CEHENNET aşkın iki dünya hali

33.Bölüm

... ~Anın akışına tutunmaktı  hayat..~~

.....

  Bir o yana bir bu yana dönüyordum yatakta.Zaten uyku  diye birşey yoktu bende ama neden bu kadar rahatsız olduğumu bilmiyordum.Zeynep karşı odada uyuyorken neydi bu sıkıntı içimdeki..

Bugün yaşadıklarım hayallerimin ötesindeydi.Ben bunun 2 gün öncesine kadar rüyasıni dahi kuramazdım ama şimdi zeynep yanımdaydı.

Allah bana tamamen arkasını dönmemişti demek ki.Demek ki benim de güzel şeyler yaşamak için kurduğum hayaller gerçekleşebilirdi.Şans bana da dönüyordu.

Zeyneple  bugün konuştuklarımızı düşündüm.Ona anlattıklarım,zorla evlendiğimiz gerçeği onu düşündüğüm kadar etkilememişti ve ben bunu hafizasina bağlıyordum.Ailesini görmek istediğini söyleyince "çok yorgun olduğunu ve yarın görmenin daha  iyi olacağını söyledim." Anlayışla karşıladı.

Eve geldiğimizde yemeklerimizi yiyince uyumak istediğini söyledi.Ona odasını göstermek için masadan kalktım.Baya tedirgindi koridor boyunca.Sonra benim odamın karşısındaki odanın kapısını  açtım.Tam girecekken "şey aslında ben şey söyleyecektim"  diyerek bildiğiniz kıvranıyordu.Gülmemek  için kendimi tuttum.

"Ben hemen şu odadayım.Bir şey istersen seslenmen yeterli olacaktır"

Rengi birden açıldı.Kaşları havalandı.Aynı odada kalacağımızı sanmıştı.Ama merak etme zeynebim oda  olacak.Ben değil sen isteyeceksin aynı odada kalmamızı....

"Ha sen orada mı kalıyorsun?"
  "Evet neden sordun ki?"

Kıpkırmızı bir yüzle  başını eğdi ve

"Ben aynı odada kalacağımızı sanmıştım."

"Sen baya üzülmüş gibisin! İstersen seninle kalabilirim."

Hızla başını kaldırdı ve mavilerini yüzümde gezdirince gülmeden edemedim.

"Yaa pis olmasana baran?"

"Tamam olmam balım!"

"Ama şakam yok istersen kalabilirim"  bunu gülerek söylüyordum.O da elini ayağına götürüp;

"Sen bir terlik yemek istiyorsun galiba" dediğinde koşarak asağı indim.

Bir kahve içip kereme olanları anlattıktan sonra bende odama çıktım.Ve şuan yatakla kavga halindeyim.

Kapımın tıklatılmasıyla fırladım yataktan ve koşarak kapıya gittim.Zeyneple göz göze geldim hemen.Allahım sen neler yaratıyorsun? Neler yaratıyorsun da gönlümüz böyle şenleniyor.

Gözleri aşağı kayınca direk elini yüzüne götürdü.Ne olduğunu anlayamamışken;

"Ne oldu zeynep?"

"Ahh pardon rahatsız ettim.Duş alacaktın sanırım."

"Yoo almayacaktım.Sadece uzanıyordum."

Elinin tekini gövdeme uzatıp tekrar yüzüne getirdi.

"Böyle mi uzanıyorsun?"

Üzerime bakınca pekde birsey bulamadim açıkçası.Atlet kullanmaktan pek hoşlanmazdım zaten.Uyurken de kıyafet beni boğar bu yüzden yaz kış böyle uyurum ben.Ahh tabi böyle kaslı gövdeyi görünce bende böyle tepki veririm.

"Ayy sen kaslarımı görünce böyle oldu tabi! Seslenseydin üzerime bir sey çeker gelirdim ama nereden bilebilirim ki kapıma vuracağını? Dogruyu söyle begendin demi?"

"Sen gerçek misin ya?"

"Evet bebeğim.Dokun bak istersen!"

"Terbiyesiz! Ayy bir kerem ben senden daha kaslılarını gördüm canlı canlı.Bu kadar kendini beğenme!"