άφησε τον Δημήτρη ελεύθερο, αμέσως έτρεξε στο μέρος μου.

"Λοιπόν; Τι θα γίνει με εμάς Έλενα " ρώτησε

"Λυπάμαι Δημήτρη αλλά το εμείς δεν υπάρχει πια. Η ιστορία μας είναι τελειωμένη" είπα

Με κοίταξε λυπημένα και μετά κοίταξε τον Μάκη ο οποίος μας κοιτούσε θυμωμένα.

"Τον αγαπάς έτσι δεν είναι; " ρώτησε με μια απογοήτευση στο βλέμμα του

Έγνεψα καταφατικά το κεφάλι μου και αμέσως κατάλαβε ότι ισχύει.

"Μάλιστα. Κατάλαβα. Αντίο Έλενα " είπε και έφυγε

Μόλις έφυγε ο Δημήτρης, ο Μάκης με τράβηξε μέσα στο σπίτι.

"Λοιπόν;" ρώτησε ανυπόμονα

"Τελείωσε" είπα και χαμογέλασε

"Επιτέλους " αναφώνησε

Και με φίλησε όπως δεν με έχει ξανά φιλήσει ποτέ.