CEHENNET aşkın iki dünya hali

20.Bölüm

Bazen...

Hiç ummadığım,aklımın ucundan bile geçirmediğim bir durumun içindeyim.4 duvarın içinde sıkışıp kaldım öylece.Çaresizlik rüzgarı donduruyor bedenimi.Sadece birine anlatabiliyorum derdimi.Senin herkesten çok yardım edeceğini biliyorum.Elerim semâda,sabırla bekliyorum.Kalbimin sesini duymayalı çok oldu.Sanırım beni bırakıp gitti.Bu çaresiz kuluna yardım et ne olur?Şeytan sana karşı gelmem için aklımı durmadan kurcalıyor.Nefsim beni bir dalga gibi durmadan bir kayaya çarpıyor.Kader bana tüm oyunlarını sıralıyor.Ve benim senden başka kimsem kalmadı Rabbim.Yavaş yavaş tükeniyorum.Biliyorum bunların hepsi bir imtihan.Elbet kara bulutların arkasında saklanan günes görünecek.Ne olur gözlerimi kapamadan,derin ve uzun bir rüyaya dalmadan,imtihanımı yarıda kesip vazgeçmeden güneşı bana göster.Yalvarırım sana Rabbim,Yalvarırım...

1 ay sonra.

Annemle olan bir ânımız geldi aklıma.Daha 6 yaşındaydım.Okulumun ilk günü için hazırlanıyordum.Annem sırayla ablam ve benim saçlarımı tarıyordu.Çok heyecanlıydım.Bende abim ve ablam gibi okula gidip arkadaşlıklar kurabilecek çok güzel oyunlar oynayabilecektim.Saclarımı ıslatıp annemin yanına gittim.Sessizce sıramın gelmesini bekliyordum.Ablam anneme;

"Anne,babamın beni ilk okula yolladığı günü anlatırmısın?"

Diye sordu.Ablam böyle şeyleri benim yanımda anlatmazdı.Çünkü üzülmemi istemiyordu.Babamla olan bir ânımın olmaması canımı yakıyordu.Bunu anladıkları için hiçbiri ben istemedikçe anlatmıyorlardı.O günde benim geldiğimi görmedikleri için konuşuyorlardı.Ablam 12 yaşındaydı.Babam o 6 yaşındayken gitmişti.

"Senin okula başlayacağın gün baban saat 5.30'da uyandı.Uyuya kalırızda sen ilk gününü kaçırırsın diye uyuyamamış.Çok heyecanlıydı.Kızımın bugün ilk günü diyor başka da birşey demiyordu.Ben uyuyorken ekmek almaya gitmiş,kahvaltıyı hazırlamış,hatta senin önlüğünün eteği kırışmış diye onu bile ütüleyip koymuş yerine.O kadar heyecanlıydı yani.Ben kalkıp ona kızdım.Sen neden bu kadar streslisin? Demistim.O da bu kızımın ilk günü tabiki stresli olacağım diyerek beni azarlamişti.Sonra seni uyandırıp,özenle giydirdi.Saclarini kendi bağladı.Abin babanın yaptıklarını görünce kıskanıyordu ama belli etmiyordu.Kahvaltınızı yapıp çıkacağınız sırada benim kulağıma eğilip "kızımız harika oldu.Büyüyünce çok güzel bir kız olacak.Ben onu evlendirmek istemiyorum."demişti.O bunu söylerken beni bir gülme tuttu ki anlatamam.Ilk gününde evlenmeni dahi aklına getirmişti.O kadar çok seviyordu yani seni."

Annem son sözlerini söylerken kendimi belli ettirmeden odadan çıkıp lavaboya girdim.Gözlerim dolmuştu.Acaba babam benim ilk günümdede ablama yaptıklarını yapar mı diye düşünmüştüm.Severmiydi beni de?

Okul bitip eve döneceğimiz sırada yanımdaki arkadaşımın koşarak birine sarıldığını gördüm.

"Babaam,babacım gelmişsin"
Babası onu alıp boynuna koyarken şunları söyledi.

"HİÇ İLK GÜNÜNDE YANLIZ BIRAKIRMI BABAN SENİ?"

Ben yanlızdım.Babam yoktu.Gelmemişti,gelmeyecekti.Annemin beni kapıda beklediğini görünce koşup onun ellerinden tuttum.

Annem halimi anlamış olacak ki durmadan neyimin olduğunu soruyordu.Eve gelip kendimi odama attım ve tüm gözyaşlarımı döktüm.Annemin babam hakkında anlattıkları ve o adamın kızına söyledikleri gecti kulaklarımdan.

"HİÇ İLK GÜNÜNDE YANLIZ BIRAKIRMI BABAN SENİ?"

Annem gelip sarıldı bana.O bana sarılınca aglamalarim daha çok arttı.Ve en sonunda sorularına yenik düşüp hissettiklerimi anlattım.Annem bana dedi ki;