21.Bölüm

2.9K 169 9
                                    

Aşk;Yapma bana bunu.Daha fazla kanatma kanayan yaramı.Ben her şeye katlanırımda senin verdiğin dert bana ağır gelir.Ben kaldıramam verdiğin acıyı..

Derdi veren rabbim.Derdime derman ol.Ben acizim. Ben günahkârım.Sen bana yardımcı ol.Dal ol bana.Uçurumlarımdan kurtulayım.Sen olmazsan başaramaz yok olurum.

"Zeynep?" diye seslenen sese çevirdim başımı.Terler içerisinde sayıklıyordu.Seccademi katlayarak yanına gittim.Ellerim titreye titreye başına koyup ateşi olup olmadığına baktım.Ateşler içinde yanıyordu. Hemen Uyandırmam gerekiyordu.

"Baran!Baran uyan"

"Zeynep?Zeynep ?Zeynep?"durmadan ismimi sayıklıyordu.Anlayamamıstım.Artık hırpalamam gerekiyordu.Uyanmayacaktı başka türlü.

Hırpalasamda uyanmıyordu.Ne yapacağımı şaşırmıştım.Dua etmeye başladım.Birden kolumu tuttu ve sıkmaya başladı.Canım yanıyordu ama duayı bırakmıyordum.Annem bende böyle sayıklamaya başlayınca AYETEL KÜRSI yi okurdu.Bende ona okuyordum.Dua boyunca kolumdaki elini bırakmadı.Sanki uçurumdan düşmekten korktuğu için bir dala tutunmuş gibi bir hali vardı.Canım gittikçe daha fazla yanıyordu artık gözyaşlarımı tutamıyordum.

Ayetel kürsiyi bitirip Amenalrasülüyü okudum.Terler içinde kalmıştı ve durmadan sayıklıyordu.Son dediği şeyle bir an durdum.

"Seni seviyorum.Bırakma nolur!"

Devam ettim duaya.Duymamıs gibi davrandım.Ne hissedecegimi bilmiyordum.Nasıl davranmam gerektiğini de.Gittikçe sakinleşmeye başladı.Duam işe yarıyordu galiba.Uyanmasına az kalmıştı.

Barandan.

Bembeyaz bir odanın içinde buldum kendimi.Tüm mobilyalar bembeyazdı.Rahatsız edici bir beyazlık hâkimdi odanın içinde.Oturduğum koltuktan yavaşça kalktım.Etrafa bakmaya başladım.Kimse yok mu?diye seslendiğim.Ses yoktu.Odaları gezmeye başladım.Ilk aklıma gelen zeynep olmuştu.Heryerde onu aramaya başladım.

"Zeynep?Zeynep?Neredesin be kadın!Zeynep?"

Kapı sesi gelince hemen koridordan geçip kapıya ulaştım.Kapı kapalıydı.Tam arkamı dönmüştüm ki keremi buldum karşımda.

"Hoşgeldin baran.Neden geleceğini haber vermedin kuzen?"dedi ve gelip sarıldı.O bana sarılınca anlam veremediğim bir acı hissettim kalbimde.Ne olduğunu anlayamamıştım.

"Geç otur bende hanıma söyleyeyimde çay doldursun bize"dedi.Hanım mı?

Dediği gibi az önce kalktığım koltuğa oturdum.O da mutfak olduğunu anladığım bir odaya girip çıktı.Ve yanıma oturdu.Kalbim sıkışıyordu.Aklım dağılsın diye kereme merak ettiğim soruyu sordum.

"Sen az önce hanım mı dedin bana mı öyle geldi."

"Evet hanım dedim.Olum evli adamım ben.Tabi biliyorsun kibarımda.Bizim hanım da ona böyle seslenmemden hoşlanıyor.Hanım diyorum.Oda bana bey diyor.Iste öyle."

"Ne zaman evlendin neden bundan benim haberim yok?"diye hızla söyledim.Bana bir süre anlamazca baktıktan sonra elini başıma götürüp ateşim var yok mu diye baktı.Anlamiyordum nasıl benim bundan haberim olmazdı?

"Iyi misin baran?Valla iyi değilsin neyin var oğlum?"

"Ne zaman evlendin?Sorduğum soruya cevap ver."

CEHENNET aşkın iki dünya haliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin