# Bölüm 17 #

3.4K 194 6
                                    

Colin'den çok ama çok kısa bir bölüm. Ek gibi birşey oldu bu bölüm. Olaysız sadece duygu içeren. Yazasım geldi ve yazdım. Şimdi gözlerim hafiften kapanırken sizin huzurlarınıza sunuyorum kısacık bölümümü. En yakın zamanda olayların değiştiği , geliştiği yeni bir bölümle karşınızda olacağım. İyi okumalar.

4. Görüşme Günü

Tam bir ay oldu. Görevlinin gelip "Ziyaretçiniz var." demesini bekledim tüm gün ama gelmeyecek biliyorum.  O kadar kırdım ki o narin kalbini.

Son görüşmede onu kendimden soğutacaktım. Amacım buydu. Ta ki o masadan kalkıp kapıya doğru gidene kadar. O zaman aklım başıma geldi. O giderse ben ne yaparım. Gece rüyalarda kimi görürüm.

Ondan hoşlandığımı ona söylediğimde doğru birşey yaptığımı düşünmüştüm. Ama bana dönüp o iri gözleriyle gözümün içine bakınca anında pişman oldum. O , o kadar masumdu ki. Ben ne kadar siyahsam o , o kadar beyazdı sanki. Benim dünyamdan o kadar uzakta. Prensesler gibi. Ona layık değilim. Onu üzerim ben. İşte bunları düşünerek o "Sanırım" ı ekledim.

O kelimeleri yüzüme yüzüme çekinmeden püskürtürken hiç bişi demeden onu dinledim. Beni sevdiğini söylemişti. Belkide en çok istediğim şeyi duymuştum. Ama sevincim içimi parçalayan acının milyonda biri kadardı. Onu üzmemek için kendimden uzak tutmaya çalışıyordum. Ama bir lafımla onu tahmin edemeyeceğim kadar çok üzmüştüm.

Hala içeriye girecek bir görevli bekliyordum. İçeri girecek ve ziyaretçiniz var diyecek. Göz kapaklarıma direnmem gittikçe zorlaşıyordu. Sanırım uykuya dalmadan önce düşündüğüm son şey o. Aşk mı bu ?

KoruyucumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin